Kάνοντας μια ιστορική αναδρομή μελετώντας τον Ελεύθερο Σκοπευτή (Ε.Σ.) δύο στοιχεία είναι αδιαμφισβήτητα. Η εξαιρετική αποτελεσματικότητα του Ελεύθερου Σκοπευτή στις πολεμικές επιχειρήσεις είναι το πρώτο αδιαμφισβήτητο στοιχείο. Δυστυχώς το άλλο στοιχείο που προκύπτει πέραν πάσης αμφιβολίας είναι η άμεση παραγνώριση του Ελεύθερου Σκοπευτή με την λήξη των όποιων πολεμικών περιπετειών και η τοποθέτηση του στο περιθώριο των στρατιωτικών προτεραιοτήτων.
Τα παραδείγματα είναι πολλά. Χαρακτηριστικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε την Γερμανία των αρχών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Παρ'όλες τις εμπειρίες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, εισήλθε το 1939 στις επιχειρήσεις χωρίς να διαθέτει Ελεύθερους Σκοπευτές, ούτε φυσικά και σχολεία εκπαιδεύσεως, δόγμα και τακτικές χρήσης και ούτε σχετικό εξοπλισμό. Η έκπληξη που επεφύλαξε στους Γερμανούς το Ανατολικό Μέτωπο ήταν εξαιρετικά δυσάρεστη. Οι Σοβιετικοί, έχοντας γαλουχηθεί στην τέχνη του Ελεύθερου Σκοπευτή και από τους ίδιους τους Γερμανούς, βρήκαν σε αυτόν την ιδανική και φτηνή λύση για αναβάθμιση της αποτελεσματικότητας του Πεζικού τους. Αντίθετα οι Γερμανοί μέχρι τότε τους καλύτερους σκοπευτές τους τοποθετούσαν σαν πολυβολητές στις Ομάδες, όπως προκύπτει και από το εξαιρετικό βιβλίο «Ελεύθερος Σκοπευτής στο Ανατολικό Μέτωπο». Μόνο ενώπιον των αυξανόμενων απωλειών η ιεραρχία εσπευσμένα και υπό κράτος πανικού επανεισήγαγε τον Ελεύθερο Σκοπευτή στις τάξεις της Βέρμαχτ. Αρχικά με πρόχειρες λύσεις και κατόπιν πιο μεθοδικά.
Στην σύγχρονη εποχή και ειδικά μετά το 2000 παρατηρείται μια έξαρση στη χρήση Ελεύθερων Σκοπευτών και η ανάπτυξη παρεμφερών ειδικοτήτων όπως του Ακροβολιστή και του Σκοπευτή Ακριβείας, όπως περιγράφονται παρακάτω, καθώς και εξέλιξη και ανάπτυξη όλων των σχετικών τομέων και τεχνολογιών όπως εκπαίδευση, τακτικές και υλικά. Αυτή η έξαρση είναι φυσικά απότοκο του λεγόμενου «Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας». Στο πρόσωπο του Ελεύθερου Σκοπευτή οι Δυτικοί Στρατοί βρήκαν το πλέον αποτελεσματικό και ευέλικτο μέσο για τον ειδικό χαρακτήρα των αντιανταρτικών και αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων.
Στοιχείο Αμερικανών Ε.Σ. στα βουνά του Αφγανιστάν. Παρόλο που η θέση φαίνεται πρόχειρα παραλλαγμένη από απόσταση είναι πρακτικά αόρατη. Και ελλείψη ικανού εχθρού(σε θέματα αντί-Ε.Σ.) τέτοιες «προχειρότητες» συγχωρούνται.
Σκοπευτής Ακριβείας (Designated Marksman). Η συγκεκριμένη ειδικότητα υπήρχε με την μία ή άλλη μορφή σε διάφορους Στρατούς καθ'όλη την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου συνήθως εφοδιάζοντας ορισμένα κοινά τυφέκια με οπτικά σκοπευτικά σε μια εποχή που το σύνολο του οπλισμού αρκείται μόνο με σταθερά «σιδηρά» σκοπευτικά. Συνήθως ο τυφεκιοφόρος που επιφορτίζεται με τον ρόλο λάμβανε καθόλου εώς πολύ λίγη ειδική εκπαίδευση. Οι Σοβιετικοί έδιναν περισσότερη έμφαση έχοντας εφοδιάσει τις Διμοιρίες και Ομάδες Πεζικού με ένα εξειδικευμένο όπλο, το Dragunov SVD, και πάλι όμως χωρίς κάποια εξαιρετικά εξειδικευμένη εκπαίδευση συνήθως. Την τελευταία δεκαετία οι Αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις αναζωογόνησαν το ενδιαφέρον τους και εισήγαγαν σε κάθε Ομάδα ένα Σκοπευτή Ακριβείας. Συνήθως αυτό που χαρακτηρίζει την σχετική ειδικότητα είναι η χρήση κοινού τυφεκίου και διαμετρήματος με την υπόλοιπη Ομάδα, πιθανόν με μικρές μετατροπές όπως καλύτερη κάννη, δίποδο ακριβείας κλπ, αλλά με πιο εξειδικευμένα οπτικά σκοπευτικά και συνήθως και με βελτιωμένη εκπαίδευση ειδικά σε θέματα σκόπευσης. Ο Σκοπευτής Ακριβείας δρα πάντα στα πλαίσια της Ομάδας του.
