Το Whittier, στην Αλάσκα, 96,5 χλμ. νότια από την πόλη Άνκορατζ, είναι μια νωχελική πόλη στη δυτική πλευρά του Prince William Sound, ανάμεσα σε γραφικά βουνά. Αλλά αν φέρνετε στο νου εικόνες με μικρά, χαμηλά σπιτάκια το ένα δίπλα στο άλλο μέσα στο χιονισμένο και παγωμένο τοπίο, θα έπρεπε ίσως να το ξανασκεφτείτε.
[custom:google-ads]
Στον ορίζοντα της πόλης κυριαρχούν δύο μεγάλα κτίρια, το Buckner και οι πύργοι Begich. Το πρώτο έχει εγκαταλειφθεί πλήρως λόγω δομικών ζημιών που προκλήθηκαν από έναν ισχυρό σεισμό κατά τη δεκαετία του 1960, με τη χρήση του δεύτερου να αποτελεί και το παράδοξο χαρακτηριστικό του Whittier.
Σχεδόν, όλη η ζωή της πόλης, λοιπόν, συγκεντρώνεται σε αυτό το κτίριο των 14 ορόφων, -πρώην στρατώνες του Ψυχρού Πολέμου- που μοιάζει με ένα παλιό και εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο. Σε αυτό οι περισσότεροι από τους 200 κατοίκους της πόλης έχουν βρει το σπιτικό τους, κάνοντας την πόλη γνωστή και ως «η πόλη που ζει κάτω από ένα κεραμίδι».
Ένα αστυνομικό τμήμα, ένα μανάβικο, μία κλινική, μία εκκλησία, ένα μίνι μάρκετ και το σχολείο της πόλης, όλα στεγάζονται μέσα στο συγκεκριμένο κτίριο. Για τους επισκέπτες της πόλης διατίθενται, επίσης, καταλύματα bed and breakfast, ώστε να παρατηρήσουν από κοντά πώς είναι η ζωή στην πόλη- κτίριο!
Η πόλη οφείλει την ονομασία της σε έναν κοντινό σε αυτή παγετώνα και ιδρύθηκε κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ως στρατιωτική βάση ανεφοδιασμού. Μέχρι το 1960, όταν το Whittier μετατράπηκε σε μικρό ψαροχώρι, η στρατιωτική παρουσία παρέμενε ακόμη αισθητή.
Για να την προσεγγίσει κανείς πρέπει να διασχίσει τη μεγαλύτερη σήραγγα της Βόρειας Αμερικής, η οποία απλώνεται σε μήκος 40 χλμ. περίπου και «τρέχει» κάτω από ένα ολόκληρο βουνό.