Οι κρίσεις τελείωσαν.
Σίγουρα θα υπάρχουν όπως πάντα κάποιοι που αισθάνονται αδικημένοι και κάποιοι δικαιομένοι.
Εκεί όμως που πρέπει να επικεντρωθούμε είναι ότι πρέπει όλοι οι προαγομενοι να κατέχουν θέση ανάλογα του βαθμού τους.
Πρέπει δηλαδή όλοι οι ταξιαρχοι να αναλαμβάνουν την διοίκηση κάποιας διεύθυνσης και κατόπιν οι Αστυνομικοι Διευθυντές και να μην παρατηρούνται φαινόμενα προαγωγής και ταυτόχρονης πίεσης ώστε να μην αλλάξει ούτε γραφείο ο προαγόμενος και αντί αυτού να μετακινείται Αστυν. Διευθυντής ή ακόμη και Αστυν. Υποδιευθυντής για κάλυψη κενών θέσεων Διευθυντή Νομού που πρέπει να καλύπτονται πρωτίστως από Ταξιάρχους.
Παράλληλα βλέπουμε με θλίψη, Αξιωματικοί που έχουν περιθώρια και διάθεση προσφοράς, να αποστρατεύονται στην ηλικία των 50, 51, 52 ετών.
Έπρεπε εδώ και χρόνια ηγεσία και συνδικαλιστες να έχουν ασχοληθεί με τα θέματα αυτά που δεν προέκυψαν εν μια νυκτί.
Δεν ευθύνεται ούτε η τωρινή ηγεσία (πολιτική και φυσική) όμως οφείλει να δώσει λύση, όπως οφείλει να ευαισθητοποιεί το συνδικαλιστικό κίνημα και να αποφασίζει για το παρόν κοιτώντας όμως το μέλλον.
Καλη δύναμη σε όλους και ευχόμαστε όλοι να αφήσουν πίσω τους ένα θετικό αποτύπωμα, βάζοντας και αυτοι ένα λιθαράκι για το οικοδόμημα της Ελληνικής Αστυνομίας αλλά και της κοινωνίας γενικότερα.
** Το ανωτέρω κείμενο αναρτήθηκε στη σελίδα στο fb της Νέα Συνδικαλιστική Πρωτοβουλία Αξιωματικών-Ανθυπαστυνόμων