Ενδοικογενειακο θεμα, απαγορευση δια παντως καθε προσεγγισης, μεταβιβαση επικαρπιας στο θυμα, νομικη εκπροσωπηση λογω ΔΑΦ

Καλημερα σας και συγχαρητηρια για τη σελιδα σας. Συγνωμη που σας ανοιγω καινουργιο θεμα.

Υπαρχει εδω και μηνες αναγκη να φυγω απο το σπιτι μου. Αν θελετε μπορειτε να το μεταφερετε σε μια αλλη κατηγορια και μετεπειτα να το διαγραψετε.

Θα μπορουσα να παρω το θαρρος και να σας ζητησω μια βοηθεια σχετικα με ενα θεμα ενδοοικογενειακης φυσης. Δεν ξερω αν πρεπει να το πω ενδοοικογενειακης ''βιας'', ''κακοποιησης'' ή ''κακομεταχειρισης'' γιατι ειναι ιδιαιτερο και περιπλοκο.

Ειμαι 27 χρονων και αντιμετωπιζω εδω και χρονια, κυριως ομως απο περσι τον Αυγουστο και ιδιαιτερα πλεον τους τελευταιους 4 μηνες ενα θεμα, με θυτες 2 συγγενικα μου προσωπα, τη μανα και τον αδελφο της.

Εγω ειμαι το θυμα και η κακοποιηση ειναι κατα βαση ψυχολογικη & λεκτικη, με πολλαπλους εξαναγκασμους και με εκβιασμους οτι αν μιλησω, με τις ''κλικες'' τους, θα γυρισει σε μενα, με κρυψιμο προσωπικων αντικειμενων κλπ.

Διαμενω ακομα με την πρωτη στο ιδιο σπιτι. Η γυναικα εχει εμμονες ιδεες, ειναι δεσποτικη, χειριστικη και αρρωστα εξαρτημενη απο μενα και ο αδελφος της προβληματα συμπεριφορας με τα νευρα του. Ο ανθρωπος αυτος γνωριζα οτι ειχε οδηγηθει παλιοτερα στη φυλακη αλλα δεν γνωριζα τον λογο. Ειχε καταδικαστει στο παρελθον για αποπειρα ανθρωποκτονιας απο προθεση με ενδεχομενο δολο, αιτια την οποια εμαθα μολις περσι απο τον ιδιο, εντελως ψυχρα.

Το θεμα ειναι σχετικα συνθετο κι εχει να κανει τοσο και με το οικογενειακο οσο και με το κληρονομικο δικαιο. Για το ποινικο ειναι αρκετα δυσκολο να αποδειξω τα λεγομενα μου αφου οταν ειχα ξαναζητησει βοηθεια απ' τις αρχες, γυρισαν ολα σε μενα. (Σημ. Πασχω πιθανοτατα απο μια διαταραχη που ονομαζεται συνδρομο Asperger και ειναι πρακτικα αδυνατον να εκφραστω προφορικα με φυσιολογικο τροπο. Οποτε, χρειαζομαι απαραιτητα να φυγω απο το σπιτι, να ηρεμησω διαμενοντας σε ενα καταλληλο μερος, χωρις να γνωριζουν οι 2 αυτοι ανθρωποι που βρισκομαι, και να περιγραψω γραπτως τα πραγματικα μου βιωματα αναλυτικα.)

Ειμαι πρακτικα ανικανος να υπερασπιστω τον εαυτο μου και μολις περσι το Σεπτεμβρη περιπου, μετα απο ψαξιμο σε ξενα site, ανακαλυψα οτι ισως εχω τα συμπτωματα απο το συνδρομο Asperger. Αλλα χρειαζομαι απαραιτητα μια επισημη γνωματευση απο εξειδικευμενο κλινικο ψυχολογο.

Πρακτικα ειμαι ανικανος τοσο για φυσιολογικη ομιλια, οσο και για καθε χειρωνακτικη εργασια. Ο γραπτος μου λογος ηταν αο ανεκαθεν λιγοτερο προβληματικος αλλα προετοιμαζω καιρο τα μηνυματα μου για να καταφερω να πω τι συμβαινει..

Ειχα στειλει βοηθεια απο το Νοεμβριο σε ενα forum, αλλα το πραγμα με την πιεση, την ανικανοτητα μου να μιλησω κανονικα, τους εκβιασμους απο τον αδελφο της, τις κλικες και τις γνωριμιες τους γυρισε σε μενα. Τοτε ειχε γινει αρση απορρητου, επειδη ειχα ζητησει για πρωτη φορα βοηθεια να φυγω απο το σπιτι και πιστεψαν οτι θα εκανα κακο στον αυτο μου. Αλλα η καταληξη δεν ηταν η καλυτερη και με πηγανε κλασικα & ακουσια σε ενα νοσοκομειο.

Ακομα κι εκει, οι γιατροι που με πρωτοκοιταξαν, κανοντας τελικα τη διαγνωση, ειπαν οτι εγω επι τοσα χρονια ποτε δεν ειχα ποτε προβλημα ψυχιατρικου τυπου με παρανοια, σχιζοφρενεια, ψυχωσεις, τασεις αυτοκτονιας, μανια καταδιωξης κλπ, οτι ακολουθουσα λαθος δρομο επι τοσα χρονια και εφυγα μετα απο μια εβδομαδα.

