Το τραγικό περιστατικό συνέβη στο νομό Ηλείας τον Αύγουστο του 2005. Τότε, εκδηλώθηκε πυρκαγιά σε παλαιά ακατοίκητη διώροφορη κατοικία, η οποία από το 1993 είχε χαρακτηριστεί από την Πολεοδομία επικίνδυνα ετοιμόρροπη και είχε εκδοθεί πρωτόκολλο κατεδάφισης, το οποίο είχε διαβιβαστεί στο αστυνομικό τμήμα.
Σε μία στιγμή και ενώ ο πυροσβέστης βρισκόταν σε απόσταση 3,5 μέτρων από την φλεγόμενη κατοικία, αποκολλήθηκε η μαρκίζα του κτιρίου και ένα κομμάτι της περίπου ενός μέτρου έπεσε πάνω στο κράνος του. Ο άνδρας μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και δυστυχώς εκεί και διαπιστώθηκε ο θάνατος του λόγω κακώσεων στο κεφάλι και ειδικότερα λόγω πολτοποίησης-σύνθλιψης της εγκεφαλικής ουσίας.
Η σύζυγος του, τα δυο ανήλικα παιδία του ηλικίας 13 και 5 ετών, ο πατέρας του και τα δύο αδέλφια του προσέφυγαν στα Διοικητικά Δικαστήρια διεκδικώντας αποζημίωση για την ηθική βλάβη λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν από τον θάνατο του πυροσβέστη, ενώ η σύζυγος και τα δυο παιδιά διεκδίκησαν ακόμη και εφάπαξ αποζημίωση διατροφής.
Το Διοικητικό Εφετείο έκρινε ότι ο θάνατος του επιπυραγού οφειλόταν σε παράνομη παράλειψη των αστυνομικών οργάνων, τα οποία ήταν αποκλειστικά αρμόδια να μεριμνήσουν από το 1993 για την εκτέλεση του πρωτοκόλλου κατεδάφισης που είχε εκδοθεί και είχε επιδοθεί στο τοπικό Αστυνομικό Τμήμα.
Το Διοικητικό Εφετείο απέρριψε το αίτημα για διατροφή ενώ έκανε δεκτό αυτό για την καταβολή αποζημίωσης. Το ύψος της συνολικής αποζημίωσης για όλα τα συγγενικά πρόσωπα, μαζί με τους νόμιμους τόκους, ανέρχεται περίπου στις 600.000 ευρώ.
Το Δημόσιο προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ασκώντας αναίρεση, η οποία και απορρίφθηκε.