Δεν είναι μόνο ο Αντετοκούνμπο: 9 αθλητές - θρύλοι που πείνασαν στα παιδικά τους χρόνια

Ξέρεις τι λένε; Λένε ότι δεν μπορείς να πηδήξεις πιο μακριά από τη σκιά σου… Λάθος! Κάποιοι πήδηξαν και ξέφυγαν από τη σκιά των παιδικών τους χρόνων και μεγαλούργησαν. 

Και λένε και κάτι άλλο αυτοί που ψάχνουν των ανθρώπων τις σοφές κουβέντες, που ειπώθηκαν ένα βράδυ έπειτα από... καταδύσεις στο οινόπνευμα ή ένα πρωί, όταν κατάλαβαν ότι δεν θα ‘χει βράδυ… Λένε λοιπόν πως, όσο μακριά κι αν φθάσεις ο ίσκιος σου θα σε ακολουθεί…

Πράγματι, οι φτωχοί και πεινασμένοι που έχουν όνειρα και φιλοδοξίες φροντίζουν πάντα να φτάσουν τόσο μακριά ώστε να μην τους βρει ποτέ ο ίσκιος της παιδικής ηλικίας τους και τους σκοτεινιάσει ξανά τη ζωή…

Γράφτηκαν λοιπόν πολλά τις τελευταίες μέρες για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, τον άνθρωπο που έγινε Θεός και όλοι μα όλοι δεν ξέχασαν να αφιερώσουν και λίγες αράδες στα δύσκολα παιδικά χρόνια του Γιάννη: «Από τα Σεπόλια στην κορυφή του κόσμου»! Και αναρωτιέται ο καλός συνάδελφος Γιώργος Νασμής στα «ΝΕΑ»: «Υπήρχε περίπτωση ο Γιάννης να πετάξει στην κορυφή, αν ζούσε τρυφηλή ζωή και είχε εξασφαλισμένο ένα λαμπρό μέλλον;»… Ίσως όχι!

Ας θυμηθούμε τα παιδικά χρόνια αθλητών, που είπαν στον Θεό: «κάνε πιο κει να καθίσω κι εγώ πλάι σου» κι εκείνος σηκώθηκε…Να αρχίσουμε από τους (βιολογικά) απόντες.

 

Ο Μαραντόνα κολύμπησε στο βόθρο

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα, που ανελήφθη στους ουρανούς στις 25 Νοεμβρίου είχε γεννηθεί  σε μια παραγκούπολη στη Βίλα Φιορίτο, στα νότια προάστια του Μπουένος Άιρες. Εκεί, λένε, ο ήλιος καταδέχεται να ρίξει τις αχτίδες του ποτέ· μόνο σκοτάδι! Ο θρύλος λέει πως όταν ήταν τριών χρονών ο Ντιεγκίτο, περπατούσε έξω το ντενεκεδόσπιτο της οικογένειας και έπεσε μέσα σε μια χαβούζα. Ο μικρούλης Μαραντόνα πάλευε να κολυμπήσει έξω από τα περιττώματα, όταν άκουσε τη φωνή του θείου του Σιρίλο: «Diegito, mantén la cabeza por encima de la mierda» δηλαδή: Ντιεγκίτο, κράτα το κεφάλι σου πάνω από τα σκατά!

Και το κράτησε το κεφάλι πάνω από τα περιττώματα ο μικρός Ντιέγκο, κι έγινε ο μεγάλος Μαραντόνα!

 

Κρόϊφ: Ο γιος του μανάβη και της καθαρίστριας

Ο Γιόχαν Κρόιφ γεννήθηκε, στη συνοικία Μπέτοντορπ του Άμστερνταμ, πλάι στα δύσοσμα κανάλια. Η οικογένειά του ήταν φτωχή. Ο πατέρας του μανάβης και η μητέρα του καθαρίστρια στο γήπεδο του Άγιαξ. Ο πατέρας του ήταν από τους φανατικούς οπαδούς της ομάδας και ο Γιόχαν σε ηλικία 5 χρονών, κρατώντας τον πατέρα του από το χέρι, πήγαν ένα καλάθι με φρούτα για τους παίκτες.

Στα 12 χρόνια του, ο Κρόιφ «έχασε» τον πατέρα του, γεγονός που επιδείνωσε τα οικονομικά της οικογένειας. Σε ηλικία 13 ετών σταμάτησε το σχολείο και άρχισε να δουλεύει υπάλληλος μερικής απασχόλησης σε μεγάλο εμπορικό κατάστημα, όμως το όνειρό του να γίνει αθλητής μεγάλος τον κρατούσε ξύπνιο τα βράδια… Κι ένα πρωινό ανακάλυψε το ποδόσφαιρο και το ποδόσφαιρο βρήκε τον Ιπτάμενο Ολλανδό του.

 

Πελέ: Το κασελάκι του λούστρου και η στιλβωμένη συνέχεια

Στο τελευταίο ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε για τον Βασιλιά Πελέ (παραγωγής Netflix) ο βραζιλιάνος θρύλος του ποδοσφαίρου χτυπάει με ρυθμό ένα κασελάκι από εκείνα που έχουν οι λούστροι. Δεν είναι τυχαίο. Από λούστρος άρχισε ο Πελέ για να του γυαλίζει στο τέλος τα παπούτσια ολόκληρος ο κόσμος!

Ο Πελέ γεννήθηκε το 1940 στην πόλη Três Corações, που θα πει: Τρεις Καρδιές, 300 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Ρίο ντε Τζανέιρο. Ήταν το πρώτο παιδί από τα τρία της οικογένειας και βαφτίστηκε Έντισον (Έντσον) προς τιμή του εφευρέτη Τόμας Έντισον. Τα παιδικά χρόνια ήταν φτωχικά με το μικρό Έντσον να παίζει μπάλα ξυπόλητος γεμίζοντας τις κάλτσες του με χαρτιά. Αργότερα για να προσφέρει στην οικογένεια και για να κερδίζει κάποια χρήματα πήρε ένα κασελάκι και γυάλιζε παπούτσια. Τα παπούτσια που ο ίδιος δεν είχε… Μετά ήρθε η τύχη. Άγγιξε το ταλέντο του Πελέ και αν βάλεις τα παπούτσια του πια το ένα μπρος από το άλλο τυλίγεις δυο φορές τη Γη. 

 

Ζιντάν: Ένα τραγούδι απ’ τ’ Αλγέρι

Η οικογένεια Ζιντάν είχε εγκαταλείψει την κοινότητα Καμπίλε της Αλγερίας το 1953, πριν από την επανάσταση για την ανεξαρτησία, για να ψάξει καλύτερη τύχη στη Γαλλία. Το 1962, η Αλγερία ανεξαρτητοποιήθηκε. Εκείνη την χρονιά, ο Ζμαΐλ Ζιντάν αποφάσισε να επιστρέψει στην γενέτειρά του όπου, παλιά, βοσκούσε πρόβατα. Είχε περάσει εννέα χρόνια στην Γαλλία ως εργάτης σε οικοδομή. Λίγες ημέρες πριν πάρει το καράβι από το λιμάνι της Μασσαλίας, γνώρισε την Μαλίκα, μια «ξαδέλφη», όπως αποκαλούνται χαϊδευτικά άνθρωποι που προέρχονται από την ίδια περιοχή. Εκείνη η συνάντηση έγινε η αιτία για να μην φύγει από την Μασσαλία και να εγκατασταθεί μόνιμα στην δεύτερη πατρίδα του.

Ο Ζμαΐλ με την Μαλίκα έμειναν στην φτωχική γειτονιά της Λα Καστελάν και έκαναν πέντε παιδιά. Το μικρότερο γεννήθηκε, στις 23 Ιουνίου 1972 και τον βάφτισαν Ζινεντίν, όνομα που στην γλώσσα των Καμπίλ σημαίνει «Η ομορφιά της Θρησκείας». Ο Ζμαΐλ δούλευε την ημέρα οικοδόμος και το βράδυ φύλακας. Μικρός ο Γιαζίντ όπως τον φώναζαν - πριν τον πουν Ζιζού - όλοι στη γειτονιά του, ήταν πολύ άτακτος. Ο πατέρας του δυσκολευόταν να ταΐσει τα τέσσερα αδέρφια του Ζινεντίν που στριμώχνονταν μαζί με τη μάνα τους σε ένα δωματιάκι με πεσμένους σοβάδες σε εργατικές κατοικίες. Ο Ζινεντίν δεν το ‘θελε το σχολείο· μόνο μπάλα!  Κι αυτή η μπάλα κάποτε τον έκανε να ρυθμίζει την κίνηση της Γης! Κι είναι κι άλλοι, πολλοί.

 

Ριβάλντο: Ούτε δόντι να μασήσει…

Ο Ρονάλντο μεγάλωσε στη φτώχεια. Η μητέρα του ήταν μαγείρισσα και ο πατέρας του κηπουρός, ενώ μοιραζόταν το ίδιο δωμάτιο με τα τρία αδέρφια του. 

Ο Ριβάλντο πείνασε κυριολεκτικά και από τον υποσιτισμό έχασε σχεδόν όλα τα δόντια του. Ο Ριβάλντο φοράει μασέλα από έφηβος!

Ο Τέβες γεννήθηκε σε μία από τις πιο κακόφημες γειτονιές του Μπουένος Άιρες. Μεγάλωσε μέσα στη βία, τα ναρκωτικά και την φτώχεια. 

Ο Λεμπρόν Τζέιμς γεννήθηκε από μια 16χρονη έφηβη και δεν γνώρισε ποτέ πατέρα. Η παιδική του ηλικία ήταν ένας διαρκής αγώνας για επιβίωση, αφού μητέρα και γιος μετακόμιζαν από σπίτι σε σπίτι, ενώ η μητέρα προσπαθούσε να βρει μια σταθερή δουλειά.

 

Μάικ Τάισον: Από τις συμμορίες της Νέας Υόρκης

Ο Μάικ Τάισον θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους πυγμάχους όλων των εποχών. Ο Τάισον γεννήθηκε σε μια φτωχή περιοχή στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, από πολύ φτωχή οικογένεια. Ήταν μόλις δύο χρονών, όταν ο πατέρας του Τάισον, εγκατέλειψε την οικογένεια και άφησε τη μητέρα του μόνη να φροντίζει τον ίδιο και τα αδέλφια του.

Η οικογένεια μετακόμισε σε μια ακόμη πιο επικίνδυνη γειτονιά. Ο Τάισον συνελήφθη περισσότερες από 30 φορές όταν ήταν 13 ετών, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής του σε διάφορες ένοπλες ληστείες. Μετά ανέβηκε στα ρινγκ…

Μην το ψάχνεται λοιπόν, είναι εύκολο να έχεις όνειρα και στόχους όταν είσαι πλούσιος. Το δύσκολο και το σημαντικό είναι να έχεις στόχους όταν είσαι φτωχός. Και πραγματικά φτωχός είναι εκείνος που δεν ονειρεύεται. Και η φτώχεια ήταν πάντα ο γονιός της επανάστασης και των σπουδαίων αθλητών!

Πηγή: ethnos.gr