Το δημοσίευμα της εφημερίδας "Το Παρόν", δεν προκαλεί ιδιαίτερες εκπλήξεις. Όπως αναφέρει ο Α/ΓΕΣ κατά το πρόσφατο ταξίδι του στις ΗΠΑ έλαβε διαβεβαιώσεις για ικανοποίηση του αιτήματος για δωρεάν παραχώρηση 60 ελικοπτέρων αναγνώρισης OH-58D Kiowa Warrior στην Αεροπορία Στρατού. Όπως είχαμε γράψει και σε προηγούμενο άρθρο, η προοπτική μείωσης των οροφών των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, ανοίγει τη συζήτηση για πιθανές παραχωρήσεις υλικού σε συμμάχους ανάμεσα τους και ο Ε.Σ. Ένα από τα οπλικά συστήματα που πιθανώς να ενδιαφέρουν τον τελευταίο είναι και το ελικόπτερο ένοπλης αναγνώρισης OH-58D Kiowa Warrior. Το τελευταίο έπεσε θύμα των πρόσφατων περικοπών του αμερικανικού υπουργείου εθνικής άμυνας και προσφέρεται για παραχώρηση.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Τόλιας
Το Kiowa Warrior είναι το ελικόπτερο ένοπλης αναγνώρισης του Αμερικανικού στρατού. Αναπτύχθηκε κατόπιν μιας απαίτησης για ένα ελικόπτερο ικανού να φέρει ποικιλία οπλισμού και αισθητήρων και να μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο της παροχής υπηρεσιών αναγνώρισης και παρατήρησης. Πρόκειται για ένα μονοκινητήριο ελικόπτερο, με διμελές πλήρωμα βασισμένο στο Bell 206 με κύριο χαρακτηριστικό την ύπαρξη του συστήματος MMS(Mast Mounted System) πάνω από το στροφείο που συνδυάζει κάμερα ημέρας, συστήματος θερμικής απεικόνισης και αποστασιόμετρο/κραδείκτη laser. Είναι ικανό να φέρει βλήματα AGM-114 HELLFIRE,AIM-92 Stinger, 7πλους καλάθους ρουκετών Hydra των 70 mm και ατρακτίδιο πολυβόλου των 12,7 χλστ. Σε αμερικανική υπηρεσία δρα ως μέσο υποστήριξης των ελικοπτέρων AH-64 Apache χρησιμοποιούμενο σαν “τα αυτιά και τα μάτια τους”. Παρόλα αυτά δεν είναι λίγες οι φορές που καλείται να δράσει ανεξάρτητα σε πλειάδα αποστολών.
Το ελικόπτερο θα μπορούσε να ενδιαφέρει τον Ε.Σ που σήμερα στερείται παντελώς ικανότητας εναέριας ένοπλης αναγνώρισης. Πιο συγκεκριμένα θα ήταν σκόπιμη η μελέτη της σκοπιμότητας αποκτήσεως αρχικά 16 ελικοπτέρων για την δημιουργία λόχων αναγνώρισης (8 ελικόπτερα ανά λόχο) ανά ένας σε κάθενα από τα δύο ΤΕΕΠ του Ε.Σ. Απλά να σημειώσουμε εδώ πως παλιότερα(δεκαετία του ’90) ήταν στις προθέσεις του τελευταίου, είτε η προμήθεια ελικοπτέρων του τύπου από τα αμερικανικά αποθέματα, είτε η αναβάθμιση αριθμού ελικοπτέρων AB-206/ OH-58 που διαθέτει στο οπλοστάσιο του στην έκδοση –D Kiowa Warrior. Η απόκτηση ελικοπτέρων του τύπου εκτιμάται πως θα απογείωνε τις δυνατότητες των μονάδων επιθετικών ελικοπτέρων και της αεροπορίας στρατού γενικότερα, καθώς θα τους προσέδιδε για πρώτη φορά ειδικοποιημένη ικανότητα εναέριας αναγνώρισης, ενώ δεν πρέπει να υποτιμάται η ικανότητα κρούσης του ελικοπτέρου ικανής να συμπληρώσει τη δύναμη πυρός των Apache.
Σε δεύτερο χρόνο θα μπορούσε να μελετηθεί η απόκτηση πρόσθετων ελικοπτέρων του τύπου για την δημιουργία ενός τάγματος εξοπλισμένων ελικοπτέρων με χώρο δράσης την ζώνη ευθύνης της ΑΣΔΕΝ. Λόγω των εγγενών χαρακτηριστικών του τύπου (ευελιξία,απλότητα,ικανότητα μεταφοράς οπλισμού) εκτιμάται πως στο Αιγαίο εντοπίζεται το ιδανικό περιβάλλον δράσης των συγκεκριμένων ελικοπτέρων, που θα λειτουργούσαν σαν ένα πολυεργαλείο στα χέρια των τοπικών διοικητών δρώντας σε ρόλους αναγνώρισης, επιτήρησης, ελαφράς κρούσης κατά (αερο) αποβιβαζόμενων δυνάμεων, δίωξης εχθρικών ελικοπτέρων, συνοδείας φίλιων ελικοπτέρων κ.α.
Το ελικόπτερο θα μπορούσε να δράσει και στη ζώνη εσωτερικού χρησιμοποιούμενο σε ποικιλία αποστολών. Μερικές από αυτές θα μπορούσε να είναι η χρησιμοποίηση του σε αντιανταρτικές/ αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις, σε αποστολές συνοδείας φαλαγγών και φύλαξης ευαίσθητων χώρων. Ο οπλισμός του θα μπορούσε να εμπλουτιστεί με κατευθυνόμενες με λέιζερ ρουκέτες των 70 χλστ όπως η DAGR και η APKWS, αναβαθμίζοντας σημαντικά την ακρίβεια και κατ’επέκταση την ισχύ πυρός του. Μελλοντικά θα μπορούσε να εφαρμοστεί κάποιο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του τύπου στο επίπεδο OH-58F, με κύριο χαρακτηριστικό την τοποθέτηση του συστήματος σκόπευσης και επιτήρησης AAS-53 κάτω από το ρύγχος για αυξημένη διακριτική ικανότητα και επιπρόσθετες βελτιώσεις στον κινητήρα και τα ηλεκτρονικά. Καταληκτικά, η απόκτηση των OH-58D Kiowa Warrior προσφέρει μια αναπάντεχη ευκαιρία για την αναβάθμιση των μαχητικών ικανοτήτων του Ε.Σ, με άριστο δείκτη αποτελέσματος/κόστος, βελτιστοποιώντας και την χρήση άλλων μέσων που διαθέτει ο τελευταίος στο οπλοστάσιο του.
Σε κάθε περίπτωση η προοπτική απόκτησης τέτοιων ελικοπτέρων πρέπει να εξεταστεί μέσα από μια οικονομοτεχνική μελέτη ώστε να διαπιστωθεί τόσο το κόστος κτήσης- μεταφοράς τους στην Ελλάδα όσο και το κόστος κύκλου ζωής (η ιστορία έχει δείξει πως υπάρχουν αρκετά "κρυφά" κόστη) διότι πλέον οι πόροι είναι άκρως περιορισμένοι και πλέον οι προμήθειες στρατιωτικού υλικού μεταχειρισμένου ή μη πρέπει να γίνονται με ιδιαίτερα προσεχτικό τρόπο καθώς "λεφτά δεν υπάρχουν" και τα όσα υπάρχουν πρέπει να διατίθενται με φειδώ. Αξίζει να σημειωθεί πως οι δυνατότητες του Ε.Σ στον τομέα των επιθετικών ελικοπτέρων είναι εξαιρετικές καθώς τα ΑΗ-64 αποτελούν πραγματικούς πολλαπλασιαστές ισχύος. Ακόμα και με την έλευση των 51 Τ-129 το ισοζύγιο δεν ανατρέπεται εις βάρος της Ελλάδας σε μεγάλο βαθμό. Οι προτεραίοτητες εξακολουθούν να είναι η αναβάθμιση των ΑΗ-64Α καθώς και η προμήθεια ελικοπτέρων γενικής χρήσης με σκοπό την βελτίωση των ικανοτήτων αεροκίνησης.
Επειδή όμως πολλά λέγονται αλλά λίγα υλοποιούνται κρατάμε μικρό καλάθι...
ΠΗΓΗ: defencenews.gr