Η υπολοχαγός Καταδρομών ,επικεφαλής της φρουράς στην Στρογγύλη και η διαβεβαίωσή της ότι η σημαία δεν θα υποσταλεί ποτέ δεν ήταν το μόνο που εξέπληξε αλλά και συγκίνησε τον ΥΕΘΑ Νίκο Δένδια . Και τα δύο του δικαιολογούνται αφού είναι ακόμη “νέος” . Τι άλλο τον έκανε να καταλάβει ότι ως ΥΕΘΑ έχει να κάνει με μια άλλη “πάστα” ανθρώπων. Ιδού λοιπόν μερικές από τις ιστορίες τους:
Τι είπε σε ιδιαίτερα συγκινητικό κλίμα ο διοικητής της ΔΑΝ Μεγίστης στον υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Νίκο Δένδια
Ένα δώρο με ιδιαίτερο συμβολισμό έδωσε στον υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Νίκο Δένδια ο διοικητής της ΔΑΝ Μεγίστης, ο ταγματάρχης Γ. Βαρελάς. Ήταν η σημαία που κυμάτιζε στον ιστό του φυλακίου στη Στρογγύλη, την οποία αντικατέστησε η φρουρά όταν άρχισε να φθείρεται από τις καιρικές συνθήκες.
Αυτή τη γαλανόλευκη που κυματίζει υπερήφανα στα πέρατα της Ανατολικής Μεσογείου δείχνοντας την παρουσία των Ελλήνων ακριτών και στρατιωτών ακόμα και στο μικρότερο νησί του Αιγαίου επέλεξε να δωρίσει ο ταγματάρχης στον πολιτικό προϊστάμενό του. «Σας τη δωρίζουμε έχοντας πλήρη συναίσθηση της τιμής και της ευθύνης να κρατούμε ψηλά τις σημαίες, 365 μέρες το χρόνο, στο νοτιοανατολικότερο άκρο του πελάγους μας. Έχοντας πλήρη πεποίθηση ότι ανταπεξερχόμαστε στο έργο και την αποστολή που μας έχει δώσει το Έθνος, οι σημαίες μας όταν μαζεύονται κι όταν χαλάνε από τον αέρα διότι πάντα έχει αέρα στις βραχονησίδες Στρογγύλη και Ρω φυλάσσονται και δεν καίγονται όπως συμβαίνει αλλού», σημείωσε ο διοικητής της ΔΑΝ Μεγίστης.
Ο καταδρομέας – ταγματάρχης μάλιστα αναφέρθηκε στον προκάτοχό του, ο οποίος καθιέρωσε ως ένδειξη τιμής και σεβασμού δώρου να παραδίδεται η τελευταία σημαία από τη Στρογγύλη στον υπουργό Εθνικής Αμύνης. «Θέλουμε, κύριε υπουργέ, να την έχετε στο γραφείο σας και να γνωρίζετε καθώς θα την κοιτάτε ότι υπάρχουμε εμείς εδώ και φυλάσσουμε την Πατρίδα», διαβεβαίωσε ο κ. Βαρελάς. Ο κ. Δένδιας δεν έκρυψε τη συγκίνηση και την ευαρέσκειά του για το δώρο που έλαβε από τους άνδρες και τις γυναίκες που υπηρετούν στο Καστελλόριζο με την ευκαιρία της επίσκεψής του.
Σε εκείνο το σημείο παρενέβη και ο διοικητής της 95 ΑΔΤΕ, ο υποστράτηγος κ. Αλκιβιάδης Στεφανής, ο οποίος πρόσθεσε: «Παραδίδοντάς σας, λοιπόν, αυτή τη σημαία σας τόσο το προσωπικό της ΔΑΝ, όσο και όσοι υπηρετούμε στην 95 υποσχόμαστε ότι μέχρι τελευταίας ρανίδας σας υπερασπίζουμε και θα τιμήσουμε τον όρκο τον οποίο έχουμε δώσει όλοι ενώπιόν σας. Να είστε σίγουρος για αυτό».
Συμπτωματικά πάντως, αυτή η σημαία κατέβηκε από τον ιστό στις 21 Νοεμβρίου, ανήμερα δηλαδή της γιορτής των Ενόπλων Δυνάμεων και των Εισοδίων της Θεοτόκου, γεγονός το οποίο θεώρησε ιδιαίτερα συμβολικό ο κ. Δένδιας.
Ο στρατηγός που μίλησε σαν… ρεπόρτερ!
Ρεπορτάζ θύμιζε η περιγραφή που έκανε ο διοικητής της 95 ΑΔΤΕ για έκτακτα περιστατικά στα οποία επιλήφθηκε .
