Kείμενο μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς αναρτήθηκε στον ιστότοπο interarma.info.
Παρατίθεται αυτούσιο:
AΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ: ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ – ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΙΟΛΑΣ ΝΕΚΡΟΙ
Στις 03/03 η “δικαιοσύνη” αποφασίζει την προφυλάκιση της μητέρας των συντρόφων Χρήστου και Γεράσιμου Τσάκαλου και της φίλης του δεύτερου, με την κατηγορία της ένταξης και συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση.
Πίσω απ’ την προφανή γελοιότητα της κατηγορίας, κρύβεται η νοσηρή εκδικητικότητα της αντιτρομοκρατικής και δικαστικής εξουσίας, που θέλει να εκβιάσει συναισθηματικά τους δύο συντρόφους, αλλά και όλους μας. Δεν είναι απλά μια εκδίκηση που τείνει στο αμέτρητο, είναι μια προσπάθεια ακύρωσής μας. Ουσιαστικά, απαιτούν από εμάς μια παράδοση άνευ όρων, μία σιωπηλή ανακωχή και έναν αποχαιρετισμό αξιοπρέπειας, αλλιώς πάντα θα υπάρχουν “φιλόξενα” κελιά για τους συγγενείς μας στις φυλακές της δημοκρατίας.
Δεν πρόκειται να τους κάνουμε τη χάρη. Ο πόλεμος ενάντια στην εξουσία έχει σφυρηλατηθεί ανεξίτηλα μέσα μας και κυλάει όπως το αίμα στις φλέβες μας. Δε θα παραδώσουμε ούτε ένα χιλιοστό οπισθοχώρησης στους εχθρούς της ελευθερίας, στους δικαστές και τους μπάτσους.
Βρισκόμαστε μπροστά στην πιο χυδαία συναισθηματική πολιορκία. Αγαπημένα πρόσωπα, που δεν έχουν καμία πολιτική συγγένεια μ’ εμάς, αλλά μόνο βιολογική και συναισθηματική, έχουν απαχθεί και κρατούνται όμηροι της δικαστικής μαφίας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το ιερατείο της δικαιοσύνης καταργεί ακόμα και τη γελοιότητα των δικών του επίσημων κανόνων, αφού για το μέτρο της προφυλάκισης, ο “ιερός” τους νόμος ορίζει ότι «η προφυλάκιση εφαρμόζεται μόνο σε περιπτώσεις που ο κατηγορούμενος είναι ύποπτος φυγής ή τέλεσης παρόμοιων αδικημάτων».
Ποιος, ακόμα κι από τους εχθρούς μας, θεωρεί ότι οι συγγενείς μας είναι “ύποπτοι φυγής” ή “τέλεσης αδικημάτων” – που άλλωστε δεν έχουν διαπράξει; Προφανώς κανείς…
Αυτή η αφήγηση των γεγονότων δεν είναι μόνο κομμάτι μιας προσωπικής ιστορίας ή μιας συναισθηματικά φορτισμένης παρένθεσης στην εμπειρία της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.
Αντίθετα, είναι κομμάτι μιας συνολικής στρατηγικής καταστολής, που συντονίζεται απ’ τους αρχιερείς των δικαστών, των μπάτσων και των δημοσιογράφων.
Ήδη ξεκίνησαν να χτυπούν ξημερώματα οι πρώτες πόρτες…
Το Σάββατο γίνεται γνωστή η αστυνομική επιχείρηση με το κωδικό όνομα “Γαλατάς”, για τον εντοπισμό της καταζητούμενης – μέλους του Ε.Α., Πόλας Ρούπα, ενώ δημοσιεύματα αναφέρονται σε πιθανή έρευνα στο πατρικό του μέλους του Ε.Α., Νίκου Μαζιώτη. Επίσης, την ίδια μέρα, αστυνομία και εισαγγελείς κάνουν έφοδο σε σπίτια αναρχικών, μετά από «ανώνυμο τηλεφώνημα για ύπαρξη όπλων και εκρηκτικών».
Μπορεί ο επίλογος των ερευνών να συμπυκνώθηκε στο υπηρεσιακό κωλόχαρτο με δύο λέξεις, «ουδέν ανευρέθη», όμως, ουσιαστικά, βρισκόμαστε στον πρόλογο του αστυνομικού και δικαστικού δεσμποτισμού.
Μέσα σ’ αυτό το συγχυσμένο πεδίο, που θλίψη και οργή αναμειγνύονται, παράλληλα με τη δική μας απεργία πείνας για την απελευθέρωση των συγγενών μας, διεξάγεται και η απεργία πείνας ενάντια στις φυλακές τύπου Γ’, στον τρομονόμο, στον 187, στον κουκουλονόμο, στη φασιστική αστυνομική μεθόδευση της λήψης DNA, καθώς και για την απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού. Αυτή η απεργία πείνας είχε οργανωθεί και εξαγγελθεί καιρό πριν και έχει την αμέριστη πολιτική μας συμφωνία. Η δική μας απεργία αποφασίστηκε έκτακτα, ως αντανακλαστικό στην κατάσταση αιχμαλωσίας που επέβαλλαν στους συγγενείς μας.
Αυτές οι δύο απεργίες πείνας είναι, όμως, άμεσα συνδεδεμένες, καθώς συναντιούνται η μία ως συμπλήρωση της άλλης. Συγκεκριμένα, η απεργία πείνας για την απελευθέρωση των συγγενών μας είναι η φυσική και πολιτική προέκταση της εφαρμογής του τρομονόμου, που η κατάργησή του τίθεται ως αίτημα της απεργίας πείνας των υπόλοιπων πολιτικών κρατουμένων.
Στη δική μας περίπτωση, προτάσσουμε την αιχμιακή – προσωπική αναφορά στους συγγενείς, γιατί η απειλή της διαρκούς αναβάθμισης του τρομονόμου, από μία εικόνα του μέλλοντος, μετατράπηκε σε μία φασιστική πραγματικότητα του σήμερα, που αιχμαλωτίζει τους δικούς μας ανθρώπους.
Γι’ αυτό δεν υπάρχει μέση οδός. Ή αποφυλακίζονται οι συγγενείς μας, ή θα υπάρξουν οι πρώτοι νεκροί απεργοί πείνας τα τελευταία 40 χρόνια στην Ευρώπη, με φόντο την κυβέρνηση της Αριστεράς.
Εμείς, για άλλη μια φορά ξεκαθαρίζουμε πως δε ζητάμε τίποτα για εμάς. Έχουμε αναλάβει πλήρως την πολιτική ευθύνη για όλο το σχεδιασμό της απόδρασής μας από τον Κορυδαλλό, κάναμε δημόσια την αυτοκριτική μας για τις “αστοχίες” μας και κρατάμε αμετανόητη τη θέλησή μας για ελευθερία και αναρχία, που θα έρθει μόνο απ’ τα δικά μας χέρια κι όχι απ’ την παθητική αναμονή των νόμων.
Αυτό που απαιτούμε είναι η απελευθέρωση των συγγενών μας, που έχουν απαχθεί από την εξουσία.
Θα ήταν συνειδησιακή και συναισθηματική αυτοκτονία, αν προσπαθούσαμε να δώσουμε σ’ αυτήν την περίπτωση τα δικά μας πολιτικά χαρακτηριστικά. Όσο κι αν απεχθανόμαστε τη λογική της θυματοποίησης, θα έπρεπε να είμαστε τυφλοί αν δεν αναγνωρίζαμε πως, στην προκειμένη περίπτωση, οι συγγενείς μας είναι τα εξιλαστήρια θύματα – τρόπαια των διωκτικών αρχών για τις επιλογές μας.
Γι’ αυτό, όταν μιλάμε για τους συγγενείς μας, δεν απελευθερώνουμε όλη την τραχύτητα του λόγου μας, καθώς δεν έχουμε σκοπό να παίξουμε πολιτικά παιχνίδια στις πλάτες των ανθρώπων μας. Επίσης, ούτε η νομική τους υπεράσπιση έχει καμία σχέση με τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Εμείς θα είμαστε πάντα δίπλα τους, όπως στάθηκαν κι αυτοί δίπλα μας, δίχως να διασταυρώνονται οι πολιτικές μας επιλογές.
Το μόνο σίγουρο είναι πως κρατάμε την τραχύτητα και την απολυτότητα των δικών μας επιλογών στην απόφαση απεργίας πείνας μέχρι θανάτου. Προχωράμε με τη σιγουριά και τη θέληση αυτών που τα παίζουν όλα για το θρίαμβο της αδούλωτης και ελεύθερης ζωής.
Ίσως χρειάζεται το αίμα μας για να φυτρώσει η ελευθερία. Όμως, έτσι είναι…
Πεθαίνουμε με τον τρόπο που διαλέξαμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια που δε συνθηκολογεί ούτε και μπροστά στο θάνατο.
Γιατί, αυθεντική ελευθερία υπάρχει μόνο μέσα στον αγώνα για ελευθερία.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ
ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΜΑΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ & ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ
1. Για την κατάργηση του Α’ αντιτρομοκρατικού νόμου (άρθρο 187),
2. Την κατάργηση του Β’ αντιτρομοκρατικού νόμου (187Α),
3. Την κατάργηση του κουκουλονόμου,
4. Την κατάργηση του νόμου για τις φυλακές τύπου Γ’,
5. Την απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού για λόγους υγείας,
6. Την κατάργηση της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA (και, γενικότερα, την αστυνομική μεθόδευση με την κατασκευή ενόχων μέσω DNA).
Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς – FAI/IRF,
Πυρήνας Φυλακής
http://www.zougla.gr