Η Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, Κατερίνα Παπακώστα-Σιδηροπούλου, παραχώρησε σήμερα το πρωί συνέντευξη στην ΕΡΤ και στην εκπομπή «Πρώτη Είδηση», με τον δημοσιογράφο Νίκο Παναγιωτόπουλο.
[custom:google-ads]
Ερωτηθείσα για την επίθεση του Ρουβίκωνα στο Δημαρχείο Αλίμου, η Υφυπουργός δήλωσε ότι «υπάρχει μια κατηγορία ατόμων που δεν επιθυμεί τη λειτουργία του κράτους, επιθυμεί την αποδόμησή του, γι’ αυτό και δεν σέβεται τη λειτουργία του κράτους.[..] Νομίζουν ότι αυτό είναι το άλλοθι για να τους δει η κοινωνία με ευνοϊκό μάτι. Αυτό είναι η μη ορατή πλευρά του φαινομένου αυτού, που δεν υπάρχει μόνο στη χώρα μας. Εξαπλώνεται ύπουλα, αργά και υποδόρια σε όλη την Ευρώπη». Πρόσθεσε, επίσης, ότι «το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έχει έναν διπλό ρόλο. Λειτουργεί στο πλαίσιο της εφαρμογής των Νόμων και του Συντάγματος, είτε προληπτικά-αποτρεπτικά, είτε κατασταλτικά όπου χρειαστεί. Όμως, αυτή η υπόθεση δεν είναι μόνο θέμα αστυνόμευσης.[…] Πρέπει να κάνουμε πρώτα αυτοκριτική και στη συνέχεια να προχωρήσει ο πολιτικός κόσμος σε αναθεώρηση της πολιτικής του συμπεριφοράς και νοοτροπίας. […] Κάποιοι επενδύουν στο θυμικό και ο πολιτικός κόσμος διολισθαίνει στη λογική της αστυνόμευσης».
Αναφορικά με τα επεισόδια που σημειώθηκαν στο ΑΠΘ, διευκρίνισε μεταξύ άλλων: «Έχω πει ότι πρέπει να αλλάξει, να επικαιροποιηθεί ο Νόμος έτσι ώστε να μην χρειάζεται, για παράδειγμα, να συντελεστεί αυτόφωρο αδίκημα, να καλέσει ο Πρύτανης την Αστυνομία. Να είναι ad hoc. Να αστυνομεύεται ο χώρος και μέσα και απ’ έξω. Το άσυλο να αφορά μόνο στην διακίνηση ιδεών και στην έρευνα και η Αστυνομία να παρεμβαίνει όπως παρεμβαίνει οπουδήποτε αλλού. Αυτό, όμως, έχει να κάνει με το αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων και αποτελεί μια συζήτηση που πρέπει να ανοίξει». Ειδικότερα για τα επεισόδια διευκρίνισε ότι «μας είχαν ενημερώσει οι πρυτανικές αρχές μόνο ότι υπήρξε κατάληψη. Ως προς το κομμάτι της τέλεσης παράνομων πράξεων δεν μας ενημέρωσε κανείς. […] Θα πρέπει να ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση επειδή δεν είναι θέμα αστυνόμευσης το Αυτοδιοίκητο. Εμείς έχουμε όρια. Είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση και χρειάζονται όλες οι πολιτικές δυνάμεις να συνεπικουρήσουν, να διευκολύνουν αυτή τη συζήτηση. Δεν αρκεί να λες αλλάζω τον Νόμο. Η αλλαγή του Νόμου είναι απλώς ένα εργαλείο. Δεν θα λύσει το πρόβλημα».
[custom:google-ads]
Για τις κατηγορίες της Ν.Δ. ότι υπάρχει ανομία και ανοχή, η Υφυπουργός ξεκαθάρισε ότι οι Νόμοι εφαρμόζονται και πρόσθεσε: «Στη Νέα Δημοκρατία έχουν ένα πρόβλημα. Χθες ήμουν στο Συνέδριο των Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας. Ήρθε, λοιπόν, ο εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, περιορίστηκε στο να κάνει διαπιστώσεις και λυπούμαι βαθύτατα γι’ αυτό. Ο πολιτικός πρέπει να κάνει προτάσεις. Δεν υπάρχουν προτάσεις στα ζητήματα της ασφάλειας. Υπάρχει μια καραμέλα η οποία κάνει ζημιά στην χώρα, όχι σε μένα-διότι καταλαβαίνω ότι είμαι στόχος της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό, όμως, δεν είναι καλή δικαιολογία για να μην έχεις πρόταση και πολύ περισσότερο όταν έχεις κυβερνήσει.[…] Οι εκκρεμότητες που παραλάβαμε είναι δεκαετιών. Αυτό δεν τιμά τους προηγούμενους πολιτικούς προϊσταμένους».
Ερωτηθείσα για την Συμφωνία των Πρεσπών, η κ. Παπακώστα επανέλαβε ότι «η συμμετοχή μου στην κυβέρνηση δεν ήταν προϊόν δέσμευσης σε σχέση με τη συμφωνία. Η δική μας συμμετοχή, της Νέας Ελληνικής Ορμής, του Ν.Ε.Ο., ήταν προϊόν προγραμματικής σύγκλησης για την Κοινωνική ατζέντα και την Ασφάλεια. […] Βλέπουμε ότι η συμφωνία των Πρεσπών χρειάζεται ερμηνεία. Δεν θα πω αν η συμφωνία είναι καλή ή όχι. Ο Έλληνας είναι συνδεδεμένος με το Μακεδονικό. Οι παππούδες μας πολέμησαν στη Μακεδονία. Άρα έχουμε συναισθηματική φόρτιση. […] Ως πρόεδρος του Ν.Ε.Ο. έκανα μια πρόταση και βλέπω ότι σιγά-σιγά πυκνώνουν αυτοί οι οποίοι προχωρούν σε αυτή την πρόταση. Ότι χρειάζεται να ερμηνευτούν τώρα δύο πράγματα, αλλιώς τελείωσε το ζήτημα. Θεωρώ πως όταν μια συμφωνία πριν καν ξεκινήσει δημιουργεί ερμηνευτικά προβλήματα αυτά θα πρέπει να αποσαφηνιστούν. Εκεί θα φανεί εάν έχει καλή διάθεση ο κ. Ζάεφ και η χώρα του. Τα δύο σημεία, είναι αυτά που δημιουργούν και την μεγαλύτερη τριβή. Το πρώτο είναι ότι δεν υπάρχει μακεδονική εθνότητα και το δεύτερο είναι το θέμα της γλώσσας, διότι έχουν και οι Βούλγαροι ενστάσεις. Άρα αυτά τα δύο ζητήματα πρέπει να διευκρινιστούν, αλλιώς θεωρώ ότι μία συμφωνία η οποία αρχίζει να δημιουργεί προβλήματα πριν καν κυρωθεί είτε από το ένα είτε από το άλλο Κοινοβούλιο, πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τον πολιτικό κόσμο. […] Εμείς δεν είμαστε επιπόλαιοι, ούτε κάνουμε δημαγωγία πάνω σε ένα εθνικό θέμα».