1. Αναφερθήκαμε σε προηγούμενα άρθρα μας στις περικοπές και αδικίες του Νόμου ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ. Τονίσαμε ειδικότερα το πρόβλημα με τις αυτεπάγγελτες αποστρατείες, με πρωτοβουλία δηλαδή της Υπηρεσίας και την αδυναμία των αξιωματικών (ιδίως στην Αστυνομία) να παραμείνουν στην ενεργό Υπηρεσία και να συμπληρώσουν συντάξιμο χρόνο. Σε αντίθεση με τους μη Παραγωγικούς, που μπορεί να συμπληρώσουν μέχρι και 40 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας και να παίρνουν μεγαλύτερη σύνταξη. Και επισημάναμε την αναγκαιότητα για αποκατάσταση της αδικίας και «αποζημίωση» των «διωκόμενων» με την απονομή του ανώτατου κλιμακίου-ποσοστού αναπλήρωσης. Όμως διαπιστώνουμε, ότι δεν τίθεται ανώτατο όριο-πλαφόν στα ποσοστά αναπλήρωσης. Και επίσης δεν γίνεται κανένας διαχωρισμός μεταξύ των πραγματικών και πλασματικών ετών υπηρεσίας κατά τον υπολογισμό του ποσοστού αυτού, με αποτέλεσμα τα τελευταία να έχουν μεγαλύτερη αναπλήρωση-ανταποδοτικότητα. Και εδώ είναι το τεράστιο πρόβλημα, αφού παραβιάζονται ευθέως οι συνταγματικές αρχές της ισότητας και αναλογικότητας.
2. Όπως ήδη γράψαμε, το Σ.τ.Ε. έκρινε αντισυνταγματικό το ποσοστό αναπλήρωσης των συντάξεων, κυρίως για τις μεγάλες συντάξεις και τους συνταξιούχους που έχουν πολλά χρόνια εργαστεί, ειδικότερα το ανώτατο πλαφόν αναπλήρωσης 46,8% για 42 χρόνια εργασίας (προφανώς εννοεί τα πραγματικά και όχι πλασματικά χρόνια). Γιατί αναφέρεται αυτό ως ανώτατο ποσοστό αναπλήρωσης, αφού τελικά το τελευταίο με τα πλασματικά μπορεί να φτάσει ή και να υπερβεί το 60%;;; Δεν έγινε αντιληπτό ούτε από τα μέλη του Δικαστηρίου το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος;;; Μήπως ακόμη και οι συντάκτες του νόμου δεν είχαν πλήρη εικόνα των δεδομένων και «εξαπατήθηκαν»;;;
3. Προβλέπεται στο νόμο λοιπόν μια κλιμάκωση των ποσοστών αναπλήρωσης κατά αύξουσα σειρά όσο περισσότερα τα χρόνια ασφάλισης. Παρατηρούμε ότι για τα πρώτα 15 χρόνια το ποσοστό αναπλήρωσης είναι 0,77%, από τα 33.01-36 είναι 1,59% και από 39,01-42 και άνω 2,00%. Δεν γίνεται καμιά διάκριση μεταξύ πραγματικών ετών ασφάλισης και πλασματικών. Με αυτό τον τρόπο τα πλασματικά χρόνια (για τα οποία μάλλον δεν έχουν πληρωθεί οι ανάλογες εισφορές;;) έχουν πολύ μεγαλύτερο, που αγγίζει το διπλάσιο ή τριπλάσιο, ποσοστό αναπλήρωσης από τα πραγματικά χρόνια. Για παράδειγμα αν κάποιος έχει 33 πραγματικά χρόνια έχει ποσοστό αναπλήρωσης 30,63%. Αν έχει και 9 πλασματικά, δηλ.42 συνολικά, πηγαίνει στο 46,80%, δηλαδή επιπλέον 16,17%, που