Nέα παρέμβαση του "Ρουβίκωνα" αυτή τη φορά στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Τα μέλη του έγραψαν σύνθημα στον τοίχο του υπουργείου ζητώντας ελεύθερες συγκοινωνίες για όλους.
Αναλυτικά το κείμενο που αναρτήθηκε σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου:
Το υπουργείο Μεταφορών και το υπουργείο Οικονομικών μας καλωσορίζουν στο 2021! Την ήδη εξαιρετικά επιβαρυμένη κατάσταση στο χώρο των δημοσίων συγκοινωνιών έρχεται να επισφραγίσει το πρωτοχρονιάτικο «δώρο» που προόριζαν τα παραπάνω υπουργεία στην κοινωνική βάση. Εδώ και περίπου δέκα ημέρες, με υπουργική απόφαση, δε θεωρούνται πλέον δικαιούχοι δωρεάν μετακίνησης με τα ΜΜΜ του ΟΑΣΑ στην Αττική και του ΟΑΣΘ στη Θεσσαλονίκη οι άνεργοι/-ες, παρά μόνο αν βεβαιώνεται πως έχουν μόνιμη κατοικία στην πόλη όπου χρησιμοποιούν το μέσο μαζικής μεταφοράς. Θα περίμενε κάποιος καλοπροαίρετος που ακόμα ενδεχομένως να πιστεύει ότι το κράτος υπάρχει για να οργανώνει και να διευκολύνει τη ζωή της κοινωνίας, πως οι άνεργοι/-ες τουλάχιστον, θα αποτελούσαν μια υποομάδα που δε θα βρισκόταν στο στόχαστρο δυσμενών αποφάσεων, αφού ακόμα και οι εργαζόμενοι/-ες, ακόμα κι εκείνοι/-ες που δε βρίσκονται σε καθεστώς αναστολής εργασίας και ζουν με τα επιδόματα, τα βγάζουν πέρα πολύ δύσκολα. Αλλά μάλλον δεν πάει έτσι…
Είμαστε μάρτυρες εδώ και τόσα χρόνια, της προκλητικής προσπάθειας του κράτους να δημιουργήσει και να ριζώσει στην κοινωνική συνείδηση επιχειρήματα και οπτικές για το ποιος φταίει για την κατάσταση γενικότερα, τα οποία φυσικά προέρχονται από συγκεκριμένο και πάντα το ίδιο ιδεολογικό και ταξικό πρίσμα: «μαζί τα φάγαμε», δηλαδή «για την κατάσταση και την υποχρηματοδότηση στα ΜΜΜ ευθύνονται τα αποβράσματα – επιβάτες (δήλωση του Κ. Καραμανλή, υπουργού υποδομών και μεταφορών) που δεν κόβουν εισιτήριο». Υπάρχει κάποιος/-α που δεν έχει ακούσει το επιχείρημα περί «μειοψηφιών» που κλείνουν τους δρόμους προκειμένου να διαδηλώσουν; Και την πρωτοφανή τρομοϋστερία που το κράτος διασπείρει, κρατώντας πλέον κλειστούς πολλούς σταθμούς (ακόμα και γεωγραφικά άσχετους), αφενός για να σαμποτάρει τους ταξικούς αγώνες κι αφετέρου για να ενισχύσει το αφήγημα ότι όσοι/-ες αντιδρούν είναι κι εκείνοι/-ες που φταίνε για την ταλαιπωρία των υπολοίπων; Δεν είναι νέο, λοιπόν για κανέναν και καμία μας το σχέδιο για ενίσχυση του κοινωνικού κανιβαλισμού ως καταλύτη για να αυξηθεί το κέρδος που θα βγάλουν στις πλάτες μας. Ούτε και μας εκπλήσσει η υποκρισία μιας κυβέρνησης που επί πανδημίας αφήνει τις δημόσιες μετακινήσεις στο έλεός τους, ενώ είναι αυταπόδεικτο ότι τα ΜΜΜ αποτελούν, ως κλειστοί χώροι συνωστισμού, εστίες διασποράς του Covid-19, αλλά την ίδια ώρα μας «βομβαρδίζει» με ατομική ευθύνη.
