Μικρή διάσταση απόψεων προκύπτει ανάμεσα στον υπουργό Εσωτερικών κ. Νίκο Βούτση και τον αναπληρωτή υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Γιάννη Πανούση, σχετικά με τον πολυσυζητημένο «αφοπλισμό» των αστυνομικών. Κατά την τελετή παράδοσης-παραλαβής εντοπίστηκε μια μερική αναδίπλωση του κ. Βούτση σχετικά με το θέμα, ο οποίος παρέπεμψε σε νόμο του 1996, που προβλέπει πως στην επαφή αστυνομικών με διαδηλωτές ή με φιλάθλους καλό είναι να μην υπάρχουν πιστόλια.
Ο κ. Πανούσης από την άλλη έμεινε σταθερός στη θέση του, αναφέροντας πως ο αστυνομικός θα έχει όπλο στη διαδήλωση, αλλά όχι για να φοβίζει και να τρομοκρατεί. Σε τηλεοπτική συνέντευξη που προηγήθηκε της τελετής είχε απαντήσει σχετικά: «Είναι διαφορετικό πράγμα να ξέρει ένας αστυνομικός πότε βγάζει το όπλο, πού το στρέφει και γιατί το κάνει. Είναι διαφορετικό πράγμα η αστυνόμευση ενός κοινωνικού κινήματος και διαφορετικό πράγμα η αστυνόμευση μιας τρομοκρατικής οργάνωσης. Άρα αυτό δεν έχει να κάνει με το να μην έχει όπλο ο αστυνομικός, αλλά πρέπει να έχει εκπαιδευτεί για να ξέρει τι θα το κάνει αυτό το όπλο».
Το μοντέλο της «συντονισμένης και αποκεντρωμένης αστυνόμευσης» είναι αυτό που θέλει να εφαρμόσει ο κ. Πανούσης προβαίνοντας παράλληλα σε πολλές θεσμικές αλλαγές όπως στις δομές εκπαίδευσης των αστυνομικών και στην αποστρατικοποίηση κάποιων άλλων. Αναφορικά με τα οικονομικά αιτήματα των ένστολων απάντησε: «Δεν μπορώ να τάζω λεφτά γιατί δεν είμαι πολιτικός. Προφανώς θα ασχοληθούμε με αυτά τα αιτήματα πρωτεύει όμως να ισχυροποιήσουμε τους δεσμούς της Αστυνομίας με τη Δημοκρατία και τον Κοινοβουλευτισμό».
Το «στοίχημα» του αναπληρωτή υπουργού είναι να… διδάξει μαζί με τους αστυνομικούς «ήθος, πίστη στο Σύνταγμα, πίστη στο Nόμο. Γιατί τι είναι η Αστυνομία; Θεσμός της Δημοκρατίας και κατά βάθος είναι και ο προστάτης του φτωχού. Οι πλούσιοι δεν έχουν και τόσο μεγάλη ανάγκη από τη δημόσια αστυνομία. Πρέπει να πετύχουμε μία συμμετοχική αντεγκληματική πολιτική με συμφιλιωμένο τον πολίτη με τον αστυνόμο και τον αστυνόμο με τον πολίτη». Ένα μικρό δείγμα τέτοιου συμβολισμού ήταν σύμφωνα με τον κ. Πανούση η απομάκρυνση των κιγκλιδωμάτων από τον Άγνωστο Στρατιώτη, με σκοπό την προσέγγιση «συμφιλίωσης».
Λίγο νωρίτερα ο υπουργός Εσωτερικών κ. Βούτσης είχε επισημάνει ότι υπήρχαν αρκετές περιπτώσεις κατά τη διάρκεια λαϊκών διεκδικήσεων, που η αστυνομία δημιούργησε προβλήματα και μια αίσθηση αυταρχικής παρουσίας και νοοτροπίας, ωστόσο ήταν οι πολιτικές που την χρησιμοποίησαν κατ’ αυτόν τον τρόπο. «Δεν έχουμε -θέλω να σας πω- ευθύτατα και το ακούσατε κι από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, ίχνος αντιδικίας, ρεβανσισμού. Γιατί άλλωστε; Ή μίας άλλης διάθεσης αντιμετώπισης καμιάς κοινωνικής και επαγγελματικής κατηγορίας, πόσω μάλλον και των Σωμάτων, στα οποία προΐσταστε. Ίχνος. Δεν εμφορούμαστε από καμιά τέτοια αντίληψη» δήλωσε ο κ. Βούτσης.
Ο απερχόμενος υπουργός κ. Βασίλης Κικίλιας κατά τη διάρκεια της τελετής εξέφρασε το «παράπονό» του: «Συλλάβαμε επικίνδυνους τρομοκράτες, όπως ο Μαζιώτης, ο Ξηρός, ο Σταμπούλος και δεχθήκαμε τα συγχαρητήρια όλων των ξένων κυβερνήσεων, κυρίως όμως της ελληνικής κοινωνίας, αλλά δυστυχώς όχι της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και σημερινής Κυβέρνησης». Πρόσθεσε πως παραδίδει μια «αστυνομία κατασυκοφαντημένη και θεωρώ ότι είναι τώρα υποχρέωση σας, να της προσδώσετε το κύρος που της αρμόζει».
http://www.thetoc.gr