1. Το είδαμε και αυτό. Μέσα σε οκτώ μήνες τρεις κρίσεις στην Αστυνομία, εκ των οποίων οι δύο έκτακτες. Δυστυχώς είχαμε τονίσει εξυπαρχής τα προβλήματα, που θα προκαλούσε η θεσμοθέτηση του π.δ.98/2018 για τις έκτακτες κρίσεις. Πέραν του ότι αυτό ελέγχεται για τη συνταγματικότητά του (ήδη εκκρεμούν ενώπιον του Σ,τ.Ε δύο αιτήσεις ακύρωσής του, που κατατέθηκαν εκ μέρους των εκτάκτως αποστρατευθέντων, αλλά και της Π.Ο.ΑΞΙ.Α.), τονίσαμε με έμφαση, ότι «θεσμοθετεί» τον κομματισμό (αφού για να διενεργούνται έκτακτες κρίσεις θα εξαναγκάζεται σε παραίτηση ή θα αποπέμπεται ο Αρχηγός), ακυρώνει τον πάγιο χαρακτήρα των ρυθμίσεων, ναρκοθετεί την ισότητα, την αξιοκρατία, την δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του διοικουμένου και την ασφάλεια δικαίου.
2. Επιπλέον αντιβαίνει στις βασικές αρχές της διοικητικής επιστήμης για σταθερό management. Γιατί είναι αδύνατον και εκτός λογικής, το να περιμένεις από κάποιον προϊστάμενο να προγραμματίσει και να εκτελέσει το έργο της Υπηρεσίας του μέσα σε δύο, τρεις ή και πέντε μήνες. Αφού καταργείται και ο ελάχιστος χρόνος παραμονής σε κάθε βαθμό. Είδαμε να αποστρατεύονται περισσότεροι αξιωματικοί στις έκτακτες κρίσεις από ότι στις τακτικές. Είδαμε επίσης να παραμένουν πολλά χρόνια στο βαθμό τους οι Στρατηγοί και να αποστρατεύονται οι Αστυνομικοί Δ/ντές (διαμαρτύρεται η πρώην Υπουργός για την αποστρατεία της Αντιστρατήγου, όταν η ίδια θεσμοθέτησε το π.δ. και «έκοψε» τρεις γυναίκες πρόωρα πριν τον καταληκτικό βαθμό) με λίγα χρόνια υπηρεσίας. Με βάση ποια δεδομένα λοιπόν κάποιος θα αξιολογείται και θα κρίνεται;
3. Η επανάληψη της ίδιας (εσφαλμένης) πρακτικής δεν μπορεί να φέρει διαφορετικά (πόσο μάλλον θετικά) αποτελέσματα. Η λογική και νοοτροπία περασμένων δεκαετιών είναι ο σίγουρος δρόμος για την αποτυχία. Το να «πιάσει κάποιος το λαχείο», δεν σημαίνει, ότι αυτό θα γίνεται για πάντα και σίγουρα η συχνότητα του «τζόγου» οδηγεί στον εθισμό και στη «χρεοκοπία». Και ο νοών νοείτω!!!
4. Τότε, τόσο η Αντιπολίτευση (σημερινή Κυβέρνηση), όσο και οι συνδικαλιστικοί φορείς (σίγουρα όχι οι οψίμως διαμαρτυρόμενοι) κατήγγειλαν (και δικαίως) την εν λόγω ενέργεια ως «θεσμική εκτροπή». Ειδικότερα υπήρξε πολιτική δέσμευση για ακύρωση των συνεπειών, μη αναγνώριση των τετελεσμένων και αποκατάσταση της κανονικότητας. Από την άλλη μεριά η «αστυνομική κοινή γνώμη» διερωτάται: Μήπως η αντίδραση των συνδικαλιστών είχε ως αφετηρία την αποφυγή της αποστρατείας ενδεχομένως κάποιων εξ αυτών; Μήπως έτσι εξηγείται η σημερινή τους «ένοχη» σιωπή;
5. Τελικά η διενέργεια έκτακτων κρίσεων τώρα ήρθε να απενοχοποιήσει την «θεσμική εκτροπή» της προηγούμενης Κυβέρνησης. Και δημιούργησε τη σύγχυση: Ποια είναι η κανονικότητα; Είχαμε επαναφορά αυτής ή είχαμε «κανονικοποίηση» της αντικανονικότητας; Φαύλος κύκλος!!!
6. Σε κάθε περίπτωση το εν λόγω προεδρικό διάταγμα πρέπει να καταργηθεί αμέσως , ώστε να επανέλθει ο πάγιος χαρακτήρας των ρυθμίσεων και η ασφάλεια δικαίου. Και πρέπει να γίνει πριν τη δικάσιμο των αιτήσεων ακυρώσεως ενώπιον του Σ.τ.Ε. Γιατί μια ενδεχόμενη αρνητική κρίση του Δικαστηρίου για τη συνταγματικότητα, θα συμβεί για πρώτη φορά και θα εκθέσει ακόμη περισσότερο τόσο την προηγούμενη, όσο και τη σημερινή Πολιτική και Αστυνομική Ηγεσία.
7. Τέλος θέλουμε να τονίσουμε, ότι με θλίψη διαβάζουμε τα αναφερόμενα, κατά καιρούς, σε δημοσιεύματα για παρεμβάσεις επιχειρηματικών κ.λ.π. συμφερόντων στη διαδικασία προαγωγών. Πάντως, για όποιον καμώνεται πως ενδιαφέρεται, έχουμε καταθέσει δημόσια ολοκληρωμένη πρόταση με αντικειμενικό (με μόρια οιονεί συγκριτικό) σύστημα κρίσεων-προαγωγών. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα!!!
Νικόλαος Αθ. Μπλάνης
Αντιστράτηγος Αστυνομίας ε.α.
Επίτιμος Προϊστάμενος Κλάδου Οργάνωσης
και Ανθρώπινου Δυναμικού Α.Ε.Α./Υ.Δ.Τ.
Πτυχιούχος Νομικής Σχολής Αθηνών