Διαμαρτυρία 35 ανώτερων και κατώτερων αξιωματικών της ΣΑΕΑ και του ΤΕΜΑ από την περιφέρεια της Ένωσης ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης σχετικά με τη νέα πρόταση για το βαθμολογικό:
ΠΡΟΣ:
1) Ένωση Αξιωματικών Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης
2) Πανελλήνια Ομοσπονδία Αξιωματικής Αστυνομίας
Όσον αφορά το ζήτημα που αναδεικνύεται εσχάτως και έχει διαρρεύσει στα μέσα μαζικής δικτύωσης μέσω ενός ανωνύμου εγγράφου, αλλά και από δημόσιες τοποθετήσεις συνδικαλιστικών παραγόντων που λαμβάνουν θέση υπέρ των ήδη ευεργετηθέντων με τις διατάξεις του Ν. 36/86/2008 Αξιωματικών, για περαιτέρω προαγωγή τους εν ενεργεία στο βαθμό του Αστυνόμου Β΄, επισημαίνουμε τα κάτωθι:
1. Στο επίμαχο έγγραφο αναφέρεται από το συντάκτη η λέξη «αδικία», την οποία σαφώς δεν επικαλείται όταν ο ως άνω νόμο (3686/2008), τους «δώρισε» κυριολεκτικά τον βαθμό του Αξιωματικού και δη αυτόν του Υπαστυνόμου Β΄, σε μια χρονική συγκυρία όπου η τότε προβλεπόμενη εκ του νόμο διαδικασία κτήσης του βαθμού υπάγονταν σε άλλες προϋποθέσεις που δεν επέτρεπαν επ’ ουδενί την προαγωγή τους στο βαθμό του Υπαστυνόμου, «εν μια νυκτί».
2. Στο ίδιο έγγραφο, περιλαμβάνεται σωρεία ανυπόστατων ισχυρισμών και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που να γίνεται σύγκριση με το βαθμολόγιο της Αστυνομίας με αυτό των Ενόπλων Δυνάμεων. Ας μη ξεχνάμε, ότι πάγιο αίτημα του συνδικαλιστικού κινήματος ήταν η αποστρατικοποίηση και όχι η επαναφορά στα πρότυπα των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς κύριο μέλημα και αποστολή της Ελληνικής Αστυνομίας είναι η συνεργασία με τους πολίτες και όχι η διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων. Πρέπει ακόμα να επισημανθεί ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν κληρωτούς, έφεδρους και στρατεύσιμους, κάτι που σημαίνει ότι αυτόματα αυξάνεται το κατώτερο προσωπικό, με αποτέλεσμα να χρειάζεται μεγαλύτερος αριθμός Αξιωματικών για το συντονισμό και εποπτεία αυτών. Προς την ίδια κατεύθυνση, προκαλεί απορία η αποσπασματική επίκληση από τον συντάκτη του κειμένου «βολικών» διατάξεων που ισχύουν στις Ε.Δ., ενώ άλλες «μη βολικές», όπως π.χ. η υποχρεωτική μετάθεση ανά τριετία, όλως παραδόξως παραλείπονται. Ωσαύτως, δέον να αναφερθεί ότι οι Αξιωματικοί των Ε.Δ. που προάγονται άνευ εξετάσεων σε Αξιωματικούς, έχουν σπουδάσει σε ανώτατες σχολές (Σ.Τ.Υ.Α., Σ.Υ.Δ., Σ.Μ.Υ.), ομοίως δε και οι Αξιωματικοί Σ.Α.Ε.Α. και Τ.Ε.Μ.Α., έχουν φοιτήσει οι μεν πρώτοι σε ανώτατη σχολή, οι δε δεύτεροι σε ανώτερη σχολή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (Άρθρο 25 Ν. 4058/2012). Εύλογα λοιπόν α διερωτόμαστε: Aπό πού και ως που ορισμένοι αντλούν την αξίωσή τους να προαχθούν σε Αξιωματικούς, όταν δεν έχουν καν φοιτήσει (και αποφοιτήσει κατόπιν εξετάσεων) σε κάποια ανώτατη ή ανώτερη σχολή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης;
3. Αναφορικά με τις λεγόμενες «διπλές» εξετάσεις που επικαλούνται οι συντάκτες (δηλαδή εξετάσεις για προαγωγή σε Αρχιφύλακες και Ανθυπαστυνόμους), πρέπει να τονιστεί ότι αυτές δεν αφορούν στην προαγωγή στο βαθμό του Αξιωματικού, καθώς τέτοιες εξετάσεις παρουσιάζουν πολύ μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας, λαμβάνοντας υπόψιν ότι οι θέσεις πολύ λιγότερες, ο ανταγωνισμός μεγαλύτερος και οποιαδήποτε περαιτέρω σύγκριση, αποτελεί εξίσωση προς τα κάτω σε μια λογική ισοπέδωσης και εξίσωσης ανόμοιων πραγμάτων. Οι εν λόγω δε προαγωγικές εξετάσεις, αφορούν κατά πλειοψηφία συναδέλφους οι οποίοι εισήλθαν στην Αστυνομία με τη διαδικασία προ των Πανελληνίων εξετάσεων, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Οι «αντίστοιχης δυσκολίας» εξετάσεις που ισχυρίζεται ο συντάκτης, αποτελεί λογικό άλμα και ευθεία προσβολή του κύρους του Αξιωματικού, ο οποίος είτε φοιτεί επί τετραετίας μετά από Πανελλήνιες εξετάσεις στη Σ.Α.Ε.Α., είτε συναγωνίζεται για ελάχιστες θέσεις μεταξύ αρκετών συνυποψήφιων του, για εισαγωγή στο Τ.Ε.Μ.Α.
