Το 31ο Συνέδριο της ΠΟΑΣΥ έρχεται σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή, εν μέσω της πανδημίας του κορωνοϊού, αλλά και εν μέσω αύξησης της καταστολής από το κυβερνών κόμμα. Εμείς οι αστυνομικοί αυτή τη χρονική στιγμή πρωταγωνιστούμε σε μεγάλο βαθμό στις εξελίξεις. Από τη μία ως επιτηρητές της εφαρμογής των μέτρων για τον κορωνοϊό για τους πολίτες -αλλά ταυτόχρονα ως δέκτες τέραστιας αδιαφορίας από την κυβέρνηση για την εφαρμογή υγειονομικών μέτρων προστασίας στην υπηρεσία μας-, και αφ’ ετέρου ως προστάτες των αντιδραστικών πολιτικών της κυβέρνησης που στρέφονται κατά του λαού μας (περιορισμός διαδηλώσεων, κατάργηση ασύλου κ.α.). Όσοι αντιπρόσωποι ψηφίζουμε σε αυτό το Συνέδριο, έχουμε χρέος να το κάνουμε από συνείδηση, όχι από συνήθεια ή από πίεση τρίτων.
Θα παρουσιάσω τα δικά μου βιώματα, όπως τα βίωσα το τελευταίο διάστημα. Υπηρετώ στο Αστυνομικό Τμήμα Ασπροπύργου που βρίσκεται στη Δυτική Αττική από την τοποθέτησή μου, δηλαδή εδώ και επτά χρόνια. Εν μέσω της πανδημίας εγώ και οι συνυπηρετούντες συνάδελφοί μου βιώσαμε στο πετσί μας, όχι μόνο τι είναι να σε αφήνει στο έλεος της τύχης η ηγεσία, αλλά και το ίδιο σου συνδικαλιστικό όργανο. Ένα από τα κυριότερα παραδείγματα προβλημάτων που βιώσαμε ήταν η απουσία για πολλούς μήνες προσωπικού καθαριότητας. Εν μέσω πανδημίας το αυτονόητο αίτημα για πρόσληψη προσωπικού καθαριότητας έμοιαζε με φαντασία. Χρειάστηκε πολύς χρόνος και διεκδίκηση προκειμένου σήμερα να «απολαμβάνουμε» το δικαίωμα σε έναν καθαρό χώρο. Επίσης, ήρθαμε σε επαφή με επιβεβαιωμένα κρούσματα κορωνοϊού στην Υπηρεσία, πήραμε κατάθεση μέσα σε ένα Τμήμα που κυριαρχούν χαώδεις συνθήκες, κάναμε περιπολία σε όχημα – «νεκροφόρα», μας έκοψαν το ρεπό για να μας βάλουν μεταγωγή, μας άλλαξαν την υπηρεσία μέσα στη νύχτα επειδή η Διεύθυνση αργοπόρησε να στείλει τη διαταγή, μας διέταξαν ως περιπολία λίγο πριν το σχόλασμα να εκτελέσουμε εγκλεισμό και πολλά άλλα. Άλλα προβλήματα χρόνια, άλλα εξαιτίας της πανδημίας. Το μόνο που άλλαξε την περίοδο που διανύσαμε ήταν ότι λάβαμε ένα… ευχαριστήριο μήνυμα από τον υπουργό για τις υπηρεσίες που εκτελέσαμε κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Αν έχω πίστη σε κάτι, αυτό είναι στη δύναμη των εργαζομένων. Έχω την πεποίθηση ότι μόνο οι εργαζόμενοι με συλλογικές διαδικασίες είναι σε θέση να αλλάξουν προς το καλύτερο τα πράγματα. Αυτό με έκανε να ασχοληθώ με τον συνδικαλισμό, δηλαδή έχοντας ως σκοπό να βάλω ένα λιθαράκι στη συλλογική προσπάθεια για καλυτέρευση των δικών μου εργασιακών συνθηκών, αλλά και των υπόλοιπων συνδέλφων μου. Διδάσκομαι από τους κρεμασμένους απεργούς του Σικάγο το 1886 που πάλεψαν για το οχτάωρο, ενώ εμπνέομαι και παίρνω κουράγιο από τους καθημερινούς αγώνες του εργατικού κινήματος, όπως την πρόσφατη κινητοποίηση των εργαζομένων σε εταιρεία παραγγελιών έτοιμου φαγητού, η οποία στέφθηκε από επιτυχία.
Το προεδρείο της ΠΟΑΣΥ απέδειξε ότι καμία σχέση δεν έχει με τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις όλων αυτών που προανέφερα. Ίσα ίσα καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του τις υποδαύλιζε, ασκώντας στην ουσία παράλληλο αντιλαϊκό έργο με την κυβέρνηση μέσα από τους κόλπους του αστυνομικού συνδικαλισμού. Δεν θα ξεχαστεί ποτέ ότι τάχθηκαν υπέρ του περιορισμού (κατάργησης) των διαδηλώσεων, υπέρ του ιδιώνυμου, ότι δεν αντέδρασαν δυναμικά με την τοποθέτηση αστυνομικών σε ρόλο προστάτη των πλειστηριασμών, ότι δεν αντέδρασαν απέναντι στο νόμο – έκτρωμα Χατζηδάκη. Η θέση τους είναι ξεκάθαρη, θέλουν μια αστυνομία απέναντι στο λαό, μια αστυνομία που θα τσακίζει τα δίκαια αιτήματα των συγγενών και των φίλων μας, οι οποίοι είναι καταδικασμένοι στην φτώχεια και την ανασφάλεια.
Το προεδρείο της ΠΟΑΣΥ δεν τήρησε μόνο αντίθετη στάση προς το λαό μας, αλλά και προς τους ίδιους τους συναδέλφους, οι οποίοι και τους ψήφισαν. Όλοι εμείς που υπηρετούμε σε Υπηρεσίες πρώτης γραμμής, δεν είδαμε καμία αλλαγή στην εργασιακή μας καθημερινότητα. Βιώσαμε τα ίδια ακριβώς προβλήματα που είχαμε και πριν τη θητεία του συγκεκριμένου προεδρείου. Ούτε πλουσιότεροι γίναμε, ούτε περισσότερα δικαιώματα αποκτήσαμε. Ενώ μάλιστα είχαμε και μεγαλύτερες απαιτήσεις από την Ομοσπονδία μας επειδή δεχόμασταν και την επίθεση του φονικού ιού. Τι λάβαμε από το προεδρείο της ΠΟΑΣΥ; Μια αλαζονική στάση και έπαρση για άνευ ουσίας διεκδικήσεις (π.χ. Βαθμολόγιο), και ένα άνευ όρων λιβανιστήρι προς την κυβέρνηση. Οι βαρύγδουπες υποσχέσεις τους για κινητοποιήσεις, όπως ήταν αναμενόμενο μείνανε στα χαρτιά. Δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ούτε ότι μας άφησαν «γυμνούς» μέσα στην πανδημία, ούτε ότι αιφνιδιαστικά πήγαν να μετατρέψουν το περσινό Συνέδριο σε εκλογικό, ούτε που επιτρέπουν την διαβλητή ηλεκτρονική ψηφοφορία, ούτε τώρα που από κοινού με την κυβέρνηση σχεδιάζουν να «πετάξουν» τις μειοψηφούσες συσπειρώσεις εκτός του Συνδικάτου με την επιθυμία να καταργήσουν την απλή αναλογική.
Συνάδελφε αντιπρόσωπε, τώρα απευθύνομαι σε εσένα προσωπικά. Την Κυριακή στις 31 του Οκτώβρη με την ψήφο σου καλείσαι να πάρεις μια απόφαση για το μέλλον της Ομοσπονδίας μας. Με την ψήφο σου θα χαράξεις μία κατεύθυνση μέσα σε αυτήν την Ομοσπονδία, η οποία αριθμεί χιλιάδες μέλη και έχει πολλές δυνατότητες, αρκεί να αξιοποιηθούν σωστά. Πριν ρίξεις το ψηφοδέλτιο (ελπίζω να ρίξεις ψηφοδέλτιο και να μην συμμετάσχεις με το διαβλητό ηλεκτρονικό σύστημα), σε καλώ να αναρωτηθείς σε ποια μεριά ανήκεις; Ανήκεις στη μεριά του λαού, των οικογενειών και των φίλων μας ή ανήκεις στη μεριά αυτών που τους υποβαθμίζουν τη ζωή και μας τοποθετούν απέναντί τους; Σε καλώ επίσης να αναρωτηθείς αν έμεινες ικανοποιημένος -η από αυτούς που ηγεμόνευσαν στο συνδικαλιστικό μας κίνημα μέχρι τώρα ή μάλλον απογοητεύτηκες από την αδράνειά του και αναζητάς την αλλαγή.
Συνάδελφε αντιπρόσωπε, αν επιλέγεις τη μεριά του λαού και αν σε απογοήτευσαν αυτοί που κρατούσαν μέχρι τώρα το τιμόνι, ενώ διψάς για αγώνα, σε καλώ να ψηφίσεις το ψηφοδέλτιο της Πρωτοβουλίας Αστυνομικών. Η Πρωτοβουλία Αστυνομικών ήταν και είναι η μόνη δύναμη στο κίνημα των αστυνομικών που δεν δίστασε να στηλιτεύσει τα κακώς κείμενα και να διεκδικήσει για όλα όσα απασχολούν τους συναδέλφους, δεν δίστασε να πει τη γνώμη της ξεκάθαρα κι ας γνώριζε ότι θα υπάρχουν αντιδράσεις, ήταν η μόνη που υπενθύμιζε στους αστυνομικούς ότι η θέση τους ήταν και είναι μαζί με το λαό. Αν αγανακτείς κι εσύ με το πελατειακό σύστημα που έχουν καθιερώσει μια χούφτα «εργατοπατέρων», αν αγανακτείς με όλες τις αδικίες που υφιστάμεθα και αναζητάς την αλλαγή, τότε σε καλώ να το τολμήσεις και να ψηφίσεις την ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ, ακόμα κι αν δεν συμφωνείς με όλα όσα συμπεριλαμβάνονται στις θέσεις της.
Εγώ μαζί τον ΚΑΤΣΑΡΟ Ευάγγελο και τον ΜΠΑΝΙΑ Δημήτριο θα κατέβουμε στο επικείμενο ψηφοδέλτιο με την Πρωτοβουλία Αστυνομικών. Σε καλώ να πάρεις το μέλλον της Ομοσπονδίας στα χέρια σου και να αγωνιστείς μαζί μας για μια νέα και πιο δίκαιη σελίδα στον αστυνομικό συνδικαλισμό.
ΨΗΦΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ, ΨΗΦΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ
ΖΕΪΝΟΣ Σόλων
Αντιπρόσωπος ΠΟΑΣΥ από Δυτική Αττική
Μέλος της Πρωτοβουλίας Αστυνομικών