Το κείμενο που ακολουθεί αναρτήθηκε στη σελίδα του policenet.gr στο facebook από τον Αντιστράτηγο ε.α της ΕΛ.ΑΣ. κ. Ν. Μπλάνη
Σύστημα κρίσεων των αξιωματικών της αστυνομίας: Να κλείσουν τα «παραθυράκια» του νόμου - Προτάσεις για τη βελτίωση αυτού.
1. Το νομικό πλαίσιο που καθορίζει το σύστημα αξιολόγησης, κρίσεων και προαγωγών των αξιωματικών της αστυνομίας καθορίζεται από τις διατάξεις του Π.Δ. 24/1997, όπως αυτό τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε μεταγενέστερα.
2. Οι αξιωματικοί κρίνονται από τα αρμόδια συμβούλια με βάση τη βαθμολογία στις ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης που συντάσσονται από τους προϊσταμένους τους (συντάκτες - γνωματεύοντες) και τα λοιπά στοιχεία του ατομικού τους φακέλου ( όπως ηθικές και υλικές αμοιβές, πειθαρχικές ή ποινικές κυρώσεις κ.λ.π), εφόσον αυτά δεν αναφέρονται σε χρόνο πέραν της δεκαετίας (με εξαίρεση τις ανώτερες πειθαρχικές ποινές και ποινικές καταδίκες και την αξιολόγηση των προσόντων που αφορούν το ήθος, τη διαγωγή και τα ψυχικά τους προσόντα):
α. Οι εκθέσεις αξιολόγησης περιλαμβάνουν δέκα (10) κριτήρια:
(1) την επαγγελματική κατάρτιση,
(2) τη διοικητική ικανότητα,
(3) το ενδιαφέρον και δημιουργικότητα,
(4) την αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα,
(5) το ήθος και τη διαγωγή,
(6) τα ψυχικά προσόντα,
(7) τα σωματικά προσόντα,
(8) τις υπηρεσιακές σχέσεις,
(9) τις σχέσεις με πολίτες και αρχές,
(10) την αξιοποίηση ανθρώπινου δυναμικού και μέσων.
β. Ειδικά οι αστυνομικοί διευθυντές, ταξίαρχοί και υποστράτηγοι επιπλέον της βαθμολογίας πρέπει να διαθέτουν τα ακόλουθα προσόντα:
(1) ευρεία διοικητική και επιτελική πείρα,
(2) γενικότερη επαγγελματική μόρφωση που συνάγεται:
(ι) από την όλη σταδιοδρομία τους.
(ιι) από την ευδόκιμη αποφοίτηση από τις επαγγελματικές σχολές της αστυνομικής ακαδημίας.
(ιιι) από την επίδοσή τους σ΄αυτές.
γ. Ενισχυτικά προσόντα είναι:
(1) η πανεπιστημιακή μόρφωση.
(2) η γνώση ξένων γλωσσών.
(3) η ευδόκιμη αποφοίτηση από τις επαγγελματικές σχολές των ενόπλων δυνάμεων.
3. Κατά των αποφάσεων οι δυσμενώς κριθέντες δικαιούνται να ασκήσουν προσφυγή (εντός 30 ημερών) ενώπιον των δευτεροβαθμίων συμβουλίων, οι οποίες όμως εξετάζονται εντός έτους (δηλαδή την επόμενη χρονιά και μετά τις τακτικές κρίσεις). Η παρούσα ρύθμιση αποτελεί και το απόλυτο άλλοθι της διοίκησης να μην κάνει ουσιαστικές και αξιοκρατικές κρίσεις, αφού σου λέει «τον κόβω τώρα και τον δικαιώνω στα χαρτιά την επόμενη χρονιά, οπότε και θεωρείται ως μηδέποτε απομακρυνθείς. Με αυτό τον τρόπο «δικαιώνονται» όλοι και δημιουργείται μια βιομηχανία παραγωγής αποστράτων στρατηγών-αρχηγών! Βέβαια εδώ το ερώτημα είναι ποιος μένει στο Σώμα για να προσφέρει; Το πρόβλημα είναι διπλό. Από τη μια μεριά φεύγουν οι άριστοι και το σώμα στερείται ικανών στελεχών και από την άλλη μεριά αυξάνεται το δημοσιονομικό κόστος.
4. Προσφυγή δικαιούται να κάνει και ο Υπουργός για ευμενέστερη ή δυσμενέστερη κρίση (που ποτέ όμως δεν την ασκεί και είναι αυτονόητο γιατί)!
