"Άλλος ένας θάνατος ενός εν ενεργεία και εν ώρα υπηρεσίας αστυνομικού, του φίλου μας του Χρήστου. «Από καρδιά. Την παθαίνουνε πολλοί» θα πει κανείς.
Ως ενός σημείου συμφωνώ.
Όμως, τα στοιχεία άλλα δείχνουν.
Έχουμε περίπου τέσσερις με πέντε εν ενεργεία αστυνομικούς νεκρούς κάθε μήνα.
Αμφιβάλλω αν υπάρχουν τόσοι πολλοί νεκροί αναλογικά σε άλλο επάγγελμα.
Αιτία πέρα από τις τρομοκρατικές ενέργειες, τις ένοπλες συμπλοκές και τα τροχαία δυστυχήματα είναι οι καρκινογόνες κυλιόμενες βάρδιες, το φαγητό από ταχυφαγεία, η ορθοστασία με τις ώρες στα κρύα, στα χιόνια, στα 40αρια. Αιτία η απίστευτη ψυχική πίεση, «κόψε τώρα τη κίνηση, στείλτα όλα απάνω, φτάσε πιο γρήγορα, θα σχολάσεις όταν λήξουν τα μέτρα» από τους ανώτερους. Τα μπινελίκια, κατάρες, μούντζες, πέτρες, μολότοφ από τους πολίτες. Να μη ξέρουμε τι δουλεύουμε την επόμενη μέρα, να μη ξέρουμε τι νέα περικοπή μισθού θα έχουμε κάθε 27 του μήνα.
Προς κυβερνώντες:
λεφτά παραπάνω δεν έχετε να μας δώσετε και το κατανοούμε. Λεφτά για εργαλεία για να κάνουμε τη δουλειά μας, το ίδιο. Αλλά, (και η ερώτηση πάει και στους προηγούμενους που περάσανε) αυτό το ρημάδι το «επικίνδυνο και ανθυγιεινό» γιατί δεν το θεσμοθετείτε για το επάγγελμά μας, έστω χωρίς οικονομική αποζημίωση;
Κάντε το για να νοιώσουμε καλύτερα κάθε φορά που οδηγάμε περιπολικά- χάρους 17ετίας και 14ετίας και δίκυκλες μηχανές με φθαρμένα ελαστικά.
Κάντε το για τους εκατοντάδες αστυνομικούς που απεβίωσαν στην ενέργεια.
Κάντε το για τους 130 πεσόντες στο καθήκον αστυνομικούς από το 1984 και μετά.
Κάντε το για τους 10 νεκρούς τροχονόμους από παρασύρσεις τα τελευταία χρόνια.
Κάντε το για τους χιλιάδες συγγενείς και φίλους όλων αυτών.
Κάντε το για το Χρήστο, το δικυκλιστή της τροχαίας, που χθες έφυγε από το σπίτι για τη δουλειά και δεν ξαναγύρισε. Έφυγε πάνω στη μηχανή του."
* Το ανωτέρω κείμενο αναρτήθηκε στο fb από τον συνδικαλιστή της ΕΛ.ΑΣ. κο Φωτεινό Παγιαύλα