«Και ενώ η οικονομική κρίση λέγεται πως συμπαρασύρει και βελτιώνει τη κρίση αξιών και άλλων ηθικών φραγμάτων, κάτι τέτοιο δε συνέβη με τις έκτακτες εσωτερικές μεταθέσεις στην Δ.Α. Φθιώτιδας.
Θεωρήθηκε σωστό από την ανώτερη ηγεσία, η οποία και παρήλαυνε του τοπικού συμβουλίου αξιολόγησης των έκτακτων μεταθέσεων, από τον ανακαταμερισμό των κενών οργανικών θέσεων που δημιουργήθηκαν από την καταργηθείσα Υπηρεσία Υ.Ε.Α.Κ.Κ. Γ' ΤΥΠΟΥ ΔΟΜΟΚΟΥ, να μεταθέσει-τοποθετήσει συναδέλφους χωρίς κανένα απολύτως υπηρεσιακό, αντικειμενικό και κοινωνικό κριτήριο.
Αντ' αυτού τη θέση των αυτών κριτηρίων φαίνεται να πήραν τα τηλέφωνα. Αφού σύμφωνα και με τον ίδιο τον Ταξίαρχο της Διεύθυνσης σε συγκέντρωση προσωπικού (προ μηνός) ανακοίνωσε πως δεν αντέχει άλλο-να πάψουν και πως θα ηγηθεί ο ίδιος να τοποθετήσει και να μην αδικήσει κανέναν από τους συναδέλφους από τον βαθμό του Α/Α' έως τους Ειδικούς Φρουρούς.
Τελικά και ως φαίνεται κάτι τέτοιο δεν επετεύχθη από τον ίδιο αφού, νέες κενές οργανικές θέσεις (πλην αυτών που επίσημα είχαν ανακοινωθεί) άνοιξαν και κατελήφθησαν εν μια νυκτί, συνάδελφοι με πλήρη κοινωνικά και αντικειμενικά κριτήρια δε προτιμήθηκαν από εταίρους που δε τα πληρούσαν, συνάδελφοι για τους οποίους το κράτος δαπάνησε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε προηγούμενες εκπαιδεύσεις Ειδικών Μεταγωγών δε προτιμήθηκαν για το Τμήμα Μεταγωγών Δικαστηρίων Λαμίας, και τέλος συνάδελφοι αναγκάζονται τώρα να διανύουν καθημερινά έως και 150 χλμ μετ' επιστροφής, προκείμενου να παραστούν στην νέα τους Υπηρεσία (μιλάμε πάντοτε για αποστάσεις εντός έδρας) αντί άλλων όπου η νέα τους Υπηρεσία απέχει λίγα μόνο μέτρα από την ίδια τους την οικία, χωρίς έτσι να γίνει καμία ενέργεια -για το εντελώς αυτονόητο- της ισομερούς κατανομής χιλιομετρικής απόστασης.
Αν σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς και το μόνο που μας έχει μείνει από αξίες είναι η αλληλοβοήθεια, η αλληλοσυμπαράσταση, η αλληλοεκτίμιση, ο αλληλοσεβασμός και αυτές ακόμη φθείρονται, τότε δυστυχώς αυτό το τίμημα ακουμπάει και στην ίδια τη κοινωνία μας και στα ίδια τα παιδιά μας...
Αυτό που μας μένει ως Αστυνομικοί, είναι η αξιοπρέπεια, η περηφάνια, και ένα λαμπρό όνομα ακόμη και μετά την αποστράτευση, ας ληφθεί σοβαρά υπόψη.
Κλείνοντας, μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι.»
Συνάδελφος
lamiareport.gr