Αλλα τοτε (μεχρι σημερα) δεν καταφερα να πω ολη την αληθεια για το τι συνεβαινε μεσα στο σπιτι, γιατι το ψυχολογικο σοκ, οι απειλες και το προβλημα με την ομιλια μου με αφηναν παντα ξεκρεμαστο και αναγκαστηκα απο εκβιασμο να τα παρω επανω μου, να γελοιοποιηθω και να δωθει η εντυπωση οτι υπερβαλλω, οτι η μανα δεν εκανε και τιποτα κοκ.

Τοσο η γυναικα οσο και ο αδελφος της ηταν εντελως απαθειςς. Δεν μπορω να σας περιγραψω πως ενιωθα βλεποντας την  να με κοιταει εντελως αναισθητη, με ενα κενο βλεμμα που εδειχνε οτι ειναι κακοψυχη, να βαζει τον αδελφο της να μου κανει ψυχολογικη βια, και να με απειλει αυτος πως αν φυγω απο το σπιτι θα με σπασει στο ξυλο και θα γυρισει το πραγμα σε μενα με τους γνωστους τους.

Μενω σε ενα διωροφο σπιτι που αποτελειται απο 4 διαμερισματα. Εχω στο ονομα μου το πατρικο μου και 2 νοικιασμενα διαμερισματα (συνολο 3), το νοικι των οποιων παει στα χερια της μανας μου.
Μετα το θανατο του πατερα μου, η υψηλη κυριοτητα περασε σε μενα και στα 3.

Η γυναικα καταχραστηκε και εκμεταλλευτηκε την ανοχη του πατερα μου. Και ενω εκεινος γνωριζα πως ειχε γραψει ΚΑΙ την επικαρπια σε μενα, εκεινη τα εκανε ετσι με μια αλλη δικηγορο (που ξελασπωνε αυτη την οικογενεια με κομπινες) για να μην εχω το δικαιωμα να την κανω να φυγει απο το σπιτι ωστε να εχει καποιον να εξαρταται.

Τι θα ηταν εφικτο να κανω, δεδομενου οτι αυτη και ο αδελφος της, εχουν οπως λεμε ''κλικες'' οπως αυτη η δικηγορος?
Εχει παρει τα χαρτια της μεταβιβασης και σε ενα παλιοτερο σκηνικο απειλησε οτι θα αλλαξει τη διαθηκη για να τα παρει ολα στο ονομα της.

Εδώ μάλλον εμπλέκονται όχι μόνο το οικογενειακό δίκαιο και ο νόμος περί ενδοοικογενειακής βίας, αλλά και το κληρονομικό, όπως και το ποινικό δίκαιο.

Της ειχα πει παλιοτερα οτι θα βρω δικηγορο να ζητησω βοηθεια και εκρυψε τα λεφτα απο τα νοικια σε μη εμφανες σημειο. Εφτασε στο σημειο εδω και 2 μηνες να κρυβει δικα μου πραγματα και να με κανει να φαινομαι ατημελητος και αξυριστος, για να βγω προβληματικος. 

Τωρα πια χρειαζομαι αμεσα βοηθεια να φυγω, ωστε να ζητησω και να λαβω προστασια απο κοινωνικες υπηρεσιες σε ειδικες δομες ατομων με αυτισμο, Asperger κλπ.

Αρκει να ειχα μια μεριμνα, να ενιωθα τη στοιχειωδη ασφαλεια και να μην υφισταμαι ρατσισμο οπως και ψυχολογικη & ηθικη κακοποιηση οπως τωρα. Χρειαζομαι επειγοντως μια λυση. Μεχρι τωρα ΔΕΝ με βοηθησε κανενας...

Δεν υπαρχουν δομες εδω περα και ποτε δεν ειχα μαθει και τι εχω.

Απευθυνθηκα και στην αρμοδια ενωση πασχοντων ''AutismHellas'' και μου ανεφεραν πως στην Ελλαδα δεν υπαρχουν εξειδεικευμενες δομες για ενηλικους αυτιστικους ή με Asperger, ουτε σε λεγομενες ΜΚΟ, στο δημο κλπ, και αυτες οι ελαχιστες ειναι για αλλου τυπου και για περιορισμενο χρονικο διαστημα. Συν οτι δεν αναγνωριζουν το συνδρομο σε ενηλικες. Αυτα που σκεφτομαι δεν μπορω να τα πω προφορικα, μπερδευομαι και ακουγομαι αντιπαθης, με περιορισμενη χρηση των εκφρασεων. Αλλα σε απομονωμενο και ησυχο περιβαλλον, το προβλημα παλι υφισταται αλλα λειτουργω πολυ καλυτερα.

Με βαση την ερευνα οσο και με διαγνωστικα τεστ, τα συμπτωματα ειναι τα ιδια, αν οχι ακριβως, σε μεγαλο βαθμο.

