Πέρασαν 11 χρόνια από την 24η Ιουνίου του 2008 όταν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Τουρκία για τις δολοφονίες του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού τον Αύγουστο του 1996 στη νεκρή ζώνη κοντά στην κατεχόμενη Αμμόχωστο.
Γράφει ο Μιχάλης Μαρδάς
Το Δικαστήριο επιδίκασε 80.000 ευρώ ως αποζημίωση στη χήρα του Ισαάκ και 35.000 στον πατέρα του Σολωμού και επίσης αποφάσισε ότι η Τουρκία θα πρέπει να καταβάλει από 15.000 ευρώ στον αδελφό του Ισαάκ και στον αδελφό του Σολωμού, ενώ θα πληρώσει 12.000 ευρώ δικαστικά έξοδα.
Μπορεί όμως να αποτιμηθεί η ανθρώπινη ζωή με χρήματα; Μπορεί να μιλήσει κανείς για δικαίωση των θυμάτων που έχυσαν το αίμα τους διαμαρτυρόμενοι για την εισβολή στην πατρίδα τους. Το ET Magazine του EleftherosTypos.gr γυρίσει τον χρόνο πίσω και σας μεταφέρει το χρονικό των τραγωδιών που προκάλεσαν τόσο πόνο και οργή και δεν μπορούν να μετρηθούν με ευρώ.
Η δολοφονία του Τάσου Ισάακ
Μαύρη επέτειο αποτελεί η 11η Αυγούστου του 1996 για την Ελληνισμό, καθώς φέτος συμπληρώνονται 22 χρόνια από τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ στην νεκρή ζώνη, στη Δερύνεια της επαρχίας Αμμοχώστου. Πιο συγκεκριμένα, μια διεθνής διαμαρτυρία μοτοσυκλετιστών για τη συνεχιζόμενη κατοχή της Βόρειας Κύπρου από την Τουρκία βάφτηκε στο αίμα, όταν έποικοι και αστυνομικοί του ψευδοκράτους ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου τον 24χρονο Τάσο Ισαάκ τις πρώτες απογευματινές ώρες της 11ης Αυγούστου 1996.
Το χρονικό
Στις 2 Αυγούστου 1996, περίπου 200 μοτοσυκλετιστές από 12 ευρωπαϊκές χώρες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Κυπριακής Ομοσπονδίας Μοτοσυκλετιστών και οργάνωσαν μοτοπορεία από το Βερολίνο (τελευταία διηρημένη πόλη της Ευρώπης, εξαιρουμένης της Λευκωσίας) ως την κατεχόμενη Κερύνεια, με αφορμή την 22η επέτειο από την τουρκική εισβολή στη μεγαλόνησο.
Στις 10 Αυγούστου έφτασαν στην Κύπρο κι ενώθηκαν με τους ντόπιους συναδέλφους τους. Κατόπιν, όμως, διεθνών και εσωτερικών πιέσεων, η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσυκλετιστών ακύρωσε το σκέλος της διαμαρτυρίας εντός της Κύπρου και διοργάνωσε την κεντρική της εκδήλωση στο Μακάριο Στάδιο το πρωί της Κυριακής 11 Αυγούστου.
Μία ομάδα μοτοσυκλετιστών διαφώνησε με την απόφαση και αποφάσισε να συνεχίσει τη μοτοπορεία προς τα κατεχόμενα. Ένας από αυτούς ήταν και ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ. Από ένα αφύλακτο στρατιωτικό φυλάκιο εισήλθαν στη νεκρή ζώνη του ΟΗΕ, τη λεγόμενη «Πράσινη Γραμμή», καθώς η Κυπριακή Αστυνομία απέτυχε να τους αναχαιτίσει. Την ίδια ώρα, στη λεγόμενη «γραμμή Αττίλα», είχαν συγκεντρωθεί τουλάχιστον 1.000 Τουρκοκύπριοι, ανάμεσά τους και πολλοί οπαδοί των «Γρίζων Λύκων», που είχαν καταφθάσει από την Τουρκία.
Από τη στιγμή που οι ελληνοκύπριοι διαδηλωτές βρέθηκαν μέσα στη νεκρή ζώνη, η κατάσταση άρχισε να εκτραχύνεται. Στις 4 το απόγευμα, μία ομάδα Τουρκοκυπρίων εισήλθε με τη σειρά της στη νεκρή ζώνη και κραδαίνοντας ρόπαλα και σιδερολοστούς επιτέθηκαν στους ελληνοκύπριους διαδηλωτές.
Ο Τάσος Ισαάκ, στην προσπάθειά του να βοηθήσει ένα καταδιωκόμενο φίλο του, εγκλωβίστηκε και ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από πολίτες και αστυνομικούς τους ψευδοκράτους. Δύο ιρλανδοί αστυνομικοί, μέλη της διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ (UNFICYP), δεν κατάφεραν να τον αποσπάσουν από τα χέρια των μαινόμενων Τουρκοκυπρίων.
Ο Τάσος Ισαάκ άφησε την τελευταία του πνοή 95 μέτρα από την την ελληνοκυπριακή πλευρά και 32 από την τουρκοκυπριακή, σύμφωνα με την έκθεση του OHE. Από τη γενικευμένη συμπλοκή στη νεκρή ζώνη τραυματίστηκαν συνολικά 54 Ελληνοκύπριοι, 17 Τουρκοκύπριοι και 12 μέλη της ειρηνευτικής δύναμης.
Η κηδεία του Τάσου Ισαάκ έγινε με πάνδημο τρόπο στις 14 Αυγούστου. Τραγική φιγούρα η σύζυγός του, που ήταν έγκυος στο πρώτο τους παιδί. Μετά την κηδεία, ο οργισμένος εξάδελφός του Σολωμός Σολωμού, 26 ετών, προσπάθησε να αφαιρέσει τουρκική σημαία από φυλάκιο της «Πράσινης Γραμμής», για να πέσει νεκρός από πυρά που προήλθαν από τα Κατεχόμενα.
Στις 22 Νοεμβρίου 1996, η Κυπριακή Αστυνομία εξέδωσε διεθνές ένταλμα σύλληψης για τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ εναντίων των:
Χασίμ Γιλμάζ, εποίκου και πρώην στελέχους της ΜΙΤ (τουρκική ΚΥΠ)
Νεϊφέλ Μουσταφά Εργκούν, εποίκου από την Τουρκία και αστυνομικού του ψευδοκράτους
Πολάτ Φικρέτ Κορελί, Τουρκοκύπριου από την Αμμόχωστο
Μεχμέτ Μουσταφά Αρσλάν, τούρκου εποίκου και επικεφαλής των «Γκρίζων Λύκων» στα Κατεχόμενα
Ερχάν Αρικλί, τούρκου εποίκου από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Ο Αρικλί συνελήφθη τον Σεπτέμβριο του 2012 στο Κιργιστάν, αλλά αφέθηκε ελεύθερος κατόπιν πιέσεων του Τουρκίας.
Στις 28 Απριλίου 1997, ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Θεόδωρος Πάγκαλος, βάπτισε στο Παραλίμνι, μέσα σε συγκινητική ατμόσφαιρα, την κόρη του Τάσου Ισαάκ, στην οποία δόθηκε το όνομα Αναστασία. Η Χάρις Αλεξίου της αφιέρωσε το «Τραγούδι του Χελιδονιού», που έγραψε ειδικά γι’ αυτήν.
Η δολοφονία του Σολωμού Σολωμού
Τρις ημέρες αργότερα δολοφονήθηκε ο Σολωμός Σολωμού από τις κατοχικές δυνάμεις της Κύπρου και η 14η Αυγούστου έχει μείνει στην ιστορία ως «δεύτερη εισβολή του Αττίλα».
Ήταν η κηδεία του ξαδέλφου του, Τάσου Ισαάκ, όταν ομάδα Ελληνοκυπρίων διαδηλωτών κατευθύνθηκε προς το οδόφραγμα της Δερύνειας, για να εναποθέσει λουλούδια και στεφάνια στον τόπο του εγκλήματος.
Η συναισθηματική φόρτιση που υπήρχε και η επανεμφάνιση των Γκρίζων Λύκων ήταν αρκετές για να μετατρέψουν το σημείο σε νέο πεδίο μάχης.
Επεισόδια και πετροβολισμοί προκλήθηκαν στο σημείο, ενώ ο 26χρονος Σολωμός Σολωμού κατάφερε να ξεφύγει από τους Κυανόκρανους του ΟΗΕ και μπήκε στην Νεκρή Ζώνη. Οι διαδηλωτές πίσω του του φώναζαν όμως εκείνος κινήθηκε προς τον ιστό της τουρκικής σημαίας, αποφασισμένος να την κατεβάσει.
Ήταν σκαρφαλωμένος πάνω στο κοντάρι όταν οι Τούρκοι ελεύθεροι σκοπευτές τον πυροβόλησαν εν ψυχρώ από το απέναντι φυλάκιο. Η εικόνα του, με το τσιγάρο στο στόμα, να πέφτει στο έδαφος χαράκτηκε στις μνήμες όλων. Η σφαίρα τον είχε πετύχει στο λαιμό και ο θάνατός του ήταν ακαριαίος.
Οι Τούρκοι συνέχισαν να πυροβολούν προς το μέρος των διαδηλωτών, προκαλώντας τραυματισμούς στους ίδιους και σε κυανόκρανους.
Η κηδεία έγινε παρουσία πλήθους κόσμου, στις 16 Αυγούστου του 1996, στο Παραλίμνι, ενώ μνημόσυνα στη μνήμη του ίδιου και του Τάσου Ισαάκ, γίνονται κάθε χρόνο, με το ίδιο πλήθος να ακολουθεί και να αυξάνεται.
Οι δράστες της δολοφονίες εντοπίστηκαν και εκδόθηκαν διεθνή εντάλματα σύλληψης. Επρόκειτο για πέντε δράστες, τον λεγόμενο «Υπουργός Γεωργίας» του ψευδοκράτους Κενάν Ακίν, τον Αττίλα Σαβ «Αρχηγό Αστυνομία», τον Αντιστράτηγο Χασάν Κουντακσί, τον Διοικητής των Τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων/Διοικητή της 28ης Μεραρχίας, Υποστράτηγο Μεχμέτ Καρλί και τον Ανώτερο Υπαστυνόμο των Ειδικών Δυνάμεων Ερτάλ Εμανέτ. Και για τους πέντε εκδόθηκαν διεθνή εντάλματα σύλληψης και «καταζητούνται» από την Interpol.
Καμία σύλληψη και προκλητικές συμπεριφορές
Σήμερα, 22 χρόνια μετά, δεν έχει γίνει καμία σύλληψη. Μάλιστα, ο Κενάν Ακίν, ο άνθρωπος που φαίνεται να πυροβολεί τον Σολωμού, εξακολουθεί να είναι παράγοντας της πολιτικής ζωής και εμφανίζεται σε δημόσιες εκδηλώσεις τόσο δίπλα στον Μουσταφά Ακιντζί, όσο και δίπλα στον Ταγίπ Ερντογάν.
Μάλιστα θέση στην «Βουλή» της παράνομης «Τουρκικής Δημοκρατίας Βορείου Κύπρου» εξασφάλισε ο Ερχάν Αρικλί, πρόεδρος του κόμματος των εποίκων «Αναγέννηση» και ένας από τους καταζητούμενους για τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ, το καλοκαίρι του 1996.
Ο Ερχάν Αρικλί καταζητείται όχι μόνο από τις κυπριακές αρχές, αλλά και από την Ιντερπόλ. Ο Αρικλί, εξελέγη στην Αμμόχωστο και είναι ανάμεσα στους 21 νέους «βουλευτές».
Παρά το γεγονός ότι είχαν εκδοθεί συνολικά 11 εντάλματα σύλληψής για τους δολοφόνους των Ισαάκ και Σολωμού, αυτοί κυκλοφορούν μέχρι σήμερα ελεύθεροι, καθώς η Τουρκία και κάποια κράτη «δορυφόροι» της, αρνούνται να εκτελέσουν τα εντάλματα.
Ο Αρικλί είχε συλληφθεί το 2012 στο Κιργιστάν, από το οποίο η Κύπρος ζήτησε άμεσα την έκδοσή του, χωρίς ωστόσο αυτό να γίνει κατορθωτό. Έκτοτε αφέθηκε ελεύθερος και επέστρεψε στα κατεχόμενα.