5. Το ερώτημα που τίθεται είναι: Δεν είναι ικανοποιητικό το εν λόγω πλαίσιο;;; Θεωρητικά είναι. Απαιτείται όμως σωστή εφαρμογή του. Το πρόβλημα είναι ότι δεν γίνεται καμιά εφαρμογή του. Σύμφωνα με γενική αρχή του μάνατζμεντ «τα συστήματα επιτυγχάνουν ή αποτυγχάνουν εξ αιτίας των ανθρώπων που τα χειρίζονται». ΄Ετσι η διοίκηση εκμεταλλεύεται απλώς τα «παραθυράκια» του νόμου. Ποια είναι αυτά:
α. η έλλειψη συγκριτικής κρίσης,
β. η απαίτηση βαθμολογίας σε απόλυτο βαθμό δέκα (10) και
γ. η βαθμολογία πέραν της δεκαετίας (άρθρο 28 παρ.4).
Όταν κάποτε ως μέλος επιτροπής είχα προτείνει την κατάργηση του άρθρου 28 παρ. 4, οι συνάδελφοι της Διεύθυνσης Προσωπικού μου επιτέθηκαν και έφτασαν μέχρι τον Αρχηγό. «Τότε πως θα κόβουμε τους αξιωματικούς» μου αντέτειναν. Έτσι τα συμβούλια από τη μια μεριά μπορούν να αποστρατεύουν όποιον θέλουν ( γιατί για παράδειγμα είχε ένα οκτώ (8) πριν από είκοσι χρόνια ως υπαστυνόμος) και από την άλλη να προάγουν ακόμη και αυτόν που έχει χειρότερες βαθμολογίες και δεν συγκεντρώνει τα ελάχιστα προβλεπόμενα προσόντα, αφού κανείς (προφανώς ο ενδιαφερόμενος δεν το κάνει) δεν μπορεί να προσβάλει τις εν λόγω πράξεις. Με αυτό τον τρόπο στο Σώμα μπορεί να μένουν οι μέτριοι-καλοί και να αποστρατεύονται οι άριστοι.
6. Κατόπιν των ανωτέρω, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη προώθησης των ακόλουθων βελτιώσεων στο υφιστάμενο νομικό πλαίσιο:
α. στις εκθέσεις αξιολόγησης:
(1) η βαθμολογία να αντικατασταθεί με την κλίμακα των εκατό (100) μονάδων,
(2) την τελική βαθμολογία να μην αποτελεί αυτή του γνωματεύοντα μόνο, αλλά ο μέσος όρος και των δύο (συντάκτη- γνωματεύοντα).
(3) Να αιτιολογούνται, εκτός από τις δυσμενείς, και οι βαθμολογίες με άριστα.
β. στον τρόπο κρίσης:
(1) η κρίση να μετατραπεί σε συγκριτική, να μην απαιτείται απόλυτος βαθμός δέκα(10) (αφού τυχόν μεμονωμένες βαθμολογίες συνήθως, κατά τη νομολογία, δεν ασκούν επιρροή), να προσμετρούνται όλα τα αναφερόμενα προσόντα συνολικά και να προάγεται αυτός που έχει τα περισσότερα (ενδεχομένως με ένα σύστημα μοριοδότησης αυτών),
(2) σε καμιά περίπτωση να μην λαμβάνονται υπόψη βαθμολογίες πέραν της δεκαετίας (κατάργηση άρθ. 28 παρ. 4),
(3) να καταργηθεί το δικαίωμα προσφυγής του Υπουργού (άρθρο 53), ώστε να κοπεί ο ομφάλιος λώρος της πολιτικής-κομματικής επιρροής και οι προαγωγές να είναι αποκλειστική ευθύνη της αστυνομικής ηγεσίας.
(4) η προσφυγή εκ μέρους των δυσμενώς κριθέντων να εξετάζεται εντός τετραμήνου και όχι έτους (άρθρο 55 παρ.1), ώστε η κρίση να είναι ουσιαστική,
(5) Να προσδιοριστεί συγκεκριμένα η διοικητική και επιτελική πείρα και να προσδιορισθεί ελάχιστος υποχρεωτικός χρόνος άσκησης διοίκησης αυτοτελών επιχειρησιακών (μάχιμων) μονάδων, χωρίς την οποία κάποιος δεν θα μπορεί να προαχθεί στους ανώτατους βαθμούς,
(6) Στα συμβούλια να συμμετέχουν και εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών ομοσπονδιών.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την κατηγορία ΣΩΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