Αποστρατεία Μανωλά: Η άλλη άποψη από έναν αξιωματικό Ειδικών Δυνάμεων

08:14 | 16/03/2015

Η άλλη άποψη είναι πάντα το ζητούμενο για το Onalert.gr. Έχοντας πάρει σαφή θέση για την αποστρατεία του στρατηγού Χρίστου Μανωλά δεν έχουμε καμία αντίρρηση να ακούσουμε και να διαβάσουμε την άλλη άποψη. Που πάντοτε ευτυχώς υπάρχει. Στο θέμα της αποστρατείας του κ.Μανωλά την εκφράζει επώνυμα ένας απόστρατος αξιωματικός των Ειδικών Δυνάμεων ,ο κ. Νικόλαος Σκιαδάς που είναι και ο συντάκτης του κειμένου:

Διεκπεραιωτής και όχι Αρχηγός

Η πρόσφατη αποστρατεία του κ. Α/ΓΕΣ Μανωλά Χρίστου έδωσε αφορμή σε αρκετούς να σχολιάσουν αρνητικά την ενέργεια της αποστρατείας, προβάλλοντας ως βασικό επιχείρημα το πλούσιο βιογραφικό του πρώην Αρχηγού και τον καλό βαθμό γλωσσομάθειάς του, ως ομιλών 4 ξένες γλώσσες καλά και 2 σε επίπεδο εργασίας. Πράγματι η αποστρατεία Αρχηγών σε σύντομο χρονικό διάστημα είναι ένα μεγάλο λάθος που όλοι γνωρίζουν ότι συντελεί αρνητικά στην διαμόρφωση σταθερής κατάστασης και τήρησης ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για το στρατιωτικό προσωπικό, τον τρόπο λειτουργίας Μονάδων και τελικώς την διατήρηση και εάν είναι δυνατόν την επαύξηση της συνολικής μαχητικής ικανότητας. Δεν είναι μόνον τα υλικά μέσα αυτά που διατηρούν ή προάγουν την μαχητική ισχύ του Ε.Σ αλλά κυρίως οι ικανότητες του προσωπικού, οι πνευματικές, σωματικές και ψυχικές δυνάμεις, που το ωθούν να επιτελεί σωστά ένα δύσκολο έργο. Ο ρόλος του Αρχηγού λοιπόν είναι, με οδηγό την πολυετή εμπειρία του και μέσω στοχευμένων ενεργειών να προσπαθεί να σπάσει εμπόδια, να δώσει λύσεις, να βελτιώσει τις υπάρχουσες συνθήκες λειτουργίας και να χαράξει νέα πορεία για το προσωπικό ώστε να λάβει το μέγιστο δυνατό της μαχητικής του ικανότητας. Δυστυχώς όμως αντί για έναν αρχηγό με όραμα, είχαμε ένα διεκπεραιωτή τρεχουσών υποθέσεων και άνθρωπο που ενώ γνώριζε το σωστό, συνηγορούσε στο λάθος. Τι δεν έκανε λοιπόν ο πρώην Αρχηγός:

•Δεν σταμάτησε και δεν προσπάθησε να μειώσει την «υπηρεσιακή» λειτουργίαδιεκπεραίωσης αιτημάτων που αφορούσαν όχι το έφεδρο προσωπικό αλλά και το μόνιμο, κατάσταση που αποτελεί καρκίνωμα και δημιουργεί πλήθος προβλημάτων και συνεχών αντεγκλήσεων στο προσωπικό και γίνεται δια μέσω του δικού του επιτελικού γραφείου.

• Δεν βελτίωσε τους όρους σχεδίασης και εκτέλεσης των μεταθέσεων του μονίμου προσωπικού. Πόσο δύσκολο άραγε είναι να έχει σχεδιαστεί η μετάθεση του προσωπικού όταν γνωρίζουμε επακριβώς τα προσόντα που απαιτούνται για όλες τις θέσεις σε όλες τις Μονάδες μας; Η αμοιβαία αλλαγή μεταθέσεων από προσωπικό ίδιων ικανοτήτων (βαθμός, εμπειρία κλπ) γιατί δεν μπορεί να υλοποιηθεί παρά μόνο με «σπρώξιμο»;

• Δεν προτάθηκαν ή δεν υλοποιήθηκαν οι απαραίτητες μετακινήσεις Μονάδων και προσωπικού ώστε να μην έχουμε μονάδες φαντάσματα, μονάδες με ελλείψεις σε προσωπικό και επιβαρυμένο έργο και μονάδες που άλλη είναι η αποστολή τους και άλλο έργο έχουν αναλάβει να κάνουν.

•Ποιες είναι οι βελτιώσεις που θα θυμάται το στρατιωτικό προσωπικό από την αρχηγία του και θα αφορούν το πρόγραμμα εκπαίδευσης, την κάλυψη αναγκών καθημερινότητας για αυτούς και τις οικογένειές τους και τον εν γένει προγραμματισμό της ζωής τους σε βάθος χρόνου;

•Δεν θα θυμούνται οι στρατιωτικοί – οι οποίοι δεν είναι χρυσόψαρα – μείωση στη γραφειοκρατία και βελτίωση του καθημερινού τρόπου εργασίας των, που περνάνε την «βάσανο του παραλόγου» σε γραφεία Μονάδων και Σχηματισμών με πυραμοειδής απείρου ύψους κοινοποιήσεις ενεργειών καθημερινότητας, μηδαμινής πραγματικής σημασίας, λειτουργώντας με αίσθημα ηττοπάθειας στον καθημερινό πόλεμο με την Α4 σελίδα.

• Από όλες τις εμπειρίες που έζησε στο εξωτερικό ποια εισήγαγε στο στράτευμα ως διαδικασία, ως βελτίωση, ως αλλαγή, ως νέα κατεύθυνση στον τρόπο λειτουργίας του στρατεύματος με στόχο την αναβάθμιση, την εξέλιξη;

•Γιατί δεν επίλυσε προβλήματα «βαρίδια» στην απόδοση των Μονάδων Ειδικών Δυνάμεων αν και γνωρίζει πολύ καλά και ποια είναι και τις λύσεις που απαιτούνται;

•Η συμμετοχή του στρατιωτικού προσωπικού σε εθιμοτυπικές εκδηλώσεις «κατά ριπάς»ώστε να καταστούν η κύρια εκπαιδευτική δραστηριότητα, λειτουργώντας αρκετές φορές εις βάρος της «πραγματικής εκπαίδευσης» αποτελούσε μέρος του οράματός του;

Επειδή λοιπόν από τις ενέργειές του και τις πράξεις του δεν θα διέκρινε το στρατιωτικό προσωπικό διαφορά αν αντί γι’ αυτόν είχαμε στην θέση του κάποιο Λοχαγό που θα μπορούσε να ανταπεξέλθει σε συνήθεις επιτελικές διαδικασίες και εθιμοτυπίες γι’ αυτό το λόγο και μόνο ήταν Διεκπεραιωτής και όχι Αρχηγός, χωρίς τόλμη και όραμα. Ο Ε.Σ βοήθησε τον Αρχηγό να αποκτήσει πλούσιο βιογραφικό, αλλά αυτός άφησε πτωχή παρακαταθήκη για τον επόμενο, παρόλο που γνωρίζει ότι «Ο τολμών νικά».

Τέλος θα ήθελα να αναφέρω για ποιο λόγο το δίδαγμα «Προσπάθησε να μην κάνεις στους άλλους ότι δεν θα ήθελες να σου κάνουν εκείνοι» ο πρώην Αρχηγός δεν το γνώριζε. Με την ανάληψη της Αρχηγίας του ήρθε και ο χρόνος των κρίσεων των Ανωτάτων Αξιωματικών. Ανώτατος αξιωματικός Ειδικών Δυνάμεων, πολύγλωσσος όπως ο κ. Μανωλάς, με «βαρύ» βιογραφικό, που από όπου πέρασε άφησε το στίγμα του, βελτίωσε καταστάσεις ανέδειξε το προσωπικό του, διοίκησε με επιτυχία 2 Σχηματισμούς και απολάμβανε την απόλυτη αποδοχή και εμπιστοσύνη των υφισταμένων του παρά το γεγονός ότι απαιτούσε το τέλειο, αποστρατεύτηκε και όλοι αναρωτήθηκαν μήπως τελικά το να είσαι πολύ ικανός είναι μειονέκτημα; Στις ίδιες κρίσεις Ανώτατος αξιωματικός των Ειδικών δυνάμεων, ηθικός, ομιλών την ελληνική και αυτή όχι απταίστως, ο οποίος διάβαζε έγγραφα λες και προσπαθούσε να λύσει κρυπτόλεξο και ο βαθμός αντίληψης και λήψης αποφάσεων είχε κολλήσει σε «νηπιαγωγικούς δείκτες» προήχθη και τοποθετήθηκε σε καίρια θέση. Όλοι κατάλαβαν ότι κύριο και μοναδικό προσόν του ήταν η άμεση ανταπόκριση σε «αιτήματα», καθόσον διαταγή αρχηγού...εντολή θεού! Για να δώσω δείγμα περί της «εν γένει ακαταλληλότητας» του εν λόγω προσώπου σας περιγράφω το εξής περιστατικό:

Υπηρετούσα σε επιτελική θέση και περίμενα το δελτίο συμβάντων από συμμαθητή μου που υπηρετούσε σε υφιστάμενο σχηματισμό και είχε προϊστάμενο του τον υπόψη αξιωματικό. Το δελτίο συμβάντων δεν ερχόταν παρά τις ενοχλήσεις μου με κάθε τρόπο προς τον συμμαθητή μου (τηλέφωνα κάθε είδους σταθερά, κινητά, κρυπτοτηλέφωνα, SMS, MMS, δεήσεις, προσευχές, γνωστούς μεσολαβητές κ.α) και η ώρα περνούσε. Ήρθε και η ώρα όμως που ο επιτελής του προϊστάμενου σχηματισμού άρχιζε να μου βάζει «γκάζια», οπότε σήμανε «επιτελικός συναγερμός». Παίρνω τον συμμαθητή μου και του λέω: Ρε Δημήτρη τι θα γίνει με αυτό το δελτίο, τόσο απλό και θα γίνει η αιτία να τσακωθούμε. Τι γίνεται εκεί; Παίρνω την εξής απάντηση: Έχει ένα βουνό από φακέλους και κοιτάει, ρωτάει, ξαναδιαβάζει, «ξεψειρίζει τη μαϊμού» και όσες φορές του πάω το δελτίο για υπογραφή μου λέει έλα σε λίγο. Προχτές πήγα άπειρες φορές και επειδή είχα τρελαθεί γιατί ξέρω ότι για το συγκεκριμένο όταν πιέζεται από άλλα σοβαρότερα βάζει υπογραφή με κλειστά τα μάτια συνέταξα ένα δελτίο που ανάμεσα στα διάφορα «ορθά και προβλεπόμενα» έγραφε «Επίσκεψη στην έδρα του Σχηματισμού της ηθοποιού Τζούλια Ρόμπερτς, η οποία και ξεναγήθηκε στους διάφορους χώρους. Παράθεση εθιμοτυπικού δείπνου μετά το πέρας της ξενάγησης στη Λέσχη της φρουράς, υπό το φως των κεριών και τους ήχους νυκτερινών βολών, με ανταλλαγή τηλεφώνων αμφοτέρων των πλευρών». Μπαίνω σα σίφουνας λοιπόν και του λέω, «Το ζητάει ο
στρατηγός και πρέπει να το στείλω ΤΩΡΑ, υπογράψτε το» και έτσι πήρα την πολυπόθητη υπογραφή. Τι να πω εγώ τώρα, ...
Η αποστρατεία του 1ου αξιωματικού και η προαγωγή του 2ου είχε σαν αποτέλεσμα την αποκόλληση της κάτω γνάθου από την άνω για σχεδόν το σύνολο του έμψυχου δυναμικού των Ειδικών Δυνάμεων, αυτός δε ο συνδυασμός αποτέλεσε το Μεγάλο Τζακ Ποτ των κρίσεων αφού δεν παιζόταν ούτε ως έκπληξη!!!
Αν η θέση του αρχηγού προκηρυσσόταν με αγγελία σίγουρα δεν θα περιμέναμε να περιέχει «.... ομιλών 6 γλώσσες, ικανός στο τραγούδι και στο πιάνο, με αίσθημα και ικανότητες αρχηγού P.R., ικανότητα στο να γίνεται αρεστός σε προϊσταμένους ....» αλλά .... θα απαιτούσαμε να περιλαμβάνει «Αξιωματικός με όραμα, τολμηρός, να έχει άποψη και να την επιβάλλει, ικανός να διαμορφώνει νέο περιβάλλον και όχι να λειτουργεί με στερεότυπα και παρωχημένες διαδικασίες, λάτρης του απλού και εφικτού, ....».

Τέλος, θα υπενθυμίσω στον πρώην Αρχηγό την γνωστή λαϊκή έκφραση Εμετρήθης, εζυγίσθης και ευρέθης ελλιπής, το αρχαίο γνωμικό «Ει μη καθήκει, μη πράξης· ει μη αληθές εστι, μη είπης (Αν δεν είναι σωστό, μην το κάνεις αν δεν είναι αλήθεια, μην το πεις)» καθώς και να του υπενθυμίσω αυτό που μας δίδασκαν στη Σχολή Ευελπίδων ότι ο Αξιωματικός δεν προσπαθεί να γίνει Αρχηγός (όπως είπε στη συνέντευξη στο Onalert) αλλά επιλέγεται για Αρχηγός. Θέλω να πιστεύω ότι έχει την ικανότητα να αντιληφθεί τη διαφορά, έστω και τώρα που είναι πιά αργά.

Νικόλαος Σκιαδάς  Αξκός ε.α Ειδικών Δυνάμεων

onalert.gr