1.Παρατηρούμε, το τελευταίο διάστημα, την προσπάθεια του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της Αστυνομίας να αποκαταστήσουν την κανονικότητα, ιδίως στα λεγόμενα «άβατα». Είχαμε στο παρελθόν επισημάνει το γεγονός, «…ότι μερικές φορές η επιχειρησιακή τακτική και δράση της Αστυνομίας επηρεάζεται ή υπακούει στις πολιτικές σκοπιμότητες και τα «θέλω» της πολιτικής ηγεσίας. Η «υποταγή» της φυσικής ηγεσίας στις πολιτικές επιλογές, φέρνει τα γνωστά αποτελέσματα και τραυματίζει βαριά το κύρος της Αστυνομίας, ενώ ταυτόχρονα αφήνει άναυδους και σε κατάσταση σοκ τους πολίτες. Η «δικαιολογία», ότι τυχόν επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων θα είχε θύματα, μόνο σαν αδυναμία ή «άλλοθι» μπορεί να εκληφθεί…».
2. Επίσης είχαμε γράψει, «…ότι το ερώτημα (και το οξύμωρο) που προκύπτει είναι, γιατί η Αστυνομία, ενώ τα πηγαίνει περίφημα στον τομέα της δημόσιας ασφάλειας και της δίωξης του κοινού και οργανωμένου εγκλήματος, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα διάφορα γκέτο (ghetto) και άβατα (no go zones), όπως αυτό των Εξαρχείων (κυρίως), αλλά και των Ρομά;;; Οι πολίτες αγανακτούν, εξοργίζονται και αναρωτιούνται: Τι κάνει η Αστυνομία; Γιατί μοιάζει να είναι απούσα; Ποια είναι η πολιτική και στρατηγική που εφαρμόζει; Μήπως η «πολιτική του κατευνασμού», που ακολουθείται, δεν φέρνει αποτελέσματα και είναι απορριπτέα; Στη χώρα μας το «κράτος των Εξαρχείων» και το ζήτημα της πολύχρονης παρουσίας αναρχικών ομάδων και υποστηρικτών της επαναστατικής βίας, δεν αποτελεί αντικείμενο αστυνομικής αντιμετώπισης μόνο, αλλά κυρίως απαιτεί πολιτική λύση (συνεχή πολιτική βούληση, χωρίς το φόβο του πολιτικού κόστους) και πολύπλευρη συμμετοχή από τους κοινωνικούς φορείς και όλα τα πολιτικά κόμματα του Κοινοβουλίου. Η επιλογή-λύση αυτή είναι σχεδόν βέβαιο, ότι θα μείωνε τις επιθέσεις και τις φθορές της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας…».
3. Είδαμε τελευταία οι αστυνομικές δυνάμεις να επιχειρούν στα «άβατα», να απομακρύνουν «καταληψίες» κτηρίων και σήμερα να συνδράμουν στην απομάκρυνση του κοντέινερ, γνωστού ως «ΚΕΠ» (sic), των «συλλογικοτήτων» από τη δημοτική αρχή. Και αποτελεί κρίσιμο ζήτημα να κερδηθεί, καταρχήν, η μάχη σε «ιδεολογικό-πολιτικό» (αλλά και «σημειολογικό-επικοινωνιακό») επίπεδο, να εγκαταλειφθούν οι «αριστερές ιδεοληψίες», ώστε στη συνέχεια η Αστυνομία να αφεθεί να κάνει τη δουλειά της, όπως πολύ καλά γνωρίζει.
4. Βλέπουμε λοιπόν, ότι η σημερινή Κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει τις συκοφαντικές-προσβλητικές αναφορές, τις προκαταλήψεις και ιδεοληψίες της προηγούμενης και στέκεται δίπλα (και όχι απέναντι) στους αστυνομικούς. Ο επαγγελματισμός του αστυνομικού απαιτεί να περιβάλλεται η δράση του με την υπόληψη και την αποδοχή της κοινωνίας. Και η Πολιτεία οφείλει να ικανοποιεί τις συνθήκες, να αναγνωρίζει τις δυσκολίες και τις ιδιαιτερότητες του αστυνομικού έργου και να ανταμείβει αναλόγως.
Νικόλαος Αθ.Μπλάνης
Αντιστράτηγος Αστυνομίας ε.α.
Επίτιμος Προϊστάμενος Κλάδου Οργάνωσης
και Ανθρώπινου Δυναμικού Α.Ε.Α/Υ.Δ.Τ.
Πτυχιούχος Νομικής Σχολής Αθηνών.