Ακροβολιστής (Sharpshooter). Ο Ακροβολιστής είναι ενταγμένος στην Ομάδα ή συνηθέστερα στη Διμοιρία. Η εκπαίδευση του είναι πιο εξειδικευμένη και μπορεί να εκτελέσει και μέρος των αποστολών ενός Ελεύθερου Σκοπευτή. Συνήθως είναι εφοδιασμένος με εξειδικευμένο οπλισμό στη μορφή ενός ημιαυτόματου τυφεκίου ακριβείας 7,62Χ51χιλ με σχετικά οπτικά σκοπευτικά και λοιπά βοηθήματα. Συνήθως δρα υπό τον άμεσο έλεγχο του επικεφαλής του τμήματος στο οποίο είναι ενταγμένος και προς υποστήριξη αυτού. Στη εποχή που διανύουμε ο Ακροβολιστής είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος της οργανικής σύνθεσης όλων των σύγχρονων Μονάδων Πεζικού.
Ελεύθερος Σκοπευτής. Συνήθως περιγράφεται ως ένας επίλεκτος μαχητής ικανός να εξουδετερώνει επιλεγμένους στόχους σε μεγάλες αποστάσεις παραμένοντας αφανής. Από την περιγραφή προκύπτουν οι ιδιαίτερες απαιτήσεις σκοπευτικής ικανότητας, καθώς οι μεγάλες αποστάσεις(πέραν των 600μέτρων) και οι επιλεγμένοι στόχοι δημιουργούν ιδιαίτερες προκλήσεις, αλλά δεν γίνονται εύκολα κατανοητά τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά που συνθέτουν τον Ελεύθερο Σκοπευτή. Επιγραμματικά μπορούμε να πούμε την η άριστη γνώση της ατομικής τακτικής, η ικανότητα στην ακριβή εκτίμηση αποστάσεων και στην παρατήρηση, η ικανότητα αντικειμενικής εκτίμησης των γεγονότων που εκτυλίσσονται ενώπιον του, η αντοχή του σε καταστάσεις έντονου στρες, η προσοχή στην κάθε λεπτομέρεια, η εγγενής ηρεμία και πειθαρχία αλλά και το σήμα κατατεθέν, η ικανότητα στην απόκρυψη και την παραλλαγή και στην αφανή προσέγγιση (stalking). Πολλοί φαντάζονται τους Ελεύθερους Σκοπευτές σαν μοναχικούς κυνηγούς η πραγματικότητα τους θέλει όμως να ενεργούν συνήθως σε μικρές Ομάδες των 2 εώς και 6 αντρών και να αναπτύσσουν ανεξάρτητη ή ημιανεξάρτητη δράση χωρίς τον άμεσο έλεγχο των τμημάτων που υποστηρίζουν. Ο οπλισμός τους μπορεί να περιλαμβάνει τυφέκια ακριβείας κινητού ουραίου με τις σύγχρονες τάσεις να επιτάσσουν διαμέτρημα 0,338’’ Lapua Magnum. Σε ευρεία χρήση στις δεξαμενές οπλισμού των Ελεύθερων Σκοπευτών βρίσκουμε και τυφέκια αντιϋλικού σε διαμέτρημα 0,50’’ BMG. Κοινό χαρακτηριστικό σε όλα τα όπλα η χρήση οπτικών σκοπευτικών ακριβείας μεγάλης μεγέθυνσης.
