Έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα «θαύματα» του τουρισμού παγκοσμίως. Εκατομμύρια άνθρωποι από όλο τον κόσμο «προσκυνούν» τις παραλίες της, τον ήλιο της και τη νυχτερινή ζωή της. Ο λόγος για τη Μύκονο, που αν και αποτελεί το «βαρύ χαρτί» του ελληνικού τουρισμού, κινδυνεύει να χαρακτηριστεί με τη «βούλα» της Δικαιοσύνης, ως το μεγαλύτερο αυθαίρετο των Κυκλάδων!
Και αυτό όχι για τα φημισμένα μπαράκια πάνω στο κύμα «ταυτόσημα» για πολλούς της απόλυτης διασκέδασης - ή για την άναρχη και ραγδαία ανάπτυξή της, αλλά γιατί σε όλη την επιφάνειά της διαθέτει μόνο δυο επίσημα χαρακτηρισμένους δρόμους! Πρόκειται για την μεγαλύτερη πολεοδομική «πληγή» της Μυκόνου που προκαλεί πλήθος δικαστικών διενέξεων, μεταξύ επαγγελματιών του τουρισμού που «τρέχουν» στο νησί των Ανέμων μεγάλες επιχειρήσεις, τις οποίες θέλουν να επεκτείνουν, καθώς βλέπουν πως κάθε χρόνο η Μύκονος αποδεικνύεται ολοένα και λιγότερη σε υποδομές για να υποδεχθεί τους επισκέπτες της.
Μια από αυτές τις αντιδικίες που απειλεί, κυριολεκτικά να αλλάξει άρδην το πολεοδομικό σκηνικό στη Μύκονο, παρουσιάζει σήμερα το «Πρώτο Θέμα». Η δικαστική «διελκυστίνδα» εκτυλίσσεται μεταξύ τριών μεγάλων ιδιοκτητών ξενοδοχείων του νησιού και μιας Ελληνίδας, που αποφάσισε να επενδύσει στο νησί. Πλέον, για την υπόθεση αναμένεται να αποφανθεί οριστικά το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) ενώ μέχρι στιγμής έχουν εκδοθεί δυο δικαστικές αποφάσεις με διαφορετικό περιεχόμενο και σκεπτικό η κάθε μια.
Η Ελληνίδα, που διαμένει μόνιμα στο Μαϊάμι, αγόρασε πολυτελές ακίνητο στο νησί προκειμένου να το εκμεταλλεύεται τουριστικά. Όπως, αναφέρεται σε δυο αγγελίες που «ανέβηκαν» σε Ιστοσελίδα Real Estate στο Διαδίκτυο, η βίλα ιδιοκτησίας της, με την «υπέροχη θέα στη Δήλο» έχει ανεγερθεί σε 1100 τ.μ. οικόπεδο, διαθέτει εννέα υπνοδωμάτια και διατίθεται προς ενοικίαση αλλά και προς πώληση. Σύμφωνα με πληροφορίες, η τιμή πώλησης του ακινήτου ανέρχεται στο 1.300.000 ευρώ, ενώ το τίμημα για την ενοικίασή του ανέρχεται στις 2.500 ευρώ, ημερησίως.
Στο δρόμο όμως που βρίσκεται η βίλα, έχουν την «έδρα» τους τρία ξενοδοχεία, εκ των οποίων το ένα πέντε αστέρων, που εδώ και χρόνια έχει πληρότητα της τάξεως 100%. Για το λόγο αυτό οι ιδιοκτήτες του αποφάσισαν να προχωρήσουν σε επέκτασή του, εκδίδοντας σχετικές άδειες για δυο ακόμη ξενοδοχειακές μονάδες 70 συνολικά κλινών. Μάλιστα, οι ξενοδοχειακές αυτές μονάδες εντάχθηκαν στον αναπτυξιακό νόμο.
.jpg)
Λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο
Από το σημείο αυτό όμως ξεκινούν τα προβλήματα για τους ξενοδόχους που όπως φαίνεται μάλλον λογάριασαν χωρίς την ...ξενοδόχο. Η Ελληνίδα ιδιοκτήτρια της βίλας προσέφυγε στο ΣτΕ ζητώντας να ανασταλεί και στη συνέχεια να ακυρωθεί η οικοδομική άδεια που επέτρεψε τη δημιουργία των νέων ξενοδοχειακών μονάδων.
Με την αίτησή της, η προσφεύγουσα ζητεί την αναστολή εκτέλεσης της οικοδομικής άδειας -εκδόθηκε από τη Διεύθυνση Πολεοδομίας του Δήμου Σύρου Ερμούπολης - υποστηρίζοντας ότι ο δρόμος που περνάει μπροστά από τα ξενοδοχεία και τη δική της βίλα δεν έχει «κοινόχρηστο χαρακτήρα διότι δεν έχει αναγνωριστεί με διοικητική πράξη» και επομένως η «η προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια είναι μη νόμιμη».
Η προσφεύγουσα μεταξύ άλλων υποστήριξε στην αίτηση αναστολής της πως από την κατασκευή της επίμαχης ξενοδοχειακής μονάδας δίπλα από το δικό της ακίνητο, θα έχει ως συνέπεια την επιβάρυνση της περιοχής και του φυσικού περιβάλλοντος. Ακόμη, υποστήριξε ότι το οικόπεδο που βρίσκονται τα υπό κατασκευή επίδικα ακίνητα δεν έχουν πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο όπως απαιτεί η νομοθεσία. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με την ίδια, είναι παράνομη η ρυμοτόμηση λόγω έλλειψης απόφασης του νομάρχη.
