Αλήθεια, ποιος έπεσε απ’ τα σύννεφα στην ανακοίνωση της είδησης ότι η Δυτική Αττική έχει τεράστια πυκνότητα κρουσμάτων κορωνοϊού; Η απάντηση είναι πολύ εύκολη. ΚΑΝΕΙΣ. Οι λόγοι είναι γνωστοί και διαχρονικοί.
Οι πολίτες και οι εργαζόμενοι που δουλεύουν στην περιοχή θα έλεγε κανείς ότι είναι «ξεχασμένοι από το θεό». Ανάμεσα σε αυτούς και εμείς οι αστυνομικοί, που όχι μόνο υπηρετούμε στην περιοχή, αλλά διαμένουμε συνήθως κιόλας. Χωματερή, καταυλισμοί, δεκάδες εργαζόμενοι στοιβαγμένοι στους εργασιακούς χώρους των βιομηχανικών ζωνών, αχαρτογράφητες περιοχές, απουσία αντιπλημμυρικών έργων με αποτέλεσμα στην πρώτη ψιχάλα οι δρόμοι να μετατρέπονται σε ποτάμια, εγκληματικά διαμορφωμένη κατασκευή οδών, έλλειψη δομών υγείας και πολλά άλλα, περιγράφουν το χάος που ονομάζεται Δυτική Αττική. Μέσα σε αυτό το χάος καλούνται να ζήσουν και κάποιες ευαίσθητες κατηγορίες πληθυσμού, καταδικασμένες μέσα στην περιθωριοποίηση και την ανισότητα, παραμελημένες από όλες τις κυβερνήσεις διαχρονικά.
Ήταν αναμενόμενο ότι, εφ’ όσον δεν λαμβάνονταν τα απαραίτητα μέτρα από την αρχή της πανδημίας στην περιοχή μας -με δεδομένες τις ιδιαιτερότητές της-, η κατάσταση αργά ή γρήγορα θα έφτανε σε ανεξέλεγκτα επίπεδα, όπως συμβαίνει τη στιγμή αυτή. Και τώρα αυτήν την κατάσταση σπεύδουν να διορθώσουν πάλι οι αστυνομικοί φυσικά, σαν να μην έφταναν όλες οι άλλες διαχρονικές υπηρεσιακές ελλείψεις που αντιμετωπίζουν. Οι αστυνομικοί χρησιμοποιούνται γι’ άλλη μια φορά σαν «μπαλαντέρ» προκειμένου να «σωθεί» η εκρηκτική κατάσταση, η οποία δημιουργήθηκε εξαιτίας της κυβερνητικής αδράνειας. Απαράδεκτο να θεωρείται ως μοναδική λύση αντιμετώπισης της πανδημίας η επιβολή προστίμων προς τους πολίτες, αντί να παρθούν ουσιαστικά μέτρα σε όλο το εύρος του προβλήματος.
Το κυβερνητικό αφήγημα της «ατομικής ευθύνης» που ακούμε εδώ και μήνες καταρρέει γι’ άλλη μια φορά εξαιτίας της κυβερνητικής απουσίας. Το κράτος δεν έδωσε βαρύτητα στην περιοχή μας με αποτέλεσμα όλη η Δυτική Αττική να φαντάζει μια βόμβα έτοιμη να εκραγεί. Το αποτέλεσμα; Οι αστυνομικοί να καλούνται να διορθώσουν την κατάσταση κατά τη διάρκεια των γιορτών της Χριστουγεννιάτικης περιόδου, αγωνιώντας για αν θα μεταφέρουν το ιό στο κατώφλι του σπιτιού τους.
Δεν έχει σταματημό η υποκρισία και ο χλευασμός της κυβέρνησης μπροστά στον σκληρά εργαζόμενο αστυνομικό. Από την αρχή της πανδημίας, μετά τους υγειονομικούς, βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή, βάζοντας σε κίνδυνο τις δικές μας ζωές, των οικογενειών μας, αλλά και όλου του λαού. Ακόμα και σήμερα σχεδόν κανένα από τα δίκαια αιτήματά μας δεν πραγματοποιήθηκε (προσωπικό καθαρισμού στις Υπηρεσίες, διαχείριση του συγχρωτισμού στα κρατητήρια, υαλοπίνακες στα οχήματα, πρόβλεψη διαχείρισης των ασθενών που σπάνε την καραντίνα, επίδομα, κ.α.). Αντί αυτών δεχόμαστε… ευχαριστήρια μηνύματα, υποσχέσεις και φυσικά απεριόριστη αδιαφορία. Αντίθετα, το χρήμα ρέει ακατάπαυστα και χωρίς χρονοτριβή στις τσέπες των ιδιοκτητών των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, των μεγαλοεπιχειρηματιών κ.α.
Από τη μία μεριά η κυβερνητική αδράνεια, και από την άλλη οι γνωστοί «αρχιερείς» του συνδικαλιστικού μας χώρου αναπαράγουν την κυβερνητική γραμμή, είτε ενεργητικά προβάλλοντας την «ατομική ευθύνη», είτε παθητικά «λάμποντας»… δια της απουσίας τους! Οι κατά τ’ άλλα «εκπρόσωποι» του εργαζόμενου αστυνομικού τον αφήνουν στη μοίρα του, στη δυσκολότερη, ίσως, στιγμή της εποχής μας.
Συνάδελφοι, η λύση είναι μία. Να πάρουμε εμείς οι ίδιοι την υπόθεση στα χέρια μας. Χωρίς να τρέφουμε καμία φρούδα ελπίδα ότι θα ασχοληθούν μαζί μας οι μεν ή οι δε, να διεκδικούμε στις Υπηρεσίες μας τις συνθήκες που ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ. Η προσφορά μας όλους αυτούς τους μήνες για κάποιους δεν έχει καμία σημασία. Να σταθούμε στα πόδια μας, να υψώσουμε ανάστημα και να διεκδικήσουμε. Η υγεία μας είναι ανεκτίμητη και οι ζωές μας δεν αποτιμώνται σε χρήμα. Να μη συμβιβαστούμε ποτέ με αυτό!
ΖΕΪΝΟΣ Σόλων
Αστυνομικός του Α.Τ. Ασπροπύργου
Αντιπρόσωπος ΠΟΑΣΥ από Δυτική Αττική
Μέλος της Πρωτοβουλίας Αστυνομικών