Για ακόμα μία φορά για τις ετήσιες τακτικές κρίσεις των Αξιωματικών εφαρμόστηκε το διαχρονικά αναχρονιστικό νομικό πλαίσιο, που δεν διασφαλίζει σε καμία περίπτωση τις αξιοκρατικές επιλογές και «επιτρέπει» την απαράδεκτη κατάσταση αποστρατείας συναδέλφων με λίγα χρόνια υπηρεσίας και ηλικία 50-52 ετών, καθώς «παρασύρονται» σ’ αυτήν λόγω προαγωγής νεοτέρων στην επιτερίδα συναδέλφων, αλλά και με την διαδικασία των «τσιμπητών».
Με την εφαρμογή του ασφαλιστικού- συνταξιοδοτικού Νόμου που ψήφισε η κυβέρνηση τον Μάιο του 2016 και μειώνει τις συντάξεις μεσοσταθμικά περί το 25%, οι αποστρατευόμενοι συνάδελφοι που δεν έχουν τουλάχιστον τριακονταπενταετή πραγματική υπηρεσία στο Σώμα, οδηγούνται κυριολεκτικά στην εξαθλίωση και τη φτώχεια, και επιπλέον το κοινωνικό σύνολο αποστερείτε τις υπηρεσίες έμπειρων και ικανών Αξιωματικών σε μία καθ’ όλα παραγωγική ηλικία.
Η πολιτική και φυσική Ηγεσία παρά τις ρητές διαβεβαιώσεις ότι θα επίλυε με νομοθετική πρωτοβουλία, το μείζον αυτό πρόβλημα για τους κρινόμενους Αξιωματικούς, ουδέν έπραξε, πέραν της συστάσεως μίας επιτροπής που δεν κατόρθωσε για αρκετούς μήνες να φέρει εις πέρας το έργο της.
Ιδιαίτερης επισήμανσης χρήζει ότι, το αντίστοιχο πρόβλημα οι Ένοπλες Δυνάμεις το έχουν αντιμετωπίσει, εν αντιθέσει με την Ελληνική Αστυνομία που μέχρι σήμερα δεν το έχει επιλύσει.
Καλούμε την πολιτική και φυσική Ηγεσία να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να δώσουν άμεσα νομοθετική λύση, που θα διασφαλίζει την αξιοκρατία στις κρίσεις και προαγωγές των Αξιωματικών, αλλά και θα εξασφαλίζει την κατ’ ελάχιστον τριακονταπενταετή παραμονή στο Σώμα ( εκτός βεβαίως των εχόντων σοβαρά πειθαρχικά παραπτώματα).
Η διατήρηση της σημερινής απαράδεκτης κατάστασης, αποτελεί πραγματική «ομηρεία» των κρινομένων Αξιωματικών, υπό τη «δαμόκλειο σπάθη» της αποστρατείας και της συνταξιοδοτικής εξαθλίωσής των, με όλες τις δυσμενείς συνέπειες που επιφέρει αυτό στην αποτελεσματική λειτουργία του Σώματος.
