Θρήνος σε ολόκληρη τη χώρα με τον άδικο χαμό του 31χρονου αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη, ο οποίο είχε τραυματιστεί πολύ σοβαρά στα επεισόδια του Ρέντη.
Νωρίτερα, σήμερα, τελέστηκε σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης η εξόδιος ακολουθία και στη συνέχεια η ταφή της σορού του άτυχου νεαρού, στη Θεσσαλονίκη.
Διαβάστε επίσης
Σπαρακτική ήταν η ανάρτηση του Χρήστου Γκανάτσιου, αντιπροσώπου της ΕΑΥΘ στην ΠΟΑΣΥ, ο οποίος αναφέρεται μεταξύ άλλων στη δύναμη που κρύβουν οι γονείς του αστυνομικού που κατέληξε μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχθηκε με ναυτική φωτοβολίδα στου Ρέντη.
Αναλυτικά η ανάρτησή του:
“Τώρα κατάλαβα γιατί την ώρα που καιγόσουν, κρατούσες την ψυχραιμία σου…
Τώρα κατάλαβα γιατί το μόνο που ζητούσες ήταν απλά να σου βγάλουν τη φωτοβολίδα..
Τώρα κατάλαβα γιατί αποφάσισες να γυρίσεις μετά από δέκα (10) ολόκληρα λεπτά, ενώ βρισκόσπυν στο τούνελ με το άσπρο φως στο τελείωμα..
Τώρα κατάλαβα γιατί άντεξες τόσες μέρες στην εντατική..
Ξέρεις γιατί τα κατάλαβα τώρα;;
Γιατί τώρα είδα τους γονείς σου στον προαύλιο χώρο…
Τώρα είδα έναν πατέρα να παρηγορεί τους πάντες, φίλους και γνωστούς…
Τώρα είδα έναν πατέρα να αγκαλιάζει τον απαρηγόρητο και βαλαντωμένο στο κλάμα παππού, και να του λέει “ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ, ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΓΓΟΝΟ ΣΟΥ”..
Τώρα είδα έναν πατέρα να αγκαλιάζει έναν έναν τους φίλους του γιού του, και να τους σηκώνει τα κεφάλια…
Τώρα είδα μια μάνα να δηλώνει ΛΕΒΕΝΤΟΜΑΝΑ …
Τώρα είδα μια μάνα να λέει στους γύρω της, πως “ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΤΑΙ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ, ΕΓΩ ΑΝΤΕΧΩ”..
Τώρα είδα μια μάνα να δηλώνει με δυνατή φωνή πως “ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΛΥΓΓΕΡΙΔΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ”…
Τώρα εξηγούνται όλα…
Αυτά τα δύο θηρία που είχες την τύχη και ευλογία να σε φέρουν σε τούτον εδω τον κόσμο, ΜΟΝΟ ΘΗΡΙΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ…
Σήμερα δε πενθεί και δε θρηνεί η Ελληνική Αστυνομία….ΟΧΙ
Και ξέρετε γιατί;
Γιατί όλα αυτά τα χρόνια η Ελληνική Αστυνομία ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ…
Γιατί όλα αυτά τα χρόνια η Ελληνική Αστυνομία “σκοτώνει” τα ίδια της τα παιδιά…
Σήμερα πενθούν και θρηνούν ΟΛΟΙ οι Έλληνες αστυνομικοί..
Σήμερα πενθούν οι μάνες, οι πατεράδες, οι άντρες και γυναίκες, τα αδέρφια και τα παιδιά ΟΛΩΝ των Ελλήνων αστυνομικών…
Γιατί σήμερα στη θέση του Γιώργου θα μπορούσε να είναι ο καθένας από εμάς που κάνουμε καθημερινά αυτό για το οποίο ορκιστήκαμε…
“Καλό ταξίδι να ναι φίλε το στερνό σου. Θα πούνε στις ειδήσεις τ’ όνομα σου κι έναν αριθμό….”.