Διαχρονικά και παραδοσιακά οι πλέον πετυχημένοι Ελεύθεροι Σκοπευτές ήταν προϊόν φυσιολογικής εκμετάλλευσης από τους Στρατούς στρατιωτών που είχαν ήδη την «προδιάθεση» είτε λόγω της καταγωγής τους από αγροτικές περιοχές (άμεση επαφή με την φύση) είτε λόγω της ασχολίας τους με το κυνήγι (σκοπευτικές ικανότητες, πνεύμα του κυνηγού). Η αστικοποιήση που παρατηρείται ανά το παγκόσμιο τείνει να στερέψει αυτή τη δεξαμενή προσωπικού αλλά σε αντιστάθμισμα αυτής η επικράτηση των εθελοντικών Στρατών προσφέρει απείρως μεγαλύτερα περιθώρια εκπαίδευσης μόνιμου πλέον προσωπικού και εμφύσηση σε αυτούς των αρετών του Ελεύθερου Σκοπευτή σχεδόν εκ του μηδενώς (εφόσον πληρούν τα σχετικά κριτήρια επιλογής). Στον ελληνικό χώρο, πέραν της αστικοποίησης, πρόβλημα στην εξεύρεση κατάλληλου προσωπικού δημιουργεί και η δύσκολη εώς αδύνατη κατοχή και χρήση τυφεκίου ραβδωτής κάννης και η ανύπαρκτη κουλτούρα και παιδεία στα σχετικά όπλα. Αυτό σε αντίθεση με τους βορειοευρωπαίους και τους βορειοαμερικάνους.
Στοιχείο Γάλλων Ε.Σ. στο Μαλί. Διακρίνεται ο χειριστής του 0,50’’ που φέρει παράλληλα και το ατομικό του τυφέκιο και ο παρατηρητής με ένα ΗΚ417 η ημιαυτόματη λειτουργία του οποίου του επιτρέπει να φέρει μόνο αυτό.
Η παρούσα κατάσταση στον Ελληνισμό
Οι Ελληνικοί Στρατοί (ο πληθυντικός χρησιμοποιείται για να περιλάβει στον όρο και την Κυπριακή Εθνική Φρουρά) παραμένουν απαθείς σε αυτήν την «κοσμογονία» εξελίξεων και αρνούνται πεισματικά να διδαχτούν από την ιστορία. Βρίσκουμε να χρησιμοποιείται ο όρος «Ελεύθερος Σκοπευτής» καταχρηστικά και προσβλητικά για να περιγράψει το Σκοπευτή Ακριβείας των Ομάδων Τυφεκιοφόρων. Είναι άξιο απορίας πως οι πάντα «σφιχτοί» αμυντικοί προϋπολογισμοί δεν μπόρεσαν ποτέ να περιλάβουν ένα εξαιρετικά «cost effective» όπλο όπως τον Ελεύθερο Σκοπευτή στις πρόνοιες τους. Οι εξηγήσεις είναι ενοχλητικά απλές και είναι διεθνώς και διαχρονικώς ισχύουσες. Στρατοί οι οποίοι δεν είναι μπλεγμένοι σε επιχειρήσεις και δεν έχουν αυστηρώς επιχειρησιακά κριτήρια οργάνωσης και εξοπλισμών προάγουν πάντα τις προμήθειες των λεγόμενων «κύριων οπλικών συστημάτων» για παράδειγμα του τρίπτυχου Άρματα-Πλοία-Αεροπλάνα. Το ενοχλητικό δεν έγκειται στη σπουδαιότητα τους που είναι αναντίλεκτα μέγιστη, αλλά στο γιατί όλα τα υπόλοιπα παραγνωρίζονται και τίθενται σε χαμηλή προτεραιότητα. Δυστυχώς αυτό το γιατί έχει συνήθως να κάνει με τις μίζες και την αίγλη που προσφέρουν οι ακριβές συμβάσεις σε πολιτικούς και στρατιωτικούς προϊστάμενους σε σχέση με «ταπεινά» υλικά όπως ένα τυφέκιο. Στρατοί που δεν μετέχουν σε επιχειρήσεις διάγουν μια παρατεταμένη περίοδο «μεσοπολέμου». Οι παραδοσιακές στρατιωτικές αρετές, όπως η σκόπευση ακριβείας, παρακμάζουν κάτω από τα χειροκροτήματα στο βόμβο της διέλευσης των μαχητικών στη παρέλαση ή του θεάματος των εκτοξευόμενων στον αέρα βαρελιών μετά τη βολή ενός άρματος σε μια άσκηση-επίδειξη.
Όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις οι Ειδικές Δυνάμεις επιπλέουν πάνω από το βούρκο της αδράνειας συνήθως χάριν σε εμπνευσμένα και επίμονα στελέχη. Έτσι και στην περίπτωση του Ελεύθερου Σκοπευτή οι Ειδικές Δυνάμεις πρωτοπορούν. Στο ΚΕΑΠ στη Ρεντίνα της Θεσσαλονίκης έχει δημιουργηθεί και λειτουργεί εδώ και μερικά χρόνια σε μόνιμη βάση Σχολείο Ελεύθερου Σκοπευτή το λεγόμενο «Σχολείο Βασικής Εκπαίδευσης Ελεύθερου Σκοπευτή Ειδικών Αποστολών» (ΣΒΕΕΣΕΑ). Το Σχολείο, το οποίο είναι υψηλών απαιτήσεων και στελεχώνεται από ικανότατα στελέχη με εμπειρίες από συμμαχικά σχολεία του εξωτερικού (με άριστες επιδόσεις), παράγει σε σταθερή βάση εκπαιδευμένους Ελεύθερους Σκοπευτές και Ακροβολιστές.
