Το κείμενο που ακολουθεί αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα athens.indymedia.org
“Να οι ανώτατες στιγμές του Ανθρώπου ' οι στιγμές τις εξόδου.
Δεν λιμνάζει πια ο Άνθρωπος στο βούρκο...
παρά χιμάει προς τα πάνω, κι όλη η ζωή μαζί του...”
Ν. Καζατζάκης
Λες και αυτές τις μέρες του Μάρτη το πείσμα μεγάλωνει. Το πείσμα να αρνιόμαστε πως ο Λάμπρος δεν θα ξαναφανεί πια στις κρυφές μας συναντήσεις. Να αρνούμαστε πως δεν θα προβάλει ξανά “ακριβώς” μοιράζοντας το περιεχόμενο του σάκου του και εκκινώντας τον χρόνο της επίθεσης. Λες και το πείσμα μεγαλώνει. Πολεμώντας όσοι μας πολεμήσαμε, βάζοντας φωτιά σε όσα μαζί βάλαμε. Μισώντας όσα μαζί μισήσαμε.
ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ.
Στις 24/3/2016 το πείσμα μίλησε πάλι... Επιτεθήκαμε στο Αστυνομικό Τμήμα Παγκρατίου, και με 15 λίτρα βενζίνης, πυρπολήσαμε ένα συμβατικό όχημα της ασφάλειας, τη σκοπιά και την είσοδο του τμήματος.
Παρά τα όσα διαρρέουν τα παπαγαλάκια της ασφάλειας, αποχωρήσαμε συγκροτημένα και σύμφωνα με το αρχικό μας σχέδιο.
ΟΙ ΕΧΘΡΟΠΡΑΞΙΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ,
Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ.