Τον γνώρισα Μάϊο του 1990. “Κουτάβι” της δημοσιογραφίας που σε λίγες ημέρες παρουσιαζόμουν στο στρατό, στο 6ο Σύνταγμα Πεζικού στη Κόρινθο. Μαζί με τη φωτορεπόρτερ τότε,δημοσιογράφος λίγο αργότερα, Κανέλλα Δημάκου, είχαμε πάει στη βάση τον ΟΥΚ στον Σκαραμαγκά,για να κάνουμε ρεπορτάζ και φωτογράφηση για ένα αφιέρωμα στους βατραχανθρώπους που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΓΙΩΤΙΝΓΚ.Δεν τον είχα ξανασυναντήσει. Όταν μας υποδέχτηκε κατάλαβα γιατί όλοι τον θεωρούσαν θρύλο!
Ο Γιάννης-Ντάνυ Θεοφανίδης δεν ήταν ψηλός αλλά τον έβλεπες ως γίγαντα! Στολή παραλλαγής, στο ένα χέρι ένα μισοσβησμένο πούρο και δίπλα του πιστός ΟΥΚας ένα από τα πολλά σκυλιά του. Υπηρεσιακός και τυπικός αλλά αριστοκρατικά ευγενής με την φωτορεπόρτερ καθοδήγησε όλο το ρεπορτάζ σαν να επρόκειτο για επιχείρηση! Η φωτογράφηση για τους βατραχανθρώπους εξελίχθηκε σε …μαρτύριο,αφού δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές τους έβαλε να βουτήξουν και να βγουν από τη θάλασσα για να πετύχει τις φωτογραφίες που είχε στο μυαλό του.Οι βατραχάνθρωποί του τον λάτρευαν κα μπορούσαν να κάνουν γι΄ αυτόν τα πάντα. Πόσο μάλλον μια απλή αλλά εκνευριστική γι΄ αυτούς φωτογράφηση.
Δεν χρειαζόταν πολύ ώρα ή πάνω από μία συνάντηση για να καταλάβεις ότι είχες να κάνεις μ΄ ένα χαρισματικό άνθρωπο κι έναν εξαιρετικό αξιωματικό.Από το 1990 που τον γνώρισα μου έκανε τη τιμή να απαντά στις κλήσεις μου,να μου κάνει “φροντιστήριο” για θέματα επιχειρησιακά και να μου δώσει μερικές ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις.
Ο Ντάνυ Θεοφανίδης είχε εκπαιδευτεί στις ΗΠΑ. Ήταν βατραχάνθρωπος 100%. Μπορούσε να κάνει τα πάντα. Ήταν αξιωματικός του ΠΝ με παιδεία και αριστοκρατικούς τρόπους που κέρδιζαν πάντα όλες τις κυρίες στις δεξιώσεις. Δεινός χορευτής.Άνθρωπος με πηγαίο χιούμορ κι ένα γέλιο τόσο βροντερό που σε παρέσυρε να νοιώσεις καλά ακόμη κι αν δεν ένοιωθες έτσι.
Δυστυχώς μας έφυγε νωρίς. Όπως συβαίνει συχνά με τους ξεχωριστούς. Πέρασαν κιόλας δυο χρόνια. Οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τον κ.Γιώργο Δρακόπουλο Έφεδρο Βατραχάνθρωπο του 65ου Σχολείου που μας το υπενθύμισε. Και είναι νομίζουμε απαραίτητο να διαβάσουμε όλοι το μικρό κείμενο που έγραψε για τον Ντάνυ. Τα λέει όλα για τον “Πατριάρχη των Βατραχανθρώπων”:
Δυο Χρόνια χωρίς τον Ντάνυ..
Ήταν ξημέρωμα της Δευτέρας 2 Ιουνίου 2014 ήταν η ημέρα που η Μονάδα των Βατραχανθρώπων έχασε τον Αντιπροσωπευτικό Διοικητή της, τον Πατριάρχη των Βατραχανθρώπων όπως συνηθίζαμε να τον αποκαλούμε εμείς οι Βατραχάνθρωποι του Πολεμικού Ναυτικού..
Ο Ντάνυ έφυγε από εδώ και πήγε να Συγκροτήσει και να Οργανώσει τους άλλους Βατραχανθρώπους που έχουν φύγει από κοντά μας..
Ο Ντάνυ ήταν ο Πνευματικός μας Πατέρας..
Ο κάθε ένας από εμάς έχει και μια Ιστορία να διηγηθεί για τον Ντάνυ, Ιστορίες που όλοι τον θυμόμαστε με Αγάπη και Νοσταλγία….
Και όχι μόνο ιστορίες από τους Βατραχανθρώπους αλλά από όλες τις Υπηρεσίες που πέρασε..
Αγαπημένε μας Διοικητά θα μείνεις στις καρδιές μας για πάντα…..
Γεώργιος Δρακόπουλος
Έφεδρος Βατραχάνθρωπος 65ου σχολείου…
Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Militaire.gr