Τροχοπέδη στην όλη προσπάθεια είναι η χρόνια άρνηση (από αδιαφορία ή αδυναμία ίσως) των αρμοδίων να προχωρήσουν στην προμήθεια σχετικού οπλισμού και εξοπλισμού. Δεν υπάρχει η έννοια του Ελεύθερου Σκοπευτή αν δεν πληρείται το τρίπτυχο Ειδική Εκπαίδευση-Ειδικός Οπλισμός/Υλικά-Ειδικά Πυρομαχικά. Δυστυχώς τα ποτάμια ιδρώτα που χύνονται στην εκπαίδευση δεν τυγχάνουν της εκτίμησης και της αναγνώρισης από αυτούς που έχουν την ευθύνη να ολοκληρώσουν το τρίπτυχο. Στις Μονάδες των Καταδρομών οι εκπαιδευμένοι Ελεύθεροι Σκοπευτές καλούνται να εκπληρώσουν το έργο τους χρησιμοποιώντας ασθενικά για την αποστολή τυφέκια εφόδου (Μ-16Α2) με ανεπαρκείς για τον ρόλο διόπτρες γενικής χρήσης (ACOG Χ4). Υπάρχουν φυσικά και τυφέκια 0,50’’ Μ-82Α1Μ και Μ-95 τα οποία ταιριάζουν περισσότερο σε αποστολές αντιϋλικού και εν πάση περιπτώση περιορίζουν το εύρος των αποστολών που μπορούν να φέρουν σε πέρας οι Ελεύθεροι Σκοπευτές. Παλαιότερη προμήθεια προς αξιολόγηση ενός τυφεκίου Accuracy International ΑW και ενός SAKO TRG-22 παράμεινε αναξιοποίητη παρόλο που έχουν γίνει κατ'επανάληψη αναφορές για μαζική προμήθεια ενός εκ των δύο αλλά σε διαμέτρημα 0,338’’(AWSM και TRG-42) .
Στον κυρίως κορμό του Ε.Σ. (και στην Ε.Φ.) τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Πέραν της απουσίας οποιασδήποτε μορφής ειδικής εκπαίδευσης (και πάλι με μερικές εξαιρέσεις λόγω ατομικών πρωτοβουλιών) παρατηρείται και παντελής απουσία κάθε μορφής ειδικού υλικού. Ο οπλισμός περιορίζεται σε τυφέκια G3 στα οποία έχει αποδοθεί ο χαρακτηρισμός «Ειδικής Ακριβείας» σε συνδυασμό με πολύ βασικών προδιαγραφών διόπτρες Steiner 4Χ24 κυρίως ή και Ιώς (γνωστές και ώς 4Χ25) της ECON Optics. Αν και ο συνδυασμός μπορεί οριακά να εκπληρώσει τον ρόλο που εξυπηρετεί, του Σκοπευτή Ακριβείας Ομάδας, μιας και προσφέρει σχετική ακρίβεια μέχρι τα 600 μέτρα δεν παύει να παραμένει το γεγονός ότι οι Μονάδες Πεζικού στερούνται πολλαπλασιαστών ισχύος όπως Ακροβολιστές και Ελεύθερους Σκοπευτές. Φυσικό επακόλουθο βεβαίως της ανυπαρξίας Δόγματος χρήσης Ελεύθερων Σκοπευτών και σχετικών Κανονισμών από τον Στρατό σαν σύνολο.
Νεαροί Κύπριοι Καταδρομείς σε πεδίο βολής της Ε.Φ. σε πρόχειρα παραλλαγμένη θέση εκτελούν βολές και παρατήρηση με τον κλασσικό (ξεπερασμένο)συνδυασμό G3A3/Steiner 4X24. Παρατηρείστε την ακαταλληλότητα των μαύρων αρβύλων στο θέμα απόκρυψη.
