Άλλο ένα αιματηρό επεισόδιο έλαβε χώρα τα ξημερώματα της 27/09/2020 στη Δυτική Αττική και συγκεκριμένα στην περιοχή του Μενιδίου. Συνάδελφοι τραυματίστηκαν σε προσπάθειά τους να επιληφθούν σε γλέντι που διοργανωνόταν, στα πλαίσια λήψης μέτρων για τον περιορισμό διασποράς του κορωνοϊού. Έγιναν δέκτες βίαιης επίθεσης από τους διοργανωτές του γλεντιού, όταν επιχείρησαν να διενεργήσουν τα προβλεπόμενα. Εικόνες των τραυματισμένων συναδέλφων κάνουν το γύρο του διαδικτύου και προκαλούν γι’ άλλη μια φορά θλίψη.
Εν μέσω πανδημίας επιφορτιστήκαμε την εφαρμογή μιας σειράς νέων μέτρων προκειμένου να περιοριστεί η διασπορά του θανατηφόρου ιού, και έτσι να συμβάλλουμε στη διατήρηση της υγείας των συμπολιτών μας. Διαχρονικά οι Έλληνες αστυνομικοί συνεισφέρουμε τα πλείστα, όταν η ευημερία των συμπολιτών μας το απαιτεί, όντες τις περισσότερες φορές στην πρώτη γραμμή, πράγμα που αποδεικνύεται από τους εκατοντάδες τραυματισμένους ή και νεκρούς συναδέλφους. Όμως -δυστυχώς επίσης διαχρονικά- οι τραυματισμοί και οι γενικότερες θυσίες μας εν ώρα υπηρεσίας δεν επαρκούν στην ηγεσία για να αναγνωρίσει το επάγγελμά μας ως επικίνδυνο.
Πόσο ακόμα αίμα αστυνομικών πρέπει να χυθεί ώστε να αναγνωρίσουν το επάγγελμά μας ως επικίνδυνο;
Γιατί ακόμα περιμένουμε να λάβουμε την ειδική αποζημίωση ως την ελάχιστη αναγνώριση για τις εργασίες μας εν καιρώ πανδημίας, παρά τις κυβερνητικές υποσχέσεις;
Οι συνάδελφοι που υπηρετούν στη Δυτική Αττική είναι γνωστό ότι καθημερινά επιχειρούν αν όχι στην πιο εγκληματογόνο, σε μια από τις πιο εγκληματογόνες περιοχές της Ελλάδας. Η κατάσταση αυτή έχει διάρκεια δεκαετιών ολόκληρων, εξαιτίας της κρατικής απουσίας για τον έλεγχο και περιορισμό των προβλημάτων (έλλειψη πολιτικών για αφομοίωση των Ρομά στον υπόλοιπο κοινωνικό ιστό). Οι αστυνομικοί ΔΕΝ λαμβάνουν από την ηγεσία ούτε καν τα απαραίτητα εργαλεία για να αντιμετωπίσουν αυτήν την κατάσταση. Μέχρι και σήμερα ενδεικτικά:
-
μεταφερόμαστε σε οχήματα σαράβαλα – νεκροφόρες που μας βάζουν κάθε λεπτό σε κίνδυνο. Τα οχήματα είναι παμπάλαια και δεν κάνουν service
-
μολονότι υπηρετούμε στη συγκεκριμένη περιοχή με τα μέγιστα γνωστά σε όλους προβλήματα, εξακολουθούμε να ενισχύουμε άλλες Διευθύνσεις (π.χ. Μεταγωγών)!!!
-
δεν ξέρουμε τι δουλεύουμε σε εβδομαδιαία βάση, αφού δεν εκδίδεται εβδομαδιαία υπηρεσία
Δεν ζητούμε λύπηση, ζητούμε να μας δώσουν τα εφόδια για να δουλέψουμε ως εργαζόμενοι με αξιοπρεπείς συνθήκες υπηρεσίας. Να σταματήσει εδώ και τώρα η δικαιολογία της έλλειψης χρημάτων για την κάλυψη των αναγκών μας. Η ζωή μας δεν μετριέται σε χρήματα!
Κάθε αστυνομικός όταν σχολάει από την υπηρεσία του, πρέπει να γυρνάει σπίτι του στην οικογένειά του αλώβητος. Συνάδελφοι, όλοι μαζί να διεκδικούμε καθημερινά για τον εργασιακό βίο που μας αξίζει.
Ούτε βήμα πίσω από αυτά που μας αξίζουν!
Ευχές για ταχεία ανάρρωση στους τραυματίες συναδέλφους
ΖΕΪΝΟΣ Σόλων
Αντιπρόσωπος ΠΟΑΣΥ από Δυτική Αττική
Μέλος της Πρωτοβουλίας Αστυνομικών