Πηγή ανησυχίας αποτελούν για τους ειδικούς τα ποιοτικά στοιχεία για την πανδημία του κορωνοϊού στην Ελλάδα. Καμπανάκι κινδύνου ηχεί τόσο από τον αριθμό των θανάτων, που χθες έσπασε το φράγμα των 500 από την αρχή της πανδημίας, των διασωληνώσεων, που κυμαίνονται σταθερά πάνω από 80, αλλά και των ηλικιών που μολύνονται.
Η ηλικιακή κατανομή δείχνει ότι η διασπορά του ιού είναι μεγάλη και παραμένει ανεξέλεγκτη, παρά τα μέτρα, με τους νέους στις πιο παραγωγικές ηλικίες, που κυκλοφορούν και περισσότερο, να βρίσκονται στο στόχαστρό του.
Στο επίκεντρο οι νέοι
Από τα 482 νέα κρούσματα που ανακοινώθηκαν χθες -και αποτελούν μετά τα 508 κρούσματα της Παρασκευής, τη δεύτερη χειρότερη καταγραφή- πάνω από το 45% ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα 18-39 ετών, ενώ περιλαμβάνονται και 40 παιδιά έως 18 ετών.
Εκτός από τρανή απόδειξη για όσους εξακολουθούν να πιστεύουν ότι οι νέοι είναι άτρωτοι απέναντι στον κορωνοϊό, είναι και χειροπιαστή απόδειξη ότι τα μέτρα δεν τηρούνται στο βαθμό τουλάχιστον που θα έπρεπε. Η ηλικιακή ομάδα 18-39 ετών είναι αυτή που κυκλοφορεί περισσότερο στις πόλεις, αφού είναι πιο δραστήριοι και έχουν και περισσότερες αντοχές από τους μεγαλύτερους σε ηλικία που μπορεί να χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ το πρωί, αλλά μετά το μεσημέρι συνήθως κλείνονται στο σπίτι τους.
Κατά κανόνα δε σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία οι περισσότεροι ηλικιωμένοι τηρούν ευλαβικά τα μέτρα. Αντίθετα, άτομα νεαρότερης ηλικίας εμφανίζονται να έχουν άγνοια κινδύνου και δεν εντάσσουν στα αγαπημένα και αναγκαία αξεσουάρ τους τη μάσκα και το αντισηπτικό ή και να το κάνουν δεν το κάνουν σωστά.
Με αυτό τον τρόπο δημιουργούν πρόσφορο έδαφος και καλοσωρίζουν τον κορωνοϊό στον οργανισμό τους με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται για τους ίδιους, το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον τους αλλά και την κοινωνία στο σύνολό της.
Η ηλικιακή κατανομή
Σε ότι αφορά τα συνολικά κρούσματα κορωνοϊου στη χώρα που έχουν φθάσει τα 24.932, η πλειοψηφία τους ανήκει στην ηλικιακή ομάδα των 18-39 ετών. σε ότι αφορά δε τις συνέπειες της μόλυνσης από κορωνοϊό σε αυτές τις ηλικίες, ευτυχώς ο αριθμός των διασωληνώσεων και ακόμη χειρότερα των θανάτων είναι μικρός, αλλά… υπαρκτός. Επομένως και επειδή κανείς δεν ξέρει πώς θα αντιδράσει ο οργανισμός του και αν ανήκει σε αυτό το μικρό ποσοστό που βασανίζεται στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας ή δεν τα καταφέρνει πρέπει να δείξουμε σοβαρότητα και υπακοή στα μέτρα προστασίας.