Εισηγήσεις
Ενδεικτικά θα μπορούσαμε να προτείνουμε μια οργάνωση που θα περιλάμβανε τους Σκοπευτές Ακριβείας του υφιστάμενου οργανογράμματος (σύνολο 27 ανά Μονάδα Πεζικού) και θα ερχόταν να προσθέσει έναν Ακροβολιστή ανά Διμοιρία (σύνολο 9 ανά Μονάδα Πεζικού) και μία Ομάδα των τριών Στοιχείων Ελεύθερων Σκοπευτών ενταγμένων στον Λόχο Υποστηρίξεως ή στον Λόχο Διοικήσεως (σύνολο 6 εώς 9 για ενδεικτική δύναμη στοιχείου 2-3 ανδρών). Εφόσον τα υλικά του Σκοπευτή Ακριβείας υπάρχουν ήδη σε υπηρεσία από τα παραπάνω προκύπτει ότι απαιτείται η προμήθεια 12 συλλογών Ακροβολιστού (9 Ακροβολιστές και 3 Παρατηρητές) και 3 συλλογών Ελεύθερου Σκοπευτή ανά Μονάδα Πεζικού. Ως συλλογή Ακροβολιστού θα μπορούσαμε γενικώς να ορίσουμε ότι αποτελείται από ένα ημιαυτόματο τυφέκιο ακριβείας 7,62Χ51χιλ, μία διόπτρα γενικής χρήσης μικρής μεγέθυνσης Χ6 (όπως την ACOG X6 ή της SpectreDR) ή μια διόπτρα ακριβείας μεταβλητής μεγέθυνσης Χ3-12, ένα προσάρτημα νυχτερινής σκόπευσης όπως το ΝΧ-135 της Theon και παρεμφερή υλικά όπως δίποδο ακριβείας, φορητή μετεωρολογική συσκευή, σιγαστήρα, αποστασιόμετρο LASER κλπ. Παρακάτω θα εισηγηθούμε και πιο οικονομικές επιλογές(και λιγότερο ικανές φυσικά). Ως συλλογή Ελεύθερου Σκοπευτή θα μπορούσαμε γενικώς να ορίσουμε ότι αποτελείται από ένα τυφέκιο κινητού ουραίου διαμετρήματος 0,338’’ Lapua Magnum με διόπτρα ακριβείας μεταβλητής μεγέθυνσης Χ5-25, ένα θερμικό προσάρτημα, ένα τηλεσκόπιο παρατηρητή, και παρεμφερή υλικά όπως παραπάνω.
Όπως αναφέραμε και πιο πάνω τον ρόλο του τυφεκίου Ακροβολιστή θα μπορούσε να εκπληρώσει υπό προϋποθέσεις το υπάρχον G3. Οι προϋποθέσεις αυτές θα μπορούσαν να το φέρουν στα πρότυπα της ενδιάμεσης λύσης που εισήγαγε σε χρήση ο Γερμανικός Στρατός μέχρι την έλευση του G28 στη μορφή του G3DMR. Τέτοιες βελτιώσεις θα μπορούσε να περιλάβουν την τοποθέτηση συλλογών σκανδάλης SG1 ή MSG90(ο λανθασμένος χειρισμός σκανδάλης ευθύνεται για το μεγαλύτερο ποσοστό αποτυχημένων βολών), την τοποθέτηση βελτιωμένων καννών ακριβείας στα πρότυπα του βραχύβιου MSG3, κοντακίων με ρυθμιζόμενο υπόθεμα παρειάς και πέλμα κοντακίου(η προσαρμογή του τυφεκίου στα σωματομετρικά χαρακτηριστικά του σκοπευτή επιτρέπει την σταθερή εφαρμογή των αρχών σκόπευσης), διπόδων ακριβείας και διοπτρών των τύπων που αναφέρθηκαν πιο πανω. Λύσεις παρόμοιας φύσεως θα μπορούσαν να προσφερθούν και από την πνέουσα τα λύσθια ελληνική αμυντική βιομηχανία.
Άριστο παράδειγμα οικονομικής απόκτησης ικανού τυφεκίου Ακροβολιστή. Γερμανικό G3A3DMR στο Αφγανιστάν.
Η χρήση και χρησιμότητα του Ελεύθερου Σκοπευτή
Η εικόνα που έχουμε για τον Ελεύθερο Σκοπευτή τόσο από ταινίες όσο και λόγω των πολέμων της τελευταίας δεκαετίας αντικατοπτρίζει κυρίως την χρήση του στα πλαίσια ειδικών και καταδρομικών επιχειρήσεων. Μόνο η φαντασία μπορεί να περιορίσει τα σενάρια χρήσης των Ελεύθερων Σκοπευτών σε ειδικές και καταδρομικές επιχειρήσεις. Θα τολμούσαμε να πούμε μάλιστα ότι δεν νοείτε σύγχρονη ειδική επιχείρηση ή καταδρομή χωρίς να έχει περιλάβει στον σχεδιασμό της Ελεύθερους Σκοπευτές. Τι αποστολές όμως θα μπορούσε να εκτελέσει ένας Ελεύθερος Σκοπευτής στα πλαίσια συμβατικών επιχειρήσεων; Ποιά η χρήση του σε αυτή τη μορφή αγώνα; Και πάλι, η ευελιξία του ρόλου και οι αποστολές που δύναται να φέρει εις πέρας ο Ελεύθερος Σκοπευτής είναι τόσο πολλές που είναι πρακτικώς αδύνατο να περιγραφούν στα πλαίσια ενός άρθρου. Ενδεικτικά μπορούμε να πούμε την κάλυψη με πυρά και παρατήρηση της κίνησης των τμημάτων από την γραμμή εξορμήσεως, την προσβολή του επιτηθέμενου εχθρού ακόμα και πριν λάβει σχηματισμούς επιθέσεως, την υλοποίηση ενεργητικών παρατηρητηρίων στις προφυλακές, την κάλυψη με πυρά ελιγμών σύμπτηξης και άλλα. Αντ’ αυτού θα αναφέρουμε μερικούς από τους επιλεγμένους στόχους που θα εξουδετερώσει κατά προτεραιότητα και πως ενδεχομένως θα τους αναγνωρίσει.
-Προτεραιότητα του φίλιου Ελεύθερου Σκοπευτή είναι αποκάλυψη και εξουδετέρωση των εχθρικών Ελεύθερων Σκοπευτών. Έναν ταγμένο και παραλλαγμένο Ε.Σ είναι εξαιρετικά δύσκολο να τον εντοπίσει, όμως θα εξετάσει όλες τις πιθανές θέσεις βάζοντας τον εαυτό του στη θέση του εχθρού. Τι θα επέλεγε αυτός σαν πιθανή θέση. Επισταμένη παρατήρηση μπορεί να αποκαλύψει τον εχθρό από τυχόν λάθη στην παραλλαγή του(π.χ. μη προβλεψη της αλλαγής θέσης του ήλιου) ή απειθαρχία στην εφαρμογή των τακτικών του(π.χ.πολλές βολές από την ίδια θέση). Κατά την κίνηση του ο εχθρικός Ε.Σ. θα επιχειρήσει να αποκρύψει την ιδιότητα του όμως πιθανόν να είναι αδύνατο να αποκρύψει τον εμφανώς διαφορετικό οπλισμό του(μεγάλο σε μέγεθος τυφέκιο με μεγάλη διόπτρα, πιθανόν παραλλαγμένο), τα υλικά παραλλαγής του και άλλα ειδικά υλικά όπως τρίποδες, τηλεσκόπια κλπ.
-Αξιωματικοί και επικεφαλείς τμημάτων. Κατεξοχήν «παραδοσιακοί» στόχοι για τον Ε.Σ. Είναι περιττό να πούμε ότι διακριτικά βαθμών μάλλον δεν θα είναι ορατά ή δεν θα φέρονται καθόλου. Υπάρχουν άλλοι τρόποι όμως όπως:
- Ηλικία. Ο όγκος του Τουρκικού Στρατού είναι κατά βάση κληρωτοί, οπότε συνήθως νεαρότερης ηλικίας. Συνήθως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας θα είναι και μεγαλύτερου βαθμού. Στοιχεία για την ηλικία μπορεί να είναι πιθανή φαλάκρα, διορθωτικά γυαλία, μουστάκι, κοιλίτσα, λιγότερο ζωηρή κίνηση κλπ.
- Συμπεριφορά προς τους γύρω τους. Πιθανόν αυταρχική συμπεριφορά, φωνασκίες, κούνημα χεριών και διατακτικές χειρονομίες, επιθετικότητα στις κινήσεις έναντι των άλλων κλπ.
- Συμπεριφορά των υπολοίπων προς αυτούς. Αν και είναι απίθανη η απόδοση χαιρετισμού σε περιβάλλον επιχειρήσεων είναι πιθανή μια έστω και υποτυπώδης στάση προσοχής ενώπιων τους. Επίσης κίνηση των άλλων από και προς αυτούς τροχάδιν ή καταφατική κίνηση του κεφαλιού μετά από λήψη οδηγιών ή συχνή επαφή με τον Διαβιβαστή.
- Οπλισμός. Οι Αξιωματικοί του Τουρκικού Στρατού φέρουν συνήθως πιστόλι. Επίσης, πολλές φορές βλέπουμε την χρήση υποπολυβόλου ΜΡ5 από Διμοιρίτες.
- Κυάλια. Είναι συνήθως ενδεικτικό σημάδι επικεφαλούς κάποιου τμήματος.
- Θέση μέσα στο τμήμα. Η θέση κάποιου κατά την κίνηση πιθανόν να προδώσει την ιδιότητα του. Για παράδειγμα, ο Περιπολάρχης είναι συνήθως 2ος ή 3ος στη φάλαγγα, ο Ομαδάρχης είναι συνήθως κεντρικά τοποθετημένος στην Ομάδα του ή ο Διμοιρίτης είναι κεντρικά και πίσω από τις Ομάδες του.-Διαβιβαστές. Προεξέχουσες κεραίες και μικροτηλεφωνικές συσκευές πιθανόν να δηλώνουν την ιδιότητα του καθώς επίσης και σακίδιο στην πλάτη όταν οι υπόλοιποι δεν φέρουν. Επίσης η συχνή επαφή με αυτόν που αναγνωρίσαμε ως επικεφαλή. Εδώ να τονίσουμε ότι πιο σημαντικός στόχος είναι ο ίδιος ο ασύρματος.
- Χειριστές Βαρέων Όπλων. Είναι εύκολα αναγνωρίσιμοι λόγων του εμφανώς διαφορετικού οπλισμού(μεγάλο μέγεθος πολυβόλων, σωλήνες όλμων και αντιαρματικών). Επίσης συνήθως κινούνται σε μικρές ομάδες(ο γεμιστής κινήται κοντά στον σκοπευτή) και παρουσιάζουν μικρότερη κινητικότητα λόγω του βάρους του οπλισμού και των πυρομαχικών που κουβαλούν.
- Εκτεθειμένα μέλη πληρωμάτων οχημάτων.
- Ευαίσθητα μέρη σημαντικών υλικών όπως οχημάτων, ελικοπτέρων, οπλικών συστημάτων και κάθε μορφής άλλων υλικών.
Φυσικά, ο Ελεύθερος Σκοπευτής ελλείψη στόχων προτεραιότητας και εφόσον του το επιτρέπει η αποστολή του προβαίνει σε συστηματική απομείωση του εχθρικού προσωπικού προκαλώντας σύγχιση, φόβο, πανικό και κάθετη πτώση του ηθικού του.
Δανοί Ε.Σ. επιτηρουν την περιοχή γύρω από το πλοίο τους κατά τον ελλιμενισμό του στο λιμάνι Λεμεσού
Ευκαιρίες για προσβολή τέτοιων στόχων μπορεί να δοθούν σε όλες τις φάσεις του αγώνα αλλά η εξουδετέρωση στόχων είναι μέρος μόνο της αποστολής του Ελεύθερου Σκοπευτή. Ο περισσότερος χρόνος του πιθανότατα θα αναλίσκεται στην παρατήρηση και στην μετάδοση πληροφοριών. Είναι χαρακτηριστικό το ρητό που λέει ότι το φονικότερο όπλο του Ε.Σ. είναι ο Ασύρματος. Τα στοιχεία Ε.Σ. λόγω της μεγάλης ικανότητας στην παρατήρηση και στην προσοχή στην λεπτομέρεια είναι ιδανικά για την υλοποίηση παρατηρητηρίων τα οποία στην ανάγκη μπορεί να μετατραπούν σε ενεργητικά προσβάλλοντας από τις εξέχουσες θέσεις τους τον κινούμενο εχθρό.
Αν και αναφερθήκαμε κατά κόρον στους Καταδρομείς και το Πεζικό η σκόπευση ακριβείας έχει εφαρμογή και σε άλλα Σώματα και Κλάδους. Για παράδειγμα στοιχεία Ε.Σ. μπορούν να καλύψουν με παρατήρηση και πυρά από δεσπόζουσες θέσει τεράστιες εκτάσεις σε ναυτικές και αεροπορικές βάσεις. Κατά τον ίδιο τρόπο προσβάσεις σε περιοχές Διοικητικής Μερίμνης μπορούν να εξασφαλιστούν από διείσδυση εχθρικών περιπόλων και ατάκτων.
Η απέναντι πλευρά του Αιγαίου
Θα ξεκινήσουμε την αναφορά μας στους Τούρκους από το CheyTac M200 Intervention Military σε διαμέτρημα 0,408’’. Η απόκτηση του από τις Τουρκικές Ειδικές Δυνάμεις είχε προκαλέσει πάταγο στην Ελλάδα όπου ο ειδικός τύπος το περίγραφε λίγο πολύ ως ένα υπερόπλο ικανό για χειρουργικά πλήγματα στα 2,5 χλμ. Ας δούμε τώρα την πραγματικότητα, μακριά από παράθεση αριθμητικών δεδομένων και μακριά από χολιγουντιανές διαφημίσεις. Η βολή σε εξαιρετικά μεγάλα βεληνεκή όπως πέραν των 2 χλμ είναι περισσότερο θέμα διαχείρισης από τον σκοπευτή των περιβαλλοντικών και μετεωρολογικών δεδομένων παρά θέμα πυρομαχικού. Για να μην παρεξηγηθώ, το 0,408’’ CheyTac είναι ένα εξαιρετικό φυσίγγιο. Πρακτικά βλέποντας το όμως είναι ένα φυσίγγιο που είναι κάτι περισσότερο από ένα 0,338’’ και κάτι λιγότερο από ένα 0,50’’ πετυχαίνοντας να έχει τα συγκριτικά μειονεκτήματα και των δύο και μην καταφέρνοντας να έχει τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα. Δηλαδή, απαιτεί όπλο του βάρους και του όγκου ενός 0,50’’ χωρίς να έχει την πλειάδα των ειδικών πυρομαχικών του 0,50’’ ενώ ταυτόχρονα αποτρέπει την χρήση ενός όπλου της κατηγορίας του 0,338’’ χάνοντας από την ευελιξία που παρέχει αυτό το διαμέτρημα. Κι όλα αυτά προς τι; Για την επίτευξη βεληνεκούς πέραν των 2 χλμ που ούτως ή άλλως δεν το πετυχαίνει χωρίς την χρήση περιφερειακών συσκευών όπως βαλλιστικών υπολογιστών. Όπως αποδεικνύουν οι τελευταίες επιτυχίες Ε.Σ. στο Αφγανιστάν τόσο το 0,50’’ όσο και το 0,338’’ είναι καθόλα ικανά για βολές σε τέτοιες εξαιρετικές αποστάσεις διατηρώντας παράλληλα και τα αντίστοιχα πλεονεκτήματα των δύο διαμετρημάτων, την ευκολία χρήσης για το 0,338’’ και την αποτελεσματικότητα κατά σκληρών στόχων για το 0,50’’.
Ο Τουρκικός Στρατός έχει εισαγάγει σε μεγάλη κλίμακα τυφέκια Ε.Σ. (όπως το εικονιζόμενο AWSM) και Ακροβολιστή και δείχνει να αντιλαμβάνεται πλήρως την τεράστια αξία τους στο σύγχρονο πεδίο μάχης.
Πέραν του πειράματος των Τούρκων που εκ των πραγμάτων κανένας δεν ακολούθησε (οι Μπορντώ Μπερελί παραμένουν ο μεγαλύτερος χρήστης του 0,408’’ με 25 όπλα σύμφωνα με πληροφορίες) είναι γεγονός ότι ο Τουρκικός Στρατός έχει επενδύσει πολλά στον τομέα Ελεύθερος Σκοπευτής, σε αντίθεση με τους Ελληνικούς Στρατούς. Έκανε μαζική εισαγωγή σε υπηρεσία όπλων Dragunov SVD εξοπλίζοντας τους Σκοπευτές Ακριβείας και τους Ακροβολιστές του ενώ σταδιακά προμηθεύτηκε ικανούς αριθμούς όπλων Ελεύθερου Σκοπευτή. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι αυτή τη στιγμή το εγχώριο JNG-90 σε 7,62Χ51 μπαίνει σε αυξανόμενους αριθμούς σε υπηρεσία ενώ πιο ειδικές μονάδες παραλαμβάνουν Accuracy International AWSM σε 0,338’’ Lapua Magnum. Το επίπεδο εκπαίδευσης και ικανοτήτων τους παραμένει άγνωστο αλλά από τις συμμετοχές Τούρκων στα διάφορα συμμαχικά σχολεία μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι αυτό είναι υψηλό. Οπ'όταν και το επίπεδο απειλής βρίσκεται σε υψηλό σημείο αλλά η αντίδραση από πλευράς μας είναι ανύπαρκτη δημιουργώντας προϋποθέσεις εκπλήξεων «Ανατολικού Μετώπου».
Από όσα περιγράψαμε παραπάνω φαντάζει ακόμα πιο παράδοξη η αποστροφή των Ελληνικών Στρατών προς τους Ελεύθερους Σκοπευτές. Ειδικά υπό το πρίσμα των δυσμενών οικονομικών συνθηκών στα δύο ελληνικά κράτη σχετικά φτηνές λύσεις με πολλαπλάσια επιχειρησιακά οφέλη σε σχέση με την επένδυση φαίνονται ακόμα πιο ελκυστικές. Ο Ελεύθερος Σκοπευτής είναι ένας πραγματικός Πολλαπλασιαστής Ισχύος σε κάθε τμήμα, σε κάθε Μονάδα, σε κάθε Στρατό. Ένας Πολλαπλασιαστής Ισχύος που έχει κύριο συντελεστή τον άνθρωπο, την ποιότητα του μοναδικού μαχητή. Και το Έθνος έχει τεράστια αποθέματα προσωπικού υψηλής ποιότητας από τα οποία μπορεί να αντλήσει εξαιρετικούς μαχητές.
e-amyna.com