Μιλάμε για την ίδια κυβέρνηση που, όχι πολλούς μήνες πίσω, βρήκε την τέλεια αφορμή να ξεκινήσει την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων συγκοινωνιών, όταν η ανάγκη να ενισχυθεί με παραπάνω οχήματα λόγω πανδημίας ο «στόλος» του ΟΑΣΑ, «κούμπωσε» εξαιρετικά με την «ανάγκη» των ΚΤΕΛ να θησαυρίσουν από την εκμετάλλευση του κοινωνικού αγαθού της δωρεάν μετακίνησης. Τότε, όπως αναφέραμε στην παρέμβαση που πραγματοποιήσαμε στο πολιτικό γραφείο του υπουργού, είχαν ενοικιαστεί μέσω «leasing» οχήματα και οδηγοί από τα ΚΤΕΛ, ενώ υπήρχαν αχρησιμοποίητα τουλάχιστον 100 τρόλεϊ και 300 λεωφορεία, που ανήκαν στον ΟΑΣΑ, και με κόστος που σίγουρα δε θα ξεπερνούσε το ποσό των 140 εκατομμυρίων ευρώ (τόσα θα έχουν ξοδευτεί σε βάθος τετραετίας με τη συγκεκριμένη συμφωνία) θα μπορούσαν να συντηρηθούν και να αξιοποιηθούν για τις μετακινήσεις μας. Όλοι κι όλες έχουμε απαυδήσει με το συνωστισμό στα μέσα, αφού στην πράξη, καμία πραγματική αύξηση δρομολογίων δεν επήλθε. Ο συνωστισμός αυτός αποτελεί πραγματικό πρόβλημα και πηγή διασποράς του ιού, ωστόσο το κράτος που δολοφονεί καθημερινά με την εγκληματική του αμέλεια για το ζήτημα της πανδημίας, θεωρεί πως μόνο στη διαδήλωση κινδυνεύουμε να κολλήσουμε.
Απ’ ο,τι φαίνεται η κυβέρνηση, παρότι δηλώνει φιλελεύθερη στον ιδεολογικό προσανατολισμό, δε δίνει ιδιαίτερη βάση ούτε στο κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ κράτους και πολιτών που ο πολιτικός της χώρος επικαλείται αιώνες τώρα. Μετατρέπεται καθημερινά σε απολυταρχική, εκλεγμένη χούντα. Φυσικά, δεν περιμένουμε από κανένα κράτος να προστατεύει οικειοθελώς τους/τις ανέργους/-ες, να μην στήνει τραμπούκους – ελεγκτές στο κυνήγι «λαθρεπιβατών» – μεταναστών, να φροντίζει για την πραγματική ενίσχυση των δημοσίων συγκοινωνιών. Όλα αυτά αποτελούν διεκδικήσεις που επιφορτίζουν εμάς, επιβάτες/-τριες, εργαζόμενους/-ες, ταξικά σωματεία και πολιτικές συλλογικότητες, τη βάση.
Ο αποκλεισμός των ανέργων από τα ΜΜΜ, πέρα απ’ το ότι αποτελεί χαρακτηριστικό απότοκο αστικών δογμάτων που κατηγορούν τους φτωχούς ως αποδιοπομπαίους τράγους για τα εγκλήματα κράτους και κεφαλαίου, έχει στρωθεί ήδη από τις δηλώσεις του Κ. Καραμανλή περί «αποβρασμάτων» και μας δείχνει ποιοι και ποιες θα πληρώσουμε τη νέα κρίση, για άλλη μια φορά. Ωστόσο, τα κοινωνικά αγαθά, όπως αυτό της μετακίνησης, θα αποτελέσουν και πεδίο πολιτικής διαπάλης, στο οποίο η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ «μπαίνει» δυναμικά προσπαθώντας να μας πείσει ότι θα επιφυλάξει διαφορετική μεταχείριση στα κατώτερα στρώματα. Παραμύθια τα οποία ουδέποτε πιστεύαμε και πλέον έχουμε και την εμπειρία της προηγούμενης διακυβέρνησης να μας επιβεβαιώνει πως μόνο εμείς οι ίδιοι/-ες που πληττόμαστε από τα καθημερινά τους χτυπήματα είμαστε ικανοί/-ες να τα αποκρούσουμε.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ
ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΟΙ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ
Ρουβίκωνας