Από την πλευρά τους οι ξενοδόχοι υποστήριξαν στο ΣτΕ πως έχουν υπαχθεί στις διατάξεις του αναπτυξιακού νόμου και έχουν επιδοτηθεί με ποσό 1.920.490 ευρώ. Παράλληλα, ανέφεραν πως για την υλοποίηση του σχεδίου έλαβαν δάνειο ύψους 2.315.885 ευρώ ενώ οι ίδιοι θα καταβάλουν το υπόλοιπο ποσό ύψους 1.412.125 ευρώ. Όπως τόνισαν, για την υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου έχουν τεθεί ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα και αν αποφασιστεί η αναστολή της άδειας που τους χορηγήθηκε, τότε θα ματαιωθεί και η επένδυσή τους.
Ωστόσο, τα επιχειρήματα τους αυτά έπεσαν στο «κενό». Έχασαν τη δικαστική μάχη στο ΣτΕ καθώς έγινε δεκτή η αίτηση για αναστολή εκτέλεσης που είχε καταθέσει η ιδιοκτήτρια της βίλας. Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο με την απόφαση που εξέδωσε, ανέτρεψε προσωρινά άλλη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά με διαφορετικό εντελώς περιεχόμενο, και έθεσε εν εμφιβόλω το ισχύον καθεστώς στη Μυκόνου. Και αυτό διότι, πιθανολόγησε ως παράνομη την οικοδομική άδεια που άναψε το «πράσινο φως» για την ανέγερση των ξενοδοχειακών μονάδων, καθώς δέχθηκε ότι εκδόθηκε για οικόπεδο που έχει πρόσοψη σε δρόμο, ο οποίος όμως δεν έχει χαρακτηριστεί επίσημα ως δρόμος!
Ωστόσο, δεν αμφισβητείται ότι από όλο το οδικό δίκτυο της Μυκόνου μόνο δυο έχουν χαρακτηριστεί από τις αρμόδιες αρχές επισήμως δρόμοι, ο κάτω περιφερειακός και ο δρόμος προς Άνω Μερά. Είναι κοινό μυστικό όπως αναφέρουν αρχές και φορές του νησιού πως οι αρχές, αμέλησαν επί δεκαετίες να προβούν στην αναγνώριση των δημοσίων δρόμων. Είναι επίσης γνωστό – λένε - πως τα εκτός σχεδίου οικόπεδα αποκτούν κατά παρέκκλιση αρτιότητα μόνο αν έχουν πρόσοψη σε κοινόχρηστο χώρο, δηλαδή δρόμο που δεν προέκυψε από ιδιωτική βούληση.
Πάντως, χαρακτηριστικό της όλης υπόθεσης είναι πως (και) το ΣτΕ επικαλούμενο έγγραφα και στοιχεία των αρμοδίων αρχών που προσκομίστηκαν ενώπιον του κάνει καταρχήν λόγο για «επαρχιακό δρόμο» και στη συνέχεια για δρόμο που έχει ασφαλτοστρωθεί το 2007 «με κρατικές δαπάνες και από αυτόν διέρχονται τα δημοτικά δίκτυα ύδρευσης, αποχέτευσης της ΔΕΗ και του ΟΤΕ, γίνεται δε καθημερινή αποκομιδή των απορριμάτων από τους τοποθετημένους εκεί δημοτικούς κάδους»!
Το Εφετείο
Με βάση την απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ έχει πλέον «παγώσει» κάθε έργο επέκτασης των νέων ξενοδοχειακών μονάδων και οι αντίδικες πλευρές αναμένουν την απόφαση του αρμόδιου τμήματος με την οποία το Ανώτατο Δικαστήριο, θα αποφαίνεται αν πρέπει να αναιρεθούν ή όχι τα όσα έχει κρίνει το Διοικητικό Εφετείο Πειραιά. Το τελευταίο είχε αποφανθεί με την απόφασή του ότι η Πολεοδομία είναι αρμόδια να κρίνει, κατά την έκδοση της αδείας, αν υφίσταται δρόμος ή όχι.
Αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην απόφαση του Εφετείου πως στην προκειμένη περίπτωση, η Πολεοδομία «προκειμένου να χορηγήσει την προσβαλλόμενη οικοδομική άδεια, συνεκτίμησε και στάθμισε όλα τα προσκομισθέντα ενώπιον της στοιχεία» όπως αεροφωτογραφίες, κ.α.
Μιλώντας στο «Πρώτο Θέμα», εκ των δικηγόρων στην υπόθεση, κ. Στέλιος Γκαρίπης αναφέρει: «Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει εκδώσει σειρά αποφάσεων που δέχονται την ανάγκη προστασίας πραγματικών καταστάσεων που δημιουργήθηκαν με ευθύνη της Διοίκησης. Σε μια συγκυρία που είναι επιτακτική ανάγκη η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, είναι αυτοκαταστροφικό να ακυρώνεται δικαστικά μια επένδυση γιατί η Διοίκηση αμέλησε επί δεκαετίες να πράξει τα αυτονόητα: να λάβει μέτρα για μία βιώσιμη ανάπτυξη».
Από την πλευρά του ο κ. Φίλιππος Τριομάτης, ο οποίος εκλέχθηκε περιφερειακός συμπαραστάτης του πολίτη και της επιχείρησης στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου(σ.σ. πρόκειται για ένα νέο θεσμό που ενεργοποιήθηκε τον περασμένο Μάρτιο και προβλέπεται στο σχέδιο «Καλλικράτης») αναφέρει πως πλέον «αόριστες αβάσιμες ή και ανώνυμες καταγγελίες» που θα φτάνουν ενώπιον του και θα αφορούν τέτοιου τύπου διενέξεις και αντιδικίες «δεν εξετάζονται». Τονίζει επίσης πως σε κάθε περίπτωση πρέπει να εξετάζονται και τυχόν αλλότρια κίνητρα του καταγγέλλοντος.
