«Εκτίω ποινή πάνω από 20 χρόνια και αποτελώ τον μόνιμο και εύκολο στόχο ως αποτέλεσμα της θέλησης του κρατικού μηχανισμού να μου στερήσει για πάντα την ελευθερία μου, διότι δεν επιθυμεί την ένταξή μου στο κοινωνικό σύστημα του οποίου βιώνω τη σκληρότητα και τη βαναυσότητα. Δεν σταμάτησα εν τούτοις ποτέ να επιθυμώ και να παλεύω για τα δικαιώματά μου και την ανάγκη μου για ίση μεταχείριση».
Το θύμα της «βαναυσότητας» και αυτός που παλεύει για «ίση μεταχείριση από τους αδυσώπητους κρατικούς μηχανισμούς» είναι ένα πρόσωπο, ένας από τους βαρυποινίτες που εμφανίζεται σαν ένας από τους αρχηγούς της εγκληματικής οργάνωσης στην οποία συμμετείχαν 37 άτομα. Οπως αποκαλύφθηκε προ μερικών ημερών, προχωρούσαν σε βομβιστικές επιθέσεις εναντίον δικαστικών, επιχειρηματιών και άλλων προσώπων. Παράλληλα ο βαρυποινίτης διατηρούσε διασυνδέσεις με ορισμένους ποινικούς που κατηγορούνται ως συνεργοί του πρώην μέλους της 17Ν Χριστόδουλου Ξηρού.
«Αποφάσεις παρορμητικές αλλά δικαιολογημένες»
Στο υπόμνημά του αυτό ο κρατούμενος μεγαλοποινικός όχι μόνο αρνείται τις κατηγορίες για οργάνωση εγκληματικών επιθέσεων αλλά προσπαθεί να διαμορφώσει ένα ψυχογράφημά του. Ανάμεσα στα άλλα παρουσιάζει τον εαυτό του ως «εκπρόσωπο ενός κοινωνικού φαινομένου». Οπως αναφέρει, «μέσα στη φυλακή το άτομο διαμορφώνει μία ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση που πολλές φορές τείνει να τον οδηγεί σε αποφάσεις παράλογες και παρορμητικές, πάντα όμως ανθρώπινες και δικαιολογημένες. Δεν είμαι "δημόσιος κίνδυνος", είμαι ένα μέρος ενός κοινωνικού φαινομένου που θα έπρεπε να αφυπνίσει τις αρχές προς άλλες όμως κατευθύνσεις. Ετσι ώστε να αντιληφθεί και να αντιμετωπίσει ένα δυσχερές και απάνθρωπο κοινωνικό φαινόμενο που ονομάζεται κατάστημα κράτησης».
Ο ίδιος κρατούμενος κατηγορείται ότι μέσα από τις φυλακές και με την αρωγή σωφρονιστικών υπαλλήλων οργάνωσε απαγωγές, δολοφονίες, βομβιστικές επιθέσεις, αποδράσεις.
«Θύμα του σωφρονιστικού συστήματος»
Ο βαρυποινίτης όμως και σε άλλες περιπτώσεις αρνείται το... αυτονόητο, εμφανίζεται ιδιαίτερα ευγενής στους δικαστές που μπορεί να στοχεύει αργότερα σε ανταποδοτικές επιθέσεις, ενώ δηλώνει «θύμα του σωφρονιστικού συστήματος». Οπως αναφέρει, «όντας κρατούμενος για τόσα χρόνια και έχοντας βιώσει επί μακρόν τις συνθήκες που επικρατούν στα καταστήματα κράτησης, βιώνω όλα τα χρόνια αυτά τον αποκλεισμό και την άρνηση των αρχών να με αντιμετωπίσουν με ισότητα και επιείκεια. Εχοντας αντιληφθεί και συνειδητοποιήσει τον κρατικό πόλεμο που υφίσταμαι όλα αυτά τα χρόνια ως μια επιθυμητή πράξη για το κοινωνικό γίγνεσθαι, εξακολουθώ να παλεύω για τα δικαιώματά μου και τις ελευθερίες μου, εξακολουθώ να παραμένω άνθρωπος με ανάγκες, δικαιώματα και όνειρα».
Στο ίδιο μοτίβο έχει αρνηθεί τις συμμετοχές του σε όλες τις εγκληματικές ενέργειες που του αποδίδονται και μιλά πάντα για σκευωρίες των διωκτικών αρχών. Την ίδια ώρα συνεχίζονται οι έρευνες των αστυνομικών αρχών προκειμένου να βρεθούν οι διασυνδέσεις στην ΕΛ.ΑΣ. και στον τραπεζικό χώρο της συμμορίας των βομβιστών, να εντοπισθούν επιχειρηματίες που «ξέπλυναν» τα χρήματα του κυκλώματος αυτού αλλά και να βρεθούν οι φυσικοί αυτουργοί πολλών επιθέσεων.
Από τα χέρια τους, όπως έχει φανεί από τις καταθέσεις και τις απολογίες, έχει περάσει ποσό άνω του 1 εκατ. ευρώ, με βασική πηγή του, όπως φέρονται να εκτιμούν οι αστυνομικοί, τα λύτρα της απαγωγής του εφοπλιστή κ. Περικλή Παναγόπουλου έξω από το σπίτι του στο Καβούρι στον Ιανουάριο του 2009.
Λαμπρόπουλος Βασίλης Γ.
tovima.gr