Aκολουθεί δήλωση του Γ. Πετρακάκου στο εφετείο της δεύτερης δίκης του Ε.Α. που αφορά την έκρηξη στην Τράπεζα της Ελλάδος και τρεις ληστείες τραπεζών, όπως δημοσιεύθηκε στο athens.indymedia.org:
Όπως είχα αναφερθεί και πριν τρία χρόνια, στο πρωτόδικο δικαστήριο αυτής της υπόθεσης, δεν θα εκπλαγώ αν κατηγορηθώ όχι μόνο για ληστείες στις οποίες είχα συμμετοχή αλλά και για οποιαδήποτε ανεξιχνίαστη ληστεία έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Επιβεβαιώθηκα μάλιστα, καθώς πράγματι σε άλλο δικαστήριο κατηγορούμαι για δέκα ληστείες, σε αρκετές από τις οποίες δεν είχα συμμετοχή, ενώ σε κάποιες είχα και το έχω παραδεχτεί. Έτσι λοιπόν θα επαναλάβω κάτι που είχα πει και στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο. Στο σκέλος της ποινής, δεν έχει για μένα καμία διαφορά, αν θα δικαστώ για τρεις ληστείες ή για δέκα. Ομοίως, ούτε αν θα καταδικαστώ με μερικά επιπλέον χρόνια για συμμετοχή σε ένοπλη επαναστατική οργάνωση.
Ο λόγος για τον οποίο αγωνίζομαι να απαλλαγώ από συγκεκριμένες κατηγορίες, είναι επειδή ακριβώς δεν έχω καμία σχέση με αυτές. Αυτή ακριβώς είναι η πραγματικότητα. Επί της ουσίας, δεν θα αλλάξει κάτι ουσιαστικό σε ότι αφορά τον πραγματικό χρόνο που θα μείνω στη φυλακή. Αυτά που για σας είναι δικογραφίες και κατηγορίες, για μένα είναι η ζωή μου για σχεδόν δύο δεκαετίες, και σκοπεύω να τα υπερασπιστώ όπως τα υπερασπίστηκα και στο πρωτόδικο καθώς και σε άλλα δικαστήρια με παρεμφερές αντικείμενο, αυτά όμως που πράγματι μου αναλογούν και αυτά που πρέπει να μου αποδοθούν.
Ξεκίνησα να ληστεύω τράπεζες το 2002 όχι επειδή μου άρεσε η εύκολη ζωή. Η ζωή ενός κυνηγημένου άλλωστε, κάθε άλλο, παρά εύκολη είναι. Κινήθηκα περισσότερο από ένστικτο τοποθετώντας τον εαυτό μου απέναντι σε ένα άδικο σύστημα που στηρίζει τις τράπεζες και στηρίζεται από αυτές. Πιστεύω ακόμη, καθώς αυτό δεν μπορεί να αλλάξει, ότι ληστές και τρομοκράτες είναι οι τράπεζες, εγκληματίες όσοι τους υπερασπίζονται.
Παρόλα αυτά όμως, δεν έχω ποτέ μου οργανωθεί πολιτικά σε καμία ομάδα και σε καμία οργάνωση. Είχα και έχω φιλικές σχέσεις με αναρχικούς. Όμως είναι άλλο πράγμα οι προσωπικές σχέσεις και άλλο η συμμετοχή σε οργάνωση και συγκεκριμένα στον Επαναστατικό Αγώνα, τα μέλη του οποίου γνώρισα πρώτη φορά στο δικαστήριο. Έχω εξηγήσει και στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο ότι ο λόγος για τον οποίο κατηγορούμαι για συμμετοχή σε αυτή την οργάνωση είναι περισσότερο μια εμμονή ορισμένων αξιωματικών και δημοσιογράφων της αντιτρομοκρατικής να επιβεβαιώσουν το σενάριο της περιβόητης σύνδεσης «Ποινικών και Τρομοκρατών». Το πρόσωπό μου, είναι ιδανικό για αυτό ακριβώς τον σκοπό, αφού θεωρώ ότι η δράση μου είναι κομμάτι της παράδοσης της κοινωνικής ληστείας. Μιας παράδοσης που έχει τις ρίζες της, βαθιά μέσα στους αιώνες, και απλώνεται σχεδόν σε όλους τους Ηπείρους. Με τον όρο «κοινωνική ληστεία», θεωρώ κάτι που δεν έχει τίποτα κοινό με όσους κάνουν διαρρήξεις σε σπίτια που μένουν οικογένειες και ηλικιωμένοι , ούτε όσους κλέβουν ανυπεράσπιστους ανθρώπους στο δρόμο. Ανήκω λοιπόν σε εκείνη την παράδοση που σχεδιάζει με κάθε λεπτομέρεια την κάθε ληστεία τράπεζας, ώστε όχι μόνο να μην πειραχτεί τρίχα οποιουδήποτε ανθρώπου αλλά και να μην χρειαστεί να πέσει έστω και ένας πυροβολισμός στον αέρα. Η δικογραφία που έχετε μπροστά σας δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια πρόχειρη συρραφή αστυνομικών ρεπορτάζ της διετίας 2013-2015. Μου αποδίδουν κατηγορίες με ανύπαρκτα στοιχεία.
Δεν ανήκω στην οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας. Δεν έχω καμία συμμετοχή στις ληστείες που μου αποδίδονται πλην της συμμετοχής μου στη ληστεία της Ακράτας, την οποία και αποδέχομαι. Ήμουν πάντα και θα είμαι με τους ελευθέρους και ανένταχτους όλου του κόσμου.