Οι δημοσιογράφοι γνωρίζουν τον υποστράτηγο κ. Αλκιβιάδη Στεφανή ως έναν κλασικό«τέθουρα», δηλαδή έναν ανώτατο αξιωματικό που έχει στηρίξει την σταδιοδρομία του και την ανέλιξή του στη στρατιωτική ιεραρχία πάνω στην εξέλιξη της μεγάλης αγάπης του, των τεθωρακισμένων. Όσοι τον παρακολούθησαν όμως, διέκριναν κι άλλες ικανότητες στον κ. υποστράτηγο.
Την ώρα που περιέγραφε την εξέλιξη της άσκησης «Λεωνίδας ο Ρόδιος» οι τοπικοί δημοσιογράφοι της Ρόδου σχολίαζαν ότι «ο στρατηγός μιλά σαν τον Διακογιάννη, λες και περιγράφει αγώνα του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό»! Η αλήθεια είναι ότι πολλοί νεώτεροι του Διακογιάννη θα ζήλευαν την περιγραφή που έκανε ο κ. Στεφανής.
Ωστόσο, στη Μεγίστη, ο υποστράτηγος έκανε και τους ρεπόρτερ να εκτιμήσουν τη δεινότητα του αφηγηματικού λόγου του. Διαβάστε τι είπε επί λέξει στον υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Νίκο Δένδια:
«Κύριε Υπουργέ, θέλω να σας περιγράψω δύο γεγονότα τα οποία συνέβησαν εδώ πέρα στο Καστελόριζο και τα οποία καταδεικνύουν και το προσωπικό:
1. Υπαξιωματικός των καταδρομών ανεβαίνει στη Ρόδο για να κάνει ρίψη με… εκπαιδευτικό. Κατά τη διάρκεια της μέρας εκείνης πηγαίνει σε κατάστημα παιγνιδιών και πληρώνει από την τσέπη του 720 ευρώ αγοράζοντας μικρά δώρα για τα παιδιά όλων των στελεχών εδώ. Έρχεται εδώ, τα δίνει στον κύριο διοικητή και του λέει: “Νιώθω τη μονάδα οικογένειά μου, νιώθω ότι είμαι σπίτι μου, είμαι συγκινημένος που υπηρετώ εδώ. Κύριε διοικητά, σας παρακαλώ πολύ, αυτά είναι τα δώρα για τα παιδιά”. Την μέρα που έγινε η τελετή ο καταδρομέας έφυγε από συστολή κι ευγένεια προφασιζόμενος ότι είναι αδιάθετος. Βέβαια ο κύριος Διοικητής τον πήρε τηλέφωνο και είπαν όλα τα παιδάκια “ευχαριστώ πολύ”». Αυτή είναι η μία πράξη, η οποία καταδεικνύει την οικογένεια που είναι εδώ.
2. Νύχτα, ο κύριος διοικητής τηλεφωνεί και μού λέει «έχω στρατιώτη με 41 πυρετό στη Στρογγύλη”. “Μπορείς να τον πάρεις;» ρωτώ και παίρνω καταφατική απάντηση. Φεύγουν με τη βάρκα με άσχημο καιρό. Ο στρατιώτης είναι κουλουριασμένος, σκεπασμένος με μια κουβέρτα. Ξαφνικά το όπλο του γλυστρά και πέφτει πάνω του, ο καταδρομέας σπεύδει μπροστά να τον γλιτώσει και το όπλο πέφτει μπροστά στο στόμα του καταδρομέα. Από τη θαλασσοταραχή και την ένταση της στιγμής έσπασαν δυο δόντια του καταδρομέα. Ο καταδρομέας παίρνει νερό από τη θάλασσα, πίνει, φτύνει και ρωτά τον στρατιώτη “Είσαι καλά;”. Νάτος ο καταδρομέας, δεν έχει προλάβει να βάλει δόντια αλλά είναι υπερήφανος που διακόμισε τον στρατιώτη στους γιατρούς. Αυτέςοι πράξεις καταδεικνύουν και αποδεικνύουν και είναι προς επίρρωση των όσων είπατε για την περιοχή. Είναι ιδιαίτερη, το αναγνωρίζουν όλοι αυτό και κάνουν τη δουλειά τους με τον καλύτερο τρόπο. Είμαστε πολύ υπερήφανοι».
Ούτε ρεπόρτερ δεν θα έκανε τέτοια περιγραφή, ειδικά στον σκληρό και αδυσώπητο τηλεοπτικό χρόνο. Ο κ. υποστράτηγος μπορεί να σκεφθεί καλά τι θα κάνει αν ποτέ θελήσει να ακολουθήσει άλλη καριέρα…
onalert.gr