Οι τουρκικές προμήθειες μέσων και οπλικών συστημάτων είναι αυτές που θα επιτρέψουν την γεφύρωση του ποταμού Έβρου και των παραποτάμων του καθώς και στην άρση λοιπών οχυρωματικών κωλυμάτων.
Καταρχάς, όπως προαναφέραμε ειδικά στο μέτωπο της Θράκης με την παρουσία δεκάδων υδάτινων κωλυμάτων, στρατιωτικές επιχειρήσεις δίχως την παρουσία δυνάμεων του Μηχανικού και συγκεκριμένα μέσων γεφύρωσης δεν νοούνται. Η καταστροφή και μόνον των μέσων γεφύρωσης ακυρώνει αυτόματα κάθε σκέψη διάβασης του Έβρου. Ιδiαίτερη μνεία αξίζει να γίνει στην τάφρο που κατασκευάστηκε από το ίδιο το προσωπικό του Μηχανικού και αποκλειστικά με τα δικά του μέσα.
Με πλάτος 30-35 μέτρων, βάθος 7 μέτρα, ύψος αναχώματος 7 μέτρα και εκτιμώμενη χωρητικότητα νερού με πλήρη πλήρωση 27.230.000 κυβικά μέτρα, η τάφρος του Έβρου αποτελεί μία χαμηλού κόστους λύση, για την εξουδετέρωση των παραπάνω τουρκικών συστημάτων. Σε δεύτερο χρόνο, την παγίδευση και εξόντωση των δυνάμεων που θα περαιωθούν στην δυτική όχθη του Έβρου, αλλά θα παγιδευτούν μεταξύ των υδάτινων κωλυμάτων του φυσικού (Έβρος) και του τεχνητού (τάφρος). Για την κατασκευή της τάφρου αξιολογήθηκαν και τα συμπεράσματα από το σχέδιο της Επιχείρησης Βαριοπούλα που προήλθε μετά τα γεγονότα της υπόθεσης Εργκενεκόν. Τα τελευταία χρόνια ο Τουρκικός Στρατός στα πλαίσια της αύξησης των επιθετικών δυνατοτήτων του προς την πατρίδα μας έχει αποκτήσει πληθώρα μέσων και οπλικών συστημάτων αυξάνουν κατακόρυφα την μαχητική του αξία στο σύγχρονο πεδίο επιχειρήσεων και επιτρέπουν την ανάληψη εκτεταμένων επιθετικών επιχειρήσεων. Βέβαια όλα τα τούρκικα μέσα γεφύρωσης αξιολογούνται διαρκώς από τις ελληνικές στρατιωτικές αρχές και φυσικά δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού. Πιο συγκεκριμένα τα τουρκικά μέσα γεφύρωσης είναι τα ακόλουθα:
Αμφίβια Επιθετική Γέφυρα Samur. Παρουσιάστηκε από την τουρκική εταιρεία FNSS η πρώτη κινητή αμφίβια επιθετική γέφυρα SAMUR. Πρόκειται για το πρώτο όχημα μίας συνολικής παραγγελίας 52 οχημάτων του ιδίου τύπου. Η πρόταση της εταιρείας περιελάμβανε το σασί του τροχοφόρου οχήματος 8x8 Pars, που επίσης κατασκευάζει η εταιρεία FNSS, για το όχημα φορέα και το σχέδιο της γερμανικής επιθετικής αμφίβιας γέφυρας τύπου Μ3 της εταιρείας Santa Barbara Sistemas GmbH. Από δοκιμές που έχουν γίνει από το γερμανικό Στρατό με την γέφυρα Μ3 η διεκπεραίωση ενός άρματος από την μία όχθη στην άλλη για ένα ποταμό παρόμοιο με τον Έβρο, δεν διαρκεί παραπάνω από 6 λεπτά όταν η Μ3 λειτουργεί ως πορθμείο. Eκτιμάται λοιπόν ότι το Τουρκικό Μηχανικό θα έχει εντάξει στο δυναμικό του πορθμεία ικανά να μεταφέρουν δύο ίλες αρμάτων! Κάθε αμφίβιο όχημα-σχεδία Samur έχει δυνατότητα γεφύρωσης 12,5 μέτρα, ενώ η κάθε συλλογή που αποτελείται από 12 οχήματα-σχεδίες που γεφυρώνουν 150 μέτρα. Το κάθε ζεύγος οχημάτων-σχεδίων όταν χρησιμοποιείται ως πορθμείο, μπορεί να μεταφέρει άρμα κλάσης 70 τόνων, ενώ για την επάνδρωση του κάθε οχήματος απαιτούνται μόλις 3 στρατιώτες οι οποίοι μπορούν να αναπτύξουν το όχημα-σχεδία και να διεκπεραιώσουν ένα στρατιωτικό όχημα στην απέναντι όχθη ενός ποταμού σαν τον Έβρο σε λιγότερο από 7 λεπτά.
Διαθέτει ικανότητα διεύθυνσης μέσα στο νερό και στους τέσσερις άξονες και λόγω αυτών των δυνατοτήτων μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως πορθμείο (Bay Ferry) ενώ διατηρεί αυτή τη δυνατότητα ακόμα και όταν δύο οχήματα-σχεδίες είναι συζευγμένα. Είναι εξοπλισμένο με κεντρικό σύστημα ελέγχου πίεσης ελαστικών, η μέγιστη ταχύτητα οδήγησης σε άσφαλτο φτάνει τα 80χλμ/ώρα, ενώ στο νερό κινείται με ταχύτητα μέχρι και 14 χλμ/ώρα. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα καθαρά επιθετικό σύστημα καθότι η Τουρκία με αυτά τα μέσα θα μπορεί ανά πάσα στιγμή ακόμα και κατά τη διάρκεια της νύκτας να αιφνιδιάσει τις ελληνικές δυνάμεις ακόμα και σε τέσσερα διαφορετικά σημεία στο ποτάμι του Έβρου.
Επιπρόσθετα η ήδη αναφερθείσα δυνατότητα του συστήματος να λειτουργήσει σαν πορθμείο επιτρέπει στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να μεταφέρουν στο πρώτο κύμα της επίθεσης 24 άρματα μάχης ή άλλο συνδυασμό οπλικών συστημάτων (π.χ. ΤΟΜΑ, ΤΟΜΠ, αυτοκινούμενα πυροβόλα, κλπ) την ίδια στιγμή σε διαφορετικά σημεία.
Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό του τουρκικού Στρατού και της εταιρείας το σύνολο των 52 οχημάτων-σχεδιών θα παραδιδόταν μέχρι και τον Οκτώβριο του 2012, με το πρώτο σύστημα να παραδίδεται τα τέλη του 2011.
Πλωτές Γέφυρες. Το Τουρκικό Μηχανικό εδώ και αρκετά χρόνια διαθέτει δύο τύπους πλωτών ταχέως αναπτυσσόμενων γεφυρών. Συγκεκριμένα, οι Τούρκοι διαθέτουν οκτώ συλλογές πλωτών γεφυρών τnς εταιρείας EWK, των 250 μ. η κάθε μια, καθώς και έξι συλλογές πλωτών γεφυρών RIBBON, αμερικανικής προέλευσης. Οι γέφυρες EWK και RIBBON είναι σχεδόν πανομοιότυπες και εναλλάξιμες μεταξύ τους. Συνεπώς, οι γείτονες ήδη διαθέτουν πολλά και αξιόλογα πλωτά μέσα ζεύξης υδάτινων κωλυμάτων και αυτά που επιπλέον αποκτούν είναι ηροφανές ότι ανησυχούν ιδιαίτερα την ελληνική πλευρά.
Γεφυροφόρο άρμα Leguan (Bridge Laying Armoured Vehicles). Τον Νοέμβριο του 2008 οι Τούρκοι ανακοίνωσαν την απόφαση προμήθειας 36 γεφυροφόρων αρμάτων τύπου Leguan (τα πρώτα έξι κατασκευασμένα στη Γερμανία και τα υπόλοιπα 30 στην Τουρκία στο στρατιωτικό εργοστάσιο του Kayuseri). Οι γέφυρες Leguan είναι κλάσεως 70 τόνων, αναπτύσσονται «συρταρωτά» και γεφυρώνουν ανοίγματα μέχρι και 24 μ. Γεφυροφόρα άρματα Leguan διαθέτουν λίγες χώρες στον κόσμο και η Ελλάδα διαθέτει μόλις οκτώ επί σκάφους Leopard 1GR. Η Τουρκία προμηθεύεται 36 άρματα έναντι 48 υπαρχόντων σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο! To Leguan έχει δυνατότητα γεφύρωσης κωλυμάτων μήκους 28 μ. ανά άρμα σε χρόνο μόλις πέντε λεπτών! Το Τεθωρακισμένο Όχημα Καθέλκυσης Γέφυρας (AVLB) Leguan ελέγχεται από μοναδικό χειριστή με κλειστή θυρίδα και τοποθετεί γέφυρα Στρατιωτικής Κατηγορίας Βάρους 80 (MLC 80) μήκους 26m, εντός 5 λεπτών με χρήση ενός ηλεκτρονικού συστήματος ελέγχου. Η KMW κατασκεύασε συστήματα Leguan για γεφυροφόρα άρματα Leopard 1 και Leopard 2, τα οποία παραδόθηκαν στον Ελληνικό, Βελγικό, Νορβηγικό και Φινλανδικό Στρατό. Το σύστημα Leguan μπορεί να τοποθετηθεί επίσης σε ευρεία ποικιλία νέων ή μεταχειρισμένων αρμάτων μάχης. Χρησιμοποιείται ενδεικτικά με οχήματα του πολωνικού άρματος μάχης PT91, με Μ47 και Μ60 του Ισπανικού Στρατού και στο Μ1 “Wolverine” των ΗΠΑ.
Δύο ακόμα συστήματα διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη διάβαση υδάτινων κωλυμάτων. ο καινούργιος προωθητής θα επιτρέπει στις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις να διασχίζουν τον ποταμό Έβρο και να διευθετούν την ακτή του ποταμού για την προσέγγιση των αμφίβιων επιθετικών γεφυρών Samur οι οποίες μπορούν να αντέξουν βάτος μέχρι 70 τόνους. Ο νέος αμφίβιος γεω-προωθητής AZMIM έχει βάρος 25 τόνων, κινείται με ταχύτητα 40 χλμ/ώρα και η αυτονομία του φτάνει τα 400 χλμ. Το AZMIM θα επιτρέπει στον τουρκικό Στρατό την κατάλληλη προετοιμασία της ελληνικής ακτής στο ποταμό Έβρο. Μέσα σε τρία χρόνια η Άγκυρα προμηθεύτηκε 52 επιθετικές αμφίβιες γέφυρες Samur τουρκικής κατασκευής, 40 συστήματα ακτοδρόμων βαρέως τύπου HGMS (Heavy Ground Mobility Systems), 36 γέφυρες Leguan με δυνατότητα γεφύρωσης κωλύματος 24 μέτρων εντός λίγων λεπτών, 2 γέφυρες ξηράς υποστήριξης (Dry Support Bridge-DSB) τύπου M18 ανοίγματος 40 μέτρων και 12 αμφίβιους γαιοπροωθητές Azmim για την διαμόρφωση του χώρου της όχθης του ποταμού όπου θα αποβιβαστούν τα οχήματα. Εκ των προαναφερθέντων συνάγεται το συμπέρασμα πως οι «γείτονες» συνθέτουν μια μεγάλη σε όγκο δύναμη διάβασης του ποταμού Έβρου η οποία όμως από μόνη της δεν είναι ικανή όσο περίεργο και εαν ακούγεται να γεφυρώσει τον ποταμό Έβρο. Αυτό θα εξαρτηθεί από τις καιρικές συνθήκες καθώς επίσης και από άλλους φυσικούς παράγοντες. Ενδεικτικά, να αναφέρουμε την ταχύτητα των υδάτων που ανάλογα με την εποχή και τις βροχοπτώσεις ποικίλει. «Είναι αυτοκτονία η διάβαση σε ορμητικά νερά» μας είχε αναφέρει πριν δύο χρόνια ανώτερος αξιωματικός του ΜΧ.
Η πραγμάτωση μιας στρατιωτικής επιχείρησης προϋποθέτει άριστη γνώση του εδάφους στο οποίο και θα επιχειρήσεις. O Έβρος, γνωστός και ως Μαρίτσα, (Βουλγαρικά: Марица, Τουρκικά: Meriç Nehri) είναι ο δεύτερος σε μέγεθος ποταμός της ΝΑ Ευρώπης (μετά τον Δούναβη), και ο κυριότερος ποταμός της Βαλκανικής Χερσονήσου, με συνολικό μήκος περίπου 530 km. Πηγάζει από τα όρη Ρίλα, πρώην Σκόμιο, της δυτικής Βουλγαρίας και κυλά σε βουλγαρικό έδαφος νοτιοανατολικά, διασχίζοντας την Ανατολική Ρωμυλία, σχηματίζοντας κοιλάδα ανάμεσα στις οροσειρές της Ροδόπης και του Αίμου απ' όπου και διέρχεται από τις πόλεις Πλόβντιβ (Φιλιππούπολη), Σβίλεγκραντ και Ιβαήλοβγκραντ. Στη συνέχεια, συναντώντας τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, κοντά στο χωριό Καστανιές, εισέρχεται για λίγα χιλιόμετρα σε τουρκικό έδαφος, σχηματίζοντας το τρίγωνο του Καραγάτς, κοντά στην Αδριανούπολη, απ' όπου η συνέχεια του ρου του αποτελεί το γεωγραφικό σύνορο μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, χωρίζοντας και γεωγραφικά τη Δυτική από την Ανατολική Θράκη. Διέρχεται κοντά στις ελληνικές κωμοπόλεις Πύθιο, Φέρες, Διδυμότειχο, Σουφλί, Λάβαρα, Τυχερό, Νέα Βύσσα και στις τουρκικές Meriç, Keşan. Εκβάλλει στο βόρειο Αιγαίο Πέλαγος, στο λεγόμενο Θρακικό πέλαγος. Το μήκος του στο ελληνικό έδαφος από τη Νέα Βύσσα μέχρι τις εκβολές του φθάνει τα 206 χιλιόμετρα. Οι κυριότεροι παραπόταμοί του είναι ο Τούντζας και ο Άρδας.
Οι τύποι διάβασης υδάτινου κωλύματος είναι δύο και είναι οι εξής:
- Ταχεία Διάβαση ή Διάβαση Ευκαιρίας. Επιχείρηση διάβασης ποταμού πριν ο εχθρός μπορέσει να οργανώσει την άμυνα του επί της εκείθεν όχθης τούτου (εχθρικής όχθης). Ενεργείται συνήθως με πρόχειρα μέσα, χρησιμοποίησης υπαρχόντων πόρων ή σχεδίων ή και με την κατάληψη άθικτων γεφυρών.
- Οργανωμένη ή Βίαιη Διάβαση. Επιχείρηση διάβασης ποταμού επί της εκείθεν (εχθρικής) όχθης στην οποία έχει οργανωθεί πλήρες σύστημα άμυνας από τον εχθρό και κατέχεται ισχυρά απ’ αυτόν.
Σε γενικές γραμμές ο τρόπος βάσει του οποίου γίνεται η διάβαση του ποταμού είναι ο ακόλουθος. Αρχικά επιλέγεται το σημείο και το τύπος της διάβασης βάσει των παραγόντων που προαναφέραμε, ακολούθως οργανώνονται τα μέσα και γίνεται η έκδοση της τελικής διαταγής από τους επικεφαλής αξιωματικούς, εν συνεχεία πρώτα προωθούνται τα οπλικά συστήματα και το προσωπικό που θα δημιουργήσει ένα μικρό «προγεφύρωμα» στην απέναντι όχθη σε μήκος περίπου 10χλμ ώστε να μην μπορούν να πραγματοποιούνται βολές από τα όπλα ευθυτενούς τροχίας (φορητά ΑΤ, κατευθυνόμενα βλήματα, πολυβόλα κτλ) και φυσικά να «απαγορευθούν» οι βολές ΠΒ οι οποίες κατευθύνονται από τους ΠΑΠ που θα βρίσκονται εγγύς της όχθης. Επίσης, το Α/Α ΠΒ λαμβάνει μέτρα για την απαραίτητη αποτροπή της εναέριας προσβολής από αεροσκάφη και επιθετικά ελικόπτερα, προσωπικό και μέσα του ΠΖ και των ΤΘ διαβαίνουν το ποτάμι είτε με λέμβους είτε με άλλες τεχνικές όπως είναι η πλεύση των ΤΟΜΠ Μ113 Α1/Α2 ή η τεχνική όπου τα άρματα μάχης χρησιμοποιούν αναπνευστήρα. Επιπλέον, συχνές είναι και οι επιχειρήσεις παραπλάνησης του εχθρού ώστε να αντιληφθεί πως η ζεύξη θα γίνει σε άλλο ή άλλα σημεία του ποταμού.
Ακόμα συχνή είναι και η χρήση προπετάσματος καπνού ώστε να καλυφθούν οι κινήσεις του ΠΖ και των ΤΘ καθώς η στιγμή της διάβασης είναι η πλέον ευάλωτη και εγκυμονεί πολλούς κινδύνους. Με γρήγορες κινήσεις το προσωπικό φροντίζει ώστε οι βαριές πλωτές γέφυρες να αναπτυχθούν κατά το συντομότερο χρονικό διάστημα. Όταν ολοκληρωθεί και η ζεύξη δίχως να υπάρχουν απώλειες σε υλικά και έμψυχο δυναμικό τότε περνούν και οι υπόλοιπες δυνάμεις (Κύρια δύναμη και δυνάμεις ΔΜ) που θα διευρύνουν το προγεφύρωμα και θα προελάσουν προς τα ενδότερα εδάφη. Αυτή είναι συνοπτικά, η διαδικασία που ακολουθείται για την ζεύξη ενός υδάτινου κωλύμματος. Στην όλη επιχειρήση ενδέχεται να συμμετέχουν ακόμα και ειδικές δυνάμεις καθώς και επιθετικά ελικόπτερα, η ελίτ δηλαδή προσωπικού και μέσων ενός Στρατού.
ΠΗΓΗ: defencenews.gr