είναι προφανώς δυσανάλογο. Αποτέλεσμα αυτής της απαράδεκτης ρύθμισης είναι, ότι αξιωματικοί με πολλά πλασματικά χρόνια (που υπερβαίνουν την κλασική περίπτωση της μάχιμης ή εκστρατείας πενταετίας) να λαμβάνουν αρνητικές προσωπικές διαφορές (αύξηση δηλ. των συντάξεων) κατά 300 ή και περισσότερα ευρώ (αναφέρθηκε περίπτωση που υπερβαίνει τα 900 ευρώ;;;). Κάποιοι δηλαδή πήραν «δεύτερη σύνταξη»;;; Αντιθέτως άλλοι να έχουν προσωπική διαφορά (μείωση) 100-200 ευρώ περίπου. Αυτό δεν αποτελεί εξορθολογισμό του ασφαλιστικού συστήματος, ούτε υπηρετεί το σκοπό (ratio) του νόμου. Τι πρέπει να γίνει;
4. Καταρχήν πρέπει να γίνει διαχωρισμός μεταξύ των πραγματικών και πλασματικών ετών ασφάλισης. Η ισχύουσα κλίμακα (όπως θα διαμορφωθεί) να αφορά μόνο τα πραγματικά χρόνια. Για τα πλασματικά να ισχύσει παράλληλη-διαφορετική και σε κάθε περίπτωση μικρότερη αναπλήρωση. Και να αθροίζονται οι δύο περιπτώσεις αναπλήρωσης (πραγματικών και πλασματικών ετών). Στο παρελθόν προβλέπονταν προσαύξηση των χιλιοστών της προβλεπόμενης πλήρους σύνταξης για το χρόνο πραγματικής υπηρεσίας που υπερέβαινε την 35ετία. Η προσμέτρηση της μάχιμης 5ετίας (ή εκστρατείας) αφορούσε μόνο για τη συμπλήρωση της 35ετίας και την κατοχύρωση πλήρους σύνταξης (35/35) και όχι την προσαύξηση αυτής, για την οποία λαμβάνονταν υπόψη ο υπερβάλλων χρόνος πραγματικής μόνο υπηρεσίας. Τότε μόνο υπάρχει πραγματικό κίνητρο για περαιτέρω παραμονή στην ενέργεια. Αντιθέτως η πριμοδότηση των πλασματικών αποτελεί αντικίνητρο. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να οριστεί ένα ανώτατο όριο (πλαφόν) αναπλήρωσης.
5. Είδαμε τον αρμόδιο Υπουργό να δηλώνει ότι θα ενισχύσει ακόμη περαιτέρω την αναπλήρωση στα ανώτατα κλιμάκια. Αυτό όμως θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο το χάσμα, που ήδη παρατηρείται. Η παρατηρούμενη ανισότητα και ανισορροπία θα διευρυνθεί.
6. Συμπερασματικά οι νέες ρυθμίσεις πρέπει να λύνουν τα αναφερόμενα δύο ζητήματα: α) Εξομάλυνσης της αναπλήρωσης και κλεισίματος της ψαλίδας. Διαχωρισμού των πραγματικών από τα πλασματικά έτη και μικρότερης αναπλήρωσης των τελευταίων. Ορισμού ανωτάτου ορίου αναπλήρωσης (πλαφόν) και β) Χορήγησης στους αυτεπαγγέλτως, με πρωτοβουλία της Υπηρεσίας, αποστρατευόμενους (ευδοκίμως τερματίσαντες τη σταδιοδρομία τους) αξιωματικούς του ανωτάτου κλιμακίου αναπλήρωσης, σαν μια μορφή «αποζημίωσης»!!!
Νικόλαος Αθ.Μπλάνης
Αντιστράτηγος Αστυνομίας ε.α.
Επίτιμος Προϊστάμενος Κλάδου Οργάνωσης
και Ανθρώπινου Δυναμικού Α.Ε.Α/Υ.Δ.Τ.
Πτυχιούχος Νομικής Σχολής Αθηνών