4. Τόσο στο ίδιο το έγγραφο που ήρθε στο φως της δημοσιότητας όσο και σε επίσημη τοποθέτηση θεσμικού οργάνου – συνδικαλιστή Αξ/κου και όψιμου υπερασπιστή των Αξ/κων του Ν. 3686/2008 γίνεται λόγος, στο μεν πρώτο στα χρόνια υπηρεσίας αυτών, ενώ στη δε δεύτερη στις υπηρεσίες που εκτέλεση κάθε Αξ/κος (και πριν γίνει Αξ/κος) και στις Υπηρεσίες που υπηρέτησε ο καθένας εξ αυτών κατά τη διάρκεια της μέχρι τώρα υπηρεσιακής του διαδρομής, δημιουργώντας την εντύπωση σε όλους, ότι τελικά το κράτος είναι υποχρεωμένο να απονέμει βαθμούς μετά από χρόνια Υπηρεσίας, ή με γνώμονα το πού έχει υπηρετήσει ο καθένας μας και τι είδους Υπηρεσίες εξετέλεσε. Κοντολογίς το ως άνω σκεπτικό υπερβαίνει ακόμα και την έννοια του «λογικού άλματος». Αναλογιστείτε λοιπόν, τι θα γίνει και με το υπόλοιπο προσωπικό, το οποίο επηρεαζόμενο από παρόμοιες νοοτροπίες, να αιτείτο και αυτό προαγωγή άνευ εξετάσεων σε επόμενους βαθμούς, «τιμητικά». Στο τέλος η Αστυνομία δεν θα έχει κατώτερο προσωπικό αλλά μόνο βαθμοφόρους, μη δυνάμενη να ανταποκριθεί στο βασικό της έργο, το οποίο χρειάζεται κατώτερο προσωπικό (Αστυφύλακες, Αρχιφύλακες κλπ), προκειμένου να προβαίνει στην κάλυψη των εξωτερικών υπηρεσιακών αναγκών που αποτελούν και την βασική της υποχρέωση. Η Πολιτεία θα πρέπει να ενσκύψει πάνω στο πρόβλημα της έλλειψης χαμηλόβαθμου προσωπικού, ζήτημα το οποίο έχει κορυφωθεί με την ολοένα και μειούμενη πρόσληψη αστυφυλάκων – ελέω μνημονίου – και όχι με την Αξιωματικοποίηση των πάντων, με σκοπό να ικανοποιηθούν «ημέτεροι». Η λογική αυτή προσιδιάζει στην λογική της ήσσονος προσπάθειας και όχι στη λογική του Αξιωματικού, η οποία απαιτεί αυτοβελτίωση και συνεχή πρόοδο μέσω της άοκνης και διαρκούς προσπάθειας και όχι σε τακτικές που θυμίζουν «ελεημοσύνη» βαθμών και αξιωμάτων.
Κατόπιν όλων των ανωτέρω παρακαλούμε την Ένωσή μας, της οποίας είμαστε μέλη να μας γνωρίσει ποια ήταν η επίσημη θέση της, διά των νομίμων αντιπροσώπων της, όταν το θέμα τέθηκε προς συζήτηση καθώς επίσης και ποια ήταν η τελική τοποθέτηση της ΠΟΑΞΙΑ επί του φλέγοντος τούτου ζητήματος.