Με την παρ. 20 του άρθρου 69 («Αναβάθμιση της Πυροσβεστικής Ακαδημίας – Εθνική Σχολή Πολιτικής Προστασίας) του ν. 4249/2014 (Α΄ 73) ιδρύθηκε στην Πυροσβεστική Ακαδημία η Εθνική Σχολή Πολιτικής Προστασίας (Ε.Σ.ΠΟ.Π.), όπου «εισάγονται για θεωρητική και πρακτική κατάρτιση, εκπαίδευση και μετεκπαίδευση στις νέες εξελίξεις πολιτικής προστασίας εθελοντές πολιτικής προστασίας, δημόσιοι υπάλληλοι και, υποχρεωτικώς, υπάλληλοι των Ο.Τ.Α. και δημόσιων φορέων που εμπλέκονται στην πολιτική προστασία», η οποία ως έννοια προφανώς και ανερυθρίαστα διάφορης της Πολιτικής Άμυνας, ουδόλως δεν πρέπει να συγχέεται με αυτήν.
Όπως συνάγεται, εν προκειμένω, η Ε.Σ.ΠΟ.Π. είναι η μόνη αρμόδια υπηρεσία για α) την πιστοποίηση των εθελοντών και ειδικευμένων εθελοντών πολιτικής προστασίας του άρθρου 14 του ν. 3013/2002 (Α΄ 102), β) την υλοποίηση προγραμμάτων θεωρητικής και πρακτικής κατάρτισης, εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης στα θέματα πολιτικής προστασίας για τους αιρετούς των ΟΤΑ, γ) την παροχή πιστοποιημένης εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης σε ιδιώτες, στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης, του Πυροσβεστικού Σώματος και των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, στους τομείς της Πολιτικής Προστασίας και της διαχείρισης κρίσεων, δ) την παροχή υπηρεσιών, εκπαιδευτικού και ερευνητικού περιεχομένου, σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα του ιδιωτικού τομέα έναντι αμοιβής καθώς και για την πιστοποίηση του επιπέδου γνώσεων και δεξιοτήτων του πολιτικού προσωπικού της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, καθώς και των ιδιωτών που φοιτούν σε αυτή.
Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει τρία χρόνια μετά την ίδρυσή της περιστρέφεται καταρχήν γύρω από τον αδιάκριτο βηματισμό ως προς τη λειτουργία της, με τη Συντονιστική Αρχή Πολιτικής Προστασίας, τον Κανονισμό Λειτουργίας της και τις συνακόλουθες κανονιστικές πράξεις να αναζητούνται ως άλλη σύγχρονη χαμένη Ατλαντίδα. Ειδικά, στις μέρες των σκληρών υπηρεσιακών μνημονίων που διάγουμε με τις Υπηρεσίες να λειτουργούν συχνά χάρη στις χορηγίες ιδιωτών ή και συναδέλφων πυροσβεστών, που από το υστέρημά τους, πολλές φορές, συνεισφέρουν στη συντήρηση του γηρασμένου στόλου οχημάτων, στην έλλειψη ανταλλακτικών και αναλωσίμων, η ευκολία με την οποία αφήνονται να διαφεύγουν του Πυροσβεστικού Σώματος ενδεχόμενοι πόροι ή έσοδα από την Ε.Ε. υπερβαίνει τα όρια της καλώς εννοούμενης μεγαλοσύνης και γενναιοδωρίας. Ακόμη, όμως, και τα όποια έσοδα προκύπτουν από, κοστοβόρα για το Π.Σ., εκπαιδευτικά προγράμματα της Σχολής Επιμόρφωσης και Μετεκπαίδευσης της Πυροσβεστικής Ακαδημίας, ουδέποτε φαίνεται να καταλήγουν και να αξιοποιούνται υπέρ αυτού και του προσωπικού του.
Αν και τα τρία παρελθόντα έτη είναι ήδη πολλά και με αφορμή το υπ’ αριθ. 1747/2-3-2017 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου – έγγραφο της Διεύθυνσης Διεθνών Σχέσεων, Εθελοντισμού, Εκπαίδευσης και Εκδόσεων της Γ.Γ.Π.Π., αναμένουμε έστω και τώρα την ανταπόκρισή σας στη χρήζουσα άμεσης διευθέτησης λειτουργία στην πράξη της Ε.Σ.Π.ΟΠ, κατ’ επιταγή του ν. 4249/2014 και όχι την υποκατάστασή της από τη Σχολή Επιμόρφωσης και Μετεκπαίδευσης της Πυροσβεστικής Ακαδημίας.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Π.Α.Υ.Π.Σ.