Του Νικόλαου Μπλάνη*
Διαβάζουμε με έκπληξη ότι πρόκειται να συσταθεί μια ακόμη θέση Αντιστράτηγου στην Αστυνομία.
Θυμίζουμε ότι ήδη οι οργανικές θέσεις, τα τελευταία χρόνια, αυξήθηκαν υπέρμετρα και δυσανάλογα των αναγκών ήτοι:
α) Η οργανική δύναμη της Αστυνομίας με την ενοποίηση το 1984 ήτανε (άρθρο 23 ν.1481/1984):
Αντιστράτηγοι 5
Υποστράτηγοι 21 (ο βαθμός του Ταξίαρχου είχε καταργηθεί)
Σύνολο Ανωτάτων 26
Αστυνομικοί Διευθυντές 125
β) Με τη νέα αναδιάρθρωση το 2000 ήτανε (άρθρο 19 ν. 2800/2000):
Αντιστράτηγοι 4
Υποστράτηγοι 14
Ταξίαρχοι 40
Σύνολο Ανωτάτων 58 ( επιπλέον 32 ήτοι υπερδιπλασιάστηκαν)
Αστυνομικοί Διευθυντές 160 (επιπλέον 35)
γ) Σήμερα οι Ανώτατοι Αξιωματικοί είναι:
Αντιστράτηγοι 5
Υποστράτηγοι 20
Ταξίαρχοι 65
Σύνολο 90
Αστυνομικοί Διευθυντές 230.
Για παράδειγμα το επιτελείο του Αρχηγείου της Αστυνομίας (με τις ίδιες διευθύνσεις και το ίδιο περίπου έργο-αντικείμενο) πριν από 6-7 χρόνια είχε τρεις (3) Κλάδους και διευθύνονταν από έναν (1) επιτελάρχη-αντιστράτηγο και τρεις (3) Κλαδάρχες-υποστρατήγους, δηλαδή σύνολο τέσσερις (4) στρατηγούς.
Σήμερα το επιτελείο έχει πέντε (5) Κλάδους, δηλαδή διευθύνεται από έξι (6) στρατηγούς! Αν εδώ προσθέσουμε και τους δύο (2) βοηθούς του επιτελάρχη, έχουμε σύνολο οκτώ (8) στρατηγούς.
Αυτό δεν αποτελεί αποκέντρωση και ποιότητα οργάνωσης-διοίκησης. Αντιθέτως έχουμε τη δημιουργία υδροκεφαλισμού και συγκεντρωτισμού, που ακυρώνει την ποιότητα και μειώνει την αποτελεσματικότητα.
Εδώ προκύπτει το ερώτημα γιατί πρέπει να γίνει αυτό;
Δυστυχώς στη χώρα μας τις περισσότερες φορές οργανικές μονάδες και θέσεις συστήνονται, όχι επειδή πρόκειται να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του οργανογράμματος και τη λειτουργία των υπηρεσιών, αλλά για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα πρόσωπα. Οι δομές δηλαδή προσαρμόζονται στα πρόσωπα, αντί τα πρόσωπα να υπηρετήσουν τις δομές. Αυτό που απαιτείται είναι απλούστευση του οργανογράμματος των Υπηρεσιών, λιγότερες και ευέλικτες δομές, ενοποίηση των Διευθύνσεων και Τμημάτων με ομοειδές αντικείμενο και ενίσχυση των περιφερειακών και μάχιμων Υπηρεσιών. Επίσης υπαγωγή των αυτοτελών κεντρικών Υπηρεσιών στις υφιστάμενες-αντίστοιχες οργανωτικές δομές και όχι σε μονοπρόσωπα όργανα, ώστε να επιτυγχάνεται ο αναγκαίος συντονισμός, έλεγχος και η ενότητα της προσταγής (clear chain of command). Αντί γι΄αυτό γράφτηκε, ότι θα αυτονομηθεί πάλι ο Κλάδος Αλλοδαπών. Το πάθημα με το νόμο «έκτρωμα» των ΔΕΝΔΙΑ-ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ δεν μας έγινε μάθημα.
Τα προβλήματα αυτά δεν τα γνωρίζει η Ηγεσία της Αστυνομίας. Προφανώς και τα γνωρίζει. Είναι όμως εγκλωβισμένη στις πολιτικές σκοπιμότητες και στις επιθυμίες-εντολές παρακείμενων και υπερκείμενων κέντρων-δομών.
Έτσι, μαζί με την Ηγεσία και ο επιτελής της αστυνομίας (ανεξάρτητα αν έχει ή όχι την ικανότητα) δεν προτείνει τις απαραίτητες αλλαγές-λύσεις και υπάρχει στασιμότητα και αδράνεια.