1. «Αν κάποιες φορές για να εφαρμοστεί ο νόμος πρέπει να παρέμβει δημοσίως ο Υπουργός, αυτό θα γίνεται. Αν κάποιοι ενοχλούνται, απλώς πρέπει να συνηθίσουν» (sic) ακούσαμε να λέει στο Συνέδριο ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, σε μια ομιλία (που θύμιζε Χρυσοχοΐδη με…τη μάνικα), στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί τον εαυτό του από τις επικρίσεις που δέχθηκε με αφορμή τις παρεμβάσεις του στην καταγγελία βιασμού στα Δωδεκάνησα και τη γάτα στη Β.Εύβοια. Θυμίζουμε επίσης τις ίδιες παρεμβάσεις στην υπόθεση της κλοπής προϊόντων από super market με δράστιδα μια 70χρονη και στις καταγγελίες, για βάναυση συμπεριφορά κατά ζώων στα κυνοκομεία της Σπάρτης, όταν και … «διέταξε» συλλήψεις. Στα μικρά και εύκολα (soft) λαλίστατος στα δύσκολα (ως η βαριά εγκληματικότητα, επιθέσεις εναντίον αστυνομικών κ.α.) «μουγγαμάρα»!!!
2. Και εδώ προκύπτουν τα ερωτήματα: Χρειαζόταν να παρέμβει και μάλιστα δημοσίως ο Υπουργός; Αυτό θεωρείται κανονικότητα; Μπορεί να υποκαθιστά τα αρμόδια όργανα; Αποτελεί επιλογή των αστυνομικών αν θα εφαρμόσουν ή όχι το νόμο; Δεν είναι υποχρέωση αυτών, στις περιπτώσεις που διαπράττονται εγκλήματα, να επεμβαίνουν αυτεπαγγέλτως και να ενεργούν σύμφωνα με το νόμο; Αυτό δεν είναι το αυτονόητο; Πρέπει να περιμένουν την «εντολή» του Υπουργού; Και δεν κινδυνεύουν να κατηγορηθούν για παράβαση καθήκοντος; Ποια είναι τα μηνύματα, που εκπέμπονται προς τους αστυνομικούς; Η αρχή της νομιμότητας δεν είναι αυτή που διέπει τη δράση των διοικητικών οργάνων (και της ΕΛ-ΑΣ) σε μια δημοκρατική Πολιτεία; Γιατί αλλιώς, αν δηλ. εκτελούσαν μόνο τις εντολές της Ηγεσίας, δεν θα είχαμε Κράτος Δικαίου αλλά Αστυνομικό (απολυταρχικό) Κράτος. Όλα γίνονται για την αυτοπροβολή και το θεαθήναι; Τελικά αυτό δε συνιστά τον ορισμό του λαϊκισμού, τον οποίον, όπως διακηρύσσει, μάχεται η παρούσα Κυβέρνηση; Και γιατί πρέπει να συνηθίσουμε (σαν αλαζονεία αν όχι απειλή ακούγεται) στην αντικανονικότητα;
3. Και είναι απορίας άξιον, γιατί δε συμβουλεύεται τον έμπειρο και ικανότατο Υφυπουργό του, που γνωρίζει, ως πρώην εκπρόσωπος τύπου, το θεσμικό πλαίσιο των ανακοινώσεων και της ενημέρωσης-επικοινωνίας (και που έχει ευρεία διοικητική και επιτελική πείρα, πανεπιστημιακή μόρφωση, ξένες γλώσσες, εισήγαγε νέο δόγμα εσωτερικής ασφάλειας, εξιχνίασε την τρομοκρατία, εξήγγειλε πολλάκις τις δομικές αλλαγές κ.λ.π.);
4. Καλό θα ήταν λοιπόν ο Κύριος Τάκης να περιορίσει τα ποσταρίσματα και τα τιτιβίσματα για το θεαθήναι και να ασχοληθεί ουσιαστικά με τα σοβαρά δομικά, οργανωτικά κ.λ.π. προβλήματα, που αντιμετωπίζει η ΕΛ-ΑΣ (τα Α.Τ και Τ.Α έχουν διαλυθεί κυριολεκτικώς). Και αυτό οφείλει να το κάνει ουσιαστικά και αθόρυβα και όχι με συνεχείς υπερφίαλες δηλώσεις, όπως π.χ. ότι δεν θα γίνει ανεκτή η βία στα Α.Ε.Ι. και βλέπουμε τι συμβαίνει καθημερινά, με αποκορύφωμα το γκρέμισμα της βιβλιοθήκης του Α.Π.Θ. Για το οποίο έδωσε καμιά εντολή να συλληφθούν οι γνωστοί-άγνωστοι; Εδώ δεν πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος; Η αποσπασματική ίδρυση κάποιων επιμέρους γραφειοκρατικών δομών για λόγους απλώς εντυπωσιασμού δεν λύνει προβλήματα. Ούτε οι αποστρατείες και καρατομήσεις ή μετακινήσεις σε «νεκρές» θέσεις ικανών αξιωματικών. Αντιθέτως διασπά και αδυνατίζει την οργάνωση και την αποτελεσματικότητα, αφού ακυρώνει την ενότητα της προσταγής και το ενιαίο-συνέχεια της δράσης. Τελικά μήπως κινδυνεύουμε να συνηθίσουμε στο…«σκοτάδι» της αντικανονικότητας; Και αυτό πρέπει να θεωρηθεί νίκη;
Νικόλαος Αθ. Μπλάνης
Αντιστράτηγος Αστυνομίας ε.α.
Επίτιμος Προϊστάμενος Κλάδου Οργάνωσης
και Ανθρώπινου Δυναμικού Α.Ε.Α./Υ.Δ.Τ.