Κατά κοινή ομολογία των υπηρετούντων στην Άμεση Δράση Αττικής, η Υπηρεσία έχει οδηγηθεί σε κατάσταση διάλυσης τέτοια, η οποία είναι σχεδόν αδύνατο το να διορθωθεί.
Η φύλαξη στόχων, οι περικοπές στην υλικοτεχνική υποδομή, τα μέτρα τάξεως και η ενασχόληση του προσωπικού με αλλότρια καθήκοντα, δυστυχώς έχουν κάνει τους υπηρετούντες στην Άμεση Δράση να επιδιώκουν τη μετακίνησή τους σε άλλες Υπηρεσίες όπου θα βρουν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Το όνειρο των συναδέλφων της Α.Δ. πριν έρθουν στην Υπηρεσία ήταν να κάνουν τη δουλειά του Αμεσοδρασίτη. Αν ήθελαν να εκτελούν υπηρεσία μέτρων, θα μπορούσαν να πάνε στην Υ.Μ.Ε.Τ. και να παίρνουν και το επίδομα. Αναρωτιέται ο συνάδελφος γιατί να παραμένω χωρίς ρεπό, να διακινδυνεύω τη ζωή μου, να είμαι με το ένα πόδι στη φυλακή και το ευχαριστώ να είναι η απαξίωσή μου από τους προϊσταμένους μου και την Πολιτεία;
Έτσι λοιπόν βλέπουμε ότι υπάρχει μεγάλη τάση φυγής τέτοια που δεν έχει παρατηρηθεί ξανά στην ιστορία της Υπηρεσίας. Βλέπουμε τις Υπηρεσίες ασφαλείας και ιδιαίτερα των επισήμων να γεμίζουν ασφυκτικά και τις ένστολες υπηρεσίες να μην έχουν «μαντήλι να κλάψουν».
Μέσα σε αυτές είναι και η Άμεση Δράση. Συνάδελφοι όλοι γνωρίζουν το έργο που προσφέρουμε στην κοινωνία και παρά το ότι αδειάζουμε τις τσέπες μας για την εύρυθμη λειτουργία της Υπηρεσίας, εμείς σε πείσμα των καιρών θα παλέψουμε μέχρι τέλους. Υπομονή και θα ξαναδούμε καλές μέρες. Θα αναγνωριστεί το έργο που προσφέρουμε στο κοινωνικό σύνολο.
Η Άμεση Δράση είναι ένα πανίσχυρο τρένο που έχει αντέξει πολλά χτυπήματα στα πενήντα-εννέα (59) χρόνια της λειτουργίας της. Αυτό το τρένο δεν σταματιέται.
Ένα πράγμα μόνο πρέπει να προσέξουμε: ΝΑ ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΜΕ ΤΟ ΤΡΕΝΟ.
Του Μπαλάσκα Χρήστου
Αντιπροέδρου Ε.ΑΣ.Υ.Α.
** Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο τεύχος μηνών Δεκεμβρίου 2017 - Ιανουαρίου 2018 της εφημερίδας "Σύγχρονη Αστυνομία"