Μετά την ολοκλήρωση των ετήσιων τακτικών κρίσεων των Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι ούτε αυτές ξέφυγαν από την πεπατημένη των προηγούμενων ετών, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν και πάλι εύλογες πικρίες και παράπονα εκ μέρους των κρινομένων - χωρίς να θέλουμε να μπούμε σε περιπτωσιολογίες - που αναμφισβήτητα καταδεικνύουν ότι υπήρξαν και επιλογές άδικες λόγω και εξωθεσμικών παρεμβάσεων, όπως θεωρούμε ότι χρήζουν εξήγησης και οι μαζικές αποστρατείες Aξιωματικών από συγκεκριμένες υπηρεσίες, όπως της Αστυνομικής Ακαδημίας, της Δ/νσης Αστυνομίας Πειραιά και της Δ/νσης Ασφαλείας Αττικής.
Ως εκ τούτου, οφείλουμε να επισημάνουμε τις πάγιες θέσεις της Ομοσπονