Αναρχία και καταστάσεις έκτροπες

Άρθρο στη Voria.gr  του Δημήτρη Βαρτζόπουλο

Όταν την περασμένη εβδομάδα έγραφα για τον κίνδυνο της θεσμικής εκτροπής αναφέροντας ως παράδειγματα τα τεκταινόμενα στον τομέα της Δικαιοσύνης και εσωτερικής Ασφαλείας, είναι προφανές, ότι κανείς δεν θα μπορούσε, να φαντασθεί μία τόσο γρήγορη επαλήθευση.

Ως συνήθως όμως σε καταστάσεις έκτροπες, ως η ελληνική, η πραγματικότης ξεπερνά κατά πολύ κάθε φαντασία.

Δια των επισημοτέρων χειλέων της, αυτών του εκπροσώπου της και του Υπουργού της Δικαιοσύνης, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ επέκρινε μία δικαστική απόφαση, στους υψηλότερους δυνατόν τόνους. Δεν αναφέρομαι βέβαια στις αναρτήσεις του αναπληρωτού Υπουργού Υγείας, οι οποίες μπορεί, να εκληφθούν και ως κακόγουστα ανέκδοτα χάνοντας έτσι την πολιτική τους σημασία, ούτε στις δηλώσεις μεμονωμένων Βουλευτών. Εμίλησε ο Εκπρόσωπος και ο καθ´ ύλην υπεύθυνος Υπουργός. Η Κυβέρνηση, απολύτως θεσμικά και επίσημα λοιπόν, θεώρησε απαράδεκτη την απόφαση Δικαστηρίου, που απέρριπτε την αίτηση αποφυλάκισης καταδικασθείσης σε πολυετή κάθειρξη για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση.

Το σκεπτικό της είναι πολύ απλό και σύνηθες σε όλα τα αυταρχικά καθεστώτα: η δικαστική απόφαση δεν ταιριάζει με το λαϊκό "αίσθημα".

Ας αφήσουμε κατά μέρος την συζήτηση για το ποίος και με ποίο τρόπο ανιχνεύει και ερμηνεύει την " επιθυμία" του λαού. Ας αντιληφθούμε το απολύτως επικίνδυνο αυτής της προσέγγισης βλέποντας την από την άλλη πλευρά: Φαντάζεστε με ποίες κατηγορίες θα έπρεπε, να παραπεμφθούν οι Τσίπρας/ Βαρουφάκης βάσει του λαϊκού "αισθήματος" για το παράλληλο νόμισμα , το κλείσιμο των Τραπεζών, το τρίτο μνημόνιο κλπ κλπ,  μετά τις επόμενες εκλογές;

Ευτυχώς οι αστικές δημοκρατίες δεν λειτουργούν έτσι!

Δεν έγκειται εδώ το πρόβλημα όμως. Πιστεύω, ότι σκοπός του ΣΥΡΙΖΑ εν προκειμένω δεν ήταν ο εκφοβισμός των δικαστών. Αυτόν τον επιχειρεί από καιρού πολλού και με διαφόρους άλλους τρόπους (προαγωγές , τοποθετήσεις, επιβραβεύσεις οσφυοκάμπτων κοκ). Εδώ η δημοσία τοποθέτηση σκόπευε κάτι πολύ πιο επικίνδυνο: την θώπευση των αριστερών εκείνων μαζών,  που διάκεινται φιλικά προς την άναρχο βία κατά της ατομικής ιδιοκτησίας και του αστικού κράτους.

Πέραν μάλιστα του ιδεολογικού σήματος η Κυβέρνηση έκλεισε αθλίως το μάτι και στους ακτιβιστές του χώρου (εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου δηλαδή), οι οποίοι ανταποκρίθηκαν ως εξής:

Με πρωτοφανή άνεση και εν πλήρη ηρεμία, τελετουργικώς σχεδόν, άνευ οιασδήποτε παρενοχλήσεως και εν πλήρη απουσία της  Αστυνομίας για χρονικό διάστημα, που αντιστοιχεί σε χαλαρό αστικό περίπατο της Ερμού, κατέστρεψαν όλες ανεξαιρέτως της προθήκες των καταστημάτων.

Κινηματογραφώντας φυσικά την καταστροφή των αστών προς τέρψιν των ομοϊδεατών τους.

Παρόμοιες σκηνές είναι αδιανόητες σε οργανωμένη χώρα. Φυσικά υπάρχουν και  βανδαλισμοί και λεηλασίες ακόμη και στις καλύτερα φυλασσόμενες κοινωνίες, γίνονται όμως σε ειδικές περιοχές είτε στα πλαίσια βιαίων συγκρούσεων με τις δυνάμεις αποκατάστασης της τάξης. Τέτοια  ανεμπόδιστη βόλτα καταστροφής στον κεντρικότερο δρόμο μίας δυτικής πρωτεύουσας είναι πράγματι παγκόσμιος μοναδικότης.

Ομάδες αναρχικών έπληξαν με βόμβες Μολότωφ "στατικές μονάδες", φυλάκια δηλαδή κατ´ ουσίαν, των ΜΑΤ στην Χαριλάου Τρικούπη.

Οιαδήποτε ομοιότης με επιδρομές ανταρτών σε αστυνομικά φυλάκια, που διηγούνται οι παππούδες από το πρόσφατο ελληνικό παρελθόν, ή βλέπουμε στο ειδησεογραφικό παρόν της Εγγύς και Μέσης Ανατολής, δεν είναι φυσικά τυχαία. Πρόκειται ακριβώς για το ίδιο πράγμα.
Ομάδα Αναρχικών εισήλθε εν ώρα εργασίας στην Τράπεζα της Ελλάδος, επίσης ανετότατα διαιωνίζοντας  με βίντεο τα δρώμενα, ευτυχώς μόνο κραυγάζοντας και πετώντας φυλλάδια.

Θα ήταν πράγματι απλώς γελοίο, αν δεν ήταν τόσο δραματικά επικίνδυνο το συμπέρασμα: η Τράπεζα της Ελλάδος δεν φυλάσσεται!

Ομολογώ ότι δεν με προβληματίζει στο ελάχιστο η στάση της Αριστεράς.

Αυτή ήταν, είναι και θα είναι. Έξεστι Κλαζομενοίοις ασχημονείν!

Με προβληματίζει στο μέγιστο η στάση της φυσικής Ηγεσίας του Σώματος. Δυοίν θάτερον :

1. Υπάρχουν συγκεκριμένες επιχειρησιακές οδηγίες της πολιτικής Ηγεσίας για την μείωση, μέχρις αποφυγής, φυλάξεως συγκεκριμένων περιοχών, αποφυγή εμπλοκής επί συγκεκριμένων καταστάσεων ή για την αποφυγή μαζικών συλλήψεων; Η'

2. Ερμηνεύεται απλώς η περιρρέουσα διάθεση και επιθυμία των πολιτικών της Αριστεράς, προς την οποία προσαρμόζεται η επιχειρησιακή πρακτική με απλούστατο στόχο την αυτοεξυπηρέτηση;

Τούτο χρήζει διευκρινίσεως.

* Ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος είναι πρώην γενικός γραμματέας Συντονισμού της κυβέρνησης Σαμαρά και πρώην πρόεδρος της ΝΔ Θεσσαλονίκης

Πηγή:  www.voria.gr