Η νεοτρομοκρατία στην Ελλάδα, υπαρκτή απειλή για την Δημοκρατία ή ένα αφήγημα κενού περιεχομένου;
Η τελευταία απρόκλητη και άνανδρη επίθεση κατά αστυνομικού στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και εν συνόλω κατά των Διμοιριών της Υ.Α.Τ. σε μια περιοχή οριοθετημένη ως κέντρο της ανομίας και του εξτρεμισμού, από ομάδες που θέλουν να αποκαλούνται και να αυτοπροβάλλονται ως αυτόκλητοι υπερασπιστές του κοινού περί δικαίου αισθήματος, ασφαλώς και αυτοαναιρείται από την εκδήλωση τέτοιων δολοφονικών πράξεων κατά προσώπων και αγαθών. Η βία βεβαίως και είναι καταδικαστέα από όπου και εάν προέρχεται ή εκπορεύεται.
Η νέα μορφή τρομοκρατίας στην Χώρα μας, προσομοιάζει με πράξεις ποινικά κολάσιμες και ταυτίζεται με την ποινική εγκληματικότητα που αναπτύσσεται στα Εξάρχεια, εξοστρακίζοντας το όποιο ιδεολογικό υπόβαθρο και αφήγημα που δυνητικά θα ήθελε να προβάλλει προς την Ελληνική Κοινωνία.
Προφανώς πλέον η τρομοκρατία στους κόλπους των στρατολογημένων μελών της να μην ελέγχεται πλήρως από τους καθοδηγητές της και αυτή η πανσπερμία ή η θεωρία των συγκοινωνούντων δοχείων να δημιουργεί σύγχυση και υπέρμετρο εκνευρισμό που οδηγεί στον εξτρεμισμό της ανθρωποφαγίας και της ανθρωποθυσίας.
Όλες μα όλες οι μορφές βίας, έχουν ως επίκεντρο τον παράγοντα άνθρωπο και για αυτόν εκδηλώνονται, με απώτερο σκοπό την επικράτηση της Δικαιοσύνης στην κοινωνία, που για να επέλθει όμως, θα πρέπει να αναζητήσει και την έτερη μεγάλη αξία, αυτή της Ειρήνης.
Έννοιες, που συμβαδίζουν αναπόσπαστα και για τις οποίες γεννάται η αναγκαιότητα της διαφύλαξης των. Η Πολιτεία κυρίως θα πρέπει να συλλογιστεί από πού γεννάται η βία, ποιοί παράγοντες την εκτρέφουν και ποιες οι αιτίες που δημιουργούν το ερέθισμα της εκδήλωσης. Ομοίως, αυτός ο προβληματισμός θα πρέπει να απασχολήσει και το συνδικαλιστικό μας κίνημα με το θεώρημα, εάν και εμείς οι ένστολοι λειτουργοί είμαστε ηθελημένα ή άθελά μας μέρος της βίας, όπου οι Κυβερνήσεις ανέκαθεν μας χρησιμοποιούσαν για την νομοθέτηση και εφαρμογή αντιλαϊκών μέτρων. Δεν είναι υπερβολή, πως η Ελλάδα των μνημονίων στάθηκε όρθια και με κοινωνική συνοχή έως σήμερα κυριολεκτικά πίσω από τις ασπίδες και τα κράνη των συναδέλφων μας της Υ.Α.Τ. Αναγκαίο κακό θα πουν οι αδηφάγοι του άκρατου καπιταλισμού.
Η βία ανέκαθεν υπήρχε από την Βίβλο ακόμη όταν ο Κάιν σκότωσε τον αδελφό του Άβελ.
Από αρχαιοτάτων χρόνων πόλεμοι, διαφθορά, κοινωνική ανισότητα και δυστυχία. Πατρίκιοι και πληβείοι, είλωτες, δούλοι και αριστοκράτες. Επομένως η βία δεν πρέπει να μας φοβίζει, διότι οι μεγάλες ιστορικές επαναστάσεις και ανατροπές επήλθαν με αυτό το μέσο. Ασφαλώς και τα μεγέθη δεν είναι πάντα συγκρίσιμα, εμείς οφείλουμε να γνωρίζουμε τι είναι αυτό που βρίσκεται απέναντί μας και πώς μας απειλεί. Αυτή θα είναι η καλύτερη θωράκισή μας, ώστε να μην καταστούμε εξιλαστήρια θύματα στο βωμό του Κράτους που εθελοτυφλεί ή στο βωμό του παρακράτους που καραδοκεί. Η ιδεώδης πολιτεία δεν θα υπάρξει ποτέ σύμφωνα με την Πλατωνική Φιλοσοφία, παρά μόνο στους λόγους μας. Το θεώρημα της αναγκαιότητας ή μη της βίας δεν μπορεί να απαντηθεί με ευκολία και προκαλεί εύλογα παγκόσμιο προβληματισμό. Το μόνο βέβαιο είναι πως θα πρέπει να έχει ως επίκεντρο τον Ουμανισμό και το Διαφωτισμό.
Ο φασισμός είτε μαύρος είτε κόκκινος δεν παύει να είναι φασισμός με αποκρουστικές ιδεοληψίες και απόψεις. Η δύναμη του διαλόγου είναι αυτή που υπερβαίνει τους πάντες. Η Νέα Τάξη πραγμάτων ας παύσει να θεωρεί τον σημερινό άνθρωπο ως το ποιο φθηνό κρέας.
Ας συμβάλλουμε όλοι σε αυτήν την προσπάθεια πρεσβεύοντας τη δικαιοσύνη και τις αρχές της ισότητας και της ισονομίας. Όλοι οι συνάδελφοί μας να αισθάνονται υπερήφανοι για τον έργο τους και την προσφορά τους, ειδικά για τους υπηρετούντες στην Υ.Α.Τ. και συνολικά στο σώμα της ΕΛ.ΑΣ. με την αυτοκριτική μας πάντα και τον προβληματισμό που αναπτύσσεται σήμερα στον κόσμο της παγκοσμιοποίησης.
Η Βαστίλη πάντα θα υπάρχει όπως και οι Πραιτοριανοί. Ομοίως και οι επαναστάσεις με την βία! Η δράση γεννά αντίδραση!