Τις μεγάλες ευθύνες που φέρουν και οι Ευρωπαίοι δανειστές, αξιωματούχοι της ευρωζώνης και κυβερνήσεις για τις αστοχίες και αδυναμίες των τριών ελληνικών Μνημονίων, αναδεικνύει η έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΕΕΣ), κάτι που γίνεται για πρώτη φορά με τεκμηριωμένο τρόπο από κοινοτικό όργανο.
Στην ουσία, οι Ευρωπαίοι ελεγκτές, που λειτουργούν με ανεξάρτητο τρόπο, λένε στους δανειστές ότι τα προγράμματα «φτιάχτηκαν στο πόδι», από όργανα, όπως η Κομισιόν, χωρίς εμπειρία στην αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων.
Στην έκθεση του ΕΕΣ δακτυλοδεικτούμενη είναι μόνο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κι αυτό είναι άδικο, γιατί ναι μεν η Κομισιόν-Μπαρόζο αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων, τόσο στο πρώτο όσο και στο δεύτερο Μνημόνιο, ωστόσο σε τελική ανάλυση οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης ήταν εκείνες που αποφάσιζαν τα ακραία μέτρα πίσω από τις κλειστές πόρτες. Ομως, τόσο το Eurogroup όσο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κρύφτηκαν πίσω από τη διακυβερνητική λειτουργία της ευρωζώνης και φυσικά δεν συνεργάστηκαν με το ΕΕΣ.
[custom:google-ads]
Η μόνη που «απολογήθηκε» ήταν η Επιτροπή, αλλά δεν έπεισε γιατί επιχείρησε να αποδώσει όλες τις «αγριότητες» των προγραμμάτων που διέλυσαν τον κοινωνικό ιστό της χώρας στις εξαιρετικές περιστάσεις της εποχής εκείνης. Ο δε επίτροπος, Πιερ Μοσκοβισί, πήγε ακόμη πιο μακριά, προσπαθώντας να διαγράψει εκείνη την εποχή στη λογική τού ό,τι έγινε έγινε, τώρα αλλάζουμε σελίδα. Λες και τα σκληρά μέτρα που αποφασίστηκαν δεν έπληξαν ανεπανόρθωτα το εισόδημα των πολιτών. Ψιλά γράμματα αυτά για τον επίτροπο…
Επί της ουσίας, οι ελεγκτές προσάπτουν στην Επιτροπή την έλλειψη εμπειρίας στη διαχείριση ενός τέτοιου εγχειρήματος, επισημαίνοντας ότι τα Μνημόνια δεν είχαν ιεραρχηθεί σωστά και με βάση τη σημασία τους ούτε εντάχθηκαν σε κάποια ευρύτερη στρατηγική για τη χώρα. Επιπλέον, οι μακροοικονομικές παραδοχές των προγραμμάτων δεν αιτιολογούνταν καταλλήλως.
Για να στηρίζει τις αιτιάσεις του, το Ελεγκτικό Συνέδριο προβάλλει ως επιχείρημα αδυναμίας των προγραμμάτων το γεγονός ότι δεν έχουν καταφέρει μέχρι τώρα να αποκαταστήσουν την ικανότητα της χώρας να χρηματοδοτεί τις ανάγκες της από τις αγορές, καθώς και το ότι δεν οδήγησαν μέχρι στιγμής ούτε στη μείωση του χρέους ούτε έφεραν την προσδοκώμενη ανάκαμψη της οικονομίας.
Οι ελεγκτές καλύπτουν στην έκθεση μόνο τα δύο πρώτα Μνημόνια και το σχεδιασμό του τρίτου, ενώ με εμπεριστατωμένο τρόπο αναδεικνύουν τις πολύ μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ των στόχων που είχαν τεθεί και των αποτελεσμάτων. Κι αυτό οφείλεται στο ότι τα Μνημόνια δεν προσαρμόσθηκαν ούτε στις ανάγκες ούτε στις ιδιαιτερότητες της χώρας, δηλαδή τα έβγαλαν από ένα συρτάρι και τα επέβαλλαν χωρίς καμία μελέτη των επιπτώσεων.
Ενδεικτικές είναι οι αποκλίσεις στο ΑΕΠ στο πρώτο πρόγραμμα διάσωσης, το 2010, μεταξύ του στόχου και του τελικού αποτελέσματος. Το 2010 η απόκλιση ανήλθε σε 1,5 μονάδα, το 2011 σε 6,5 μονάδες, το 2012 σε 8,4 μονάδες, το 2013 σε 5,3 μονάδες και το 2014 σε 1,4 μονάδα.
Στη συνολική ανεργία οι ετήσιες αποκλίσεις των στόχων με τα αποτελέσματα κυμάνθηκαν από 2 μέχρι 11 μονάδες, ενώ ανάλογος ήταν ο εκτροχιασμός στη μακροχρόνια ανεργία (άνεργοι πάνω από 12 μήνες) και στην ανεργία των νέων.
Διαβάστε περισσότερα στο eleftherostypos.gr