Με αφορμή την μη εφαρμογή της νομοθεσίας που διέπει την νοσηλεία αστυνομικού προσωπικού στο 401 ΓΣΝ, ένα ζήτημα που αναδείχθηκε τις τελευταίες ημέρες μετά τον τραυματισμό τεσσάρων συναδέλφων μας και τη διακομιδή τους σε άλλο νοσοκομείο κατόπιν σχετικής διαταγής, η Ομοσπονδία μας θεωρεί ότι το συμβάν αυτό αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου όσον αφορά τη γενικότερη αντιμετώπιση που υφίσταται το αστυνομικό προσωπικό και οι οικείοι του στο εν λόγω νοσοκομείο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της προχειρότητας με την οποία αντιμετωπίζεται το αστυνομικό προσωπικό είναι το ίδιο το περιεχόμενο της διαταγής που εκδόθηκε από το ΓΕΣ και η οποία μιλούσε για πληρότητα 95% των κλινών του νοσοκομείου. Άραγε, με τη νοσηλεία των μόλις τεσσάρων τραυματισθέντων αστυνομικών, θα καλυπτόταν το υπόλοιπο …5%;
Δυστυχώς όλοι γνωρίζουμε καθώς γινόμαστε δέκτες παραπόνων από συναδέλφους και συγγενείς αυτών, ότι αντιμετωπίζονται όχι ως ισότιμοι επισκέπτες του νοσοκομείου που χρήζουν ιατρικών εξετάσεων και περίθαλψης αλλά ως «παρείσακτοι». Είναι γνωστό ότι δίδεται προτεραιότητα στο στρατιωτικό προσωπικό, ακόμα και στο χαμηλόβαθμο σε σχέση με την ιεραρχία της Ελληνικής Αστυνομίας, γεγονός που δεν τιμά το αστυνομικό σώμα, αλλά προκαλεί και πρακτικά προβλήματα σε ανθρώπους που χρήζουν άμεσης νοσοκομειακής περίθαλψης.
Επειδή θεωρούμε, ότι η λύση που επιχειρήθηκε να δοθεί με την ανάκληση της αρχικής διαταγής, δεν θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα στη ρίζα του, είναι επιτέλους επιβεβλημένη η ίδρυση Κλινικής, ειδικά για τους αστυνομικούς στο 401 ΓΣΝ, αφού η διαχρονική μας θέση για ίδρυση αστυνομικού νοσοκομείου, δυστυχώς δεν έχει συγκινήσει την πολιτεία, αν και αποτελεί τη μόνη διέξοδο για να παύσουν οριστικά τα απαράδεκτα διχαστικά φαινόμενα και οι κατακριτέες συμπεριφορές απέναντι σε ανθρώπους που διακινδύνευσαν ή διακινδυνεύουν τη ζωή τους σε καθημερινή βάση για την ασφάλεια της κοινωνίας. Για την ιστορία, οφείλουν όλοι να γνωρίζουν ότι το αίτημα για την ίδρυση Νοσοκομείου της Αστυνομίας είχε υποβληθεί από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της πρώτης Ένωσης Αξιωματικών και είχε περιληφθεί στο Ψήφισμα της Β’ γενικής της συνέλευσης στις 28 Απριλίου 1991, στην Αθήνα (δες εδώ το σημείο 7 του Ψηφίσματος).
Επειδή, τέλος, περί της αναγκαιότητας ίδρυσης και λειτουργίας ενός τέτοιου Ιδρύματος, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη επιχειρηματολογία, καλούμε την Πολιτική Ηγεσία να αναλάβει σχετικές πρωτοβουλίες άμεσα, εφόσον η πολιτεία αναγνωρίζει εμπράκτως ότι σέβεται το λειτούργημα των αστυνομικών και τις οικογένειές τους.