Οι ψυχιατροι στη Ελλαδα δεν εχουν καμια γνωση & εμπειρια για αυτου του ειδους τις διαταραχες αυτιστικου φασματος, που αποτελουν αναπτυξαικες και και τις ταυτιζουν λανθασμενα με αλλου τυπου, ενω δεν ειναι. Ακομα και μεσα στο νοσοκομειο, δεν ειχαν ιδεα. Μονο μερικοι εξειδικευμενοι παιδοψυχολογοι (παροτι ενηλικας) γνωριζουν αυτες τις παθησεις.

Εχουν προηγηθει παρα πολλα.

Οταν καταλαβαν οτι θελω να φυγω απο το σπιτι, ξεκινησαν ολοκληρο μην τυχον και ζητησω βοηθεια.

Ελειψα απο το σπιτι 1 ολοκληρη μερα πηγαινοντας σε ενα αλλο μερος για να ζητησω βοηθεια, επεστρεψα και με εκλεισε αυτη η διαταραγμενη γυναικα μεσα εδω και 2 μηνες, γιατι φοβαται μη μεινει μονη της. Διαστρεβλωνει με κουτοπονηρο τροπο τα βιωματα και παει να με βγαλει παρανοικο, τρελο κλπ ενω ο αδελφος της γνωριζει οτι θελω να φυγω κι εχει αναλαβει απο μακρυα πλεον τη βρωμικη δουλεια.

Εδω δεν θα μπορεσω να κανω κατι.

Παρα το προβλημα μου, εχω πληρη επιγνωση για το τι σας γραφω για αυτο το συγκεκριμενο θεμα. Εχω μπλεξει επικινδυνα και εδω δεν εχω πεισει κανεναν. Θα ενιωθα αρκετα καλυτερα σε εντελως διαφορετικο περιβαλλον και το απεδειξα. Δεν θελω να παω αλλου για να κανω παρεες, γνωριμιες, βολτες κλπ...Ουτε για να παρω λεφτα, επιδοματα κλπ.

ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΑΣΦΑΛΕΣ ΚΑΙ ΗΣΥΧΟ ΜΕΡΟΣ ΝΑ ΖΩ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΥΤΟΝΟΜΑ, ΜΕ ΤΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΠΑΡΟΧΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΚΗ ΣΤΕΓΑΣΗΣ, ΣΙΤΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΩΝ ΥΓΙΕΙΝΗΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΕΡΝΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΜΕ ΑΠΟΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ 2 ΑΥΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΤΕ ΑΜΕΣΑ ΕΙΤΕ ΕΜΜΕΣΑ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ.

ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΝΑ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΠΕΤΑΞΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ Ή ΟΤΙ ΔΕ ΘΑ ΜΕ ΓΥΡΝΟΥΣΑΝ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ.

Θα μαζευα με βοηθεια καποιων οσα εγγραφα χρειαζονταν για να αποδειξω το προβλημα και θα πηγαινα για να γινει και μια τυπικη πραγματογνωμοσυνη. Αλλα απο μονος μου ειναι πρακτικα αδυνατο. Δεν μπορω να φυγω απο το σπιτι και δεν παει αλλο παιδια..

Δεδομένου οτι ειναι αδυνατο να φυγω απο το σπιτι μου, αφου υπαρχει ψυχολογικος εκβιασμος, εξαναγκασμος οσο και το θεμα του Asperger, εχω το δικαιωμα να κανω ακυρωση ή προσβολη (δεν ξερω πως λεγεται αυτο) της επικαρπιας για να περασει σε μενα, ωστε με μια αποφαση εξωσης παρουσια δικαστικου επιμελητη, να φυγει αυτη η γυναικα μεσα σε 10 μερες απο το σπιτι??

Και μετα να πηγαινοερχομαι σταδιακα, μεχρις οτου μαζεψω ολα τα πραγματα μου και φυγω οριστικα απο εκει?

Και κατι τελευταιο.

Θα μπορουσα να υποβαλλω ρητρα σαν ''ασφαλιστικα μετρα'', με αναστολη προσεγγισης δια παντως με τον αδελφο της και με αυτη?

Παλιοτερα εν γνωσει της με απειλουσε με σωματικη βια και ειναι ικανος να προκαλεσει και παλι προβλημα, αν δει οτι η κατασταση βγηκε εναντιον τους.

Αν δεν ειχα το προβλημα, θα ειχα παει αυτοπροσωπως στα κεντρικα ή στην εισαγγελια, αλλα απο μονος μου, χωρις να εχω καποιον ή καποια να με υπερασπιστει και χωρις δικα μου λεφτα

Οταν μπορεσω να μπω ξανα στη σελιδα, ειμαι στη διαθεση σας, αν χρειαζεστε επιπλεον διευκρινισεις σε ασαφειες ή θελετε λεπτομερειες.

Οποτε δειτε το μηνυμα μου και θελησετε, στειλτε μου σας παρακαλω μια απαντηση, για να δω οτι καποιος/καποια ενδιαφερθηκε εστω λιγο για μενα και να βρω μια λυση να φυγω...

Σας ευχαριστω εκ των προτερων.

Καλη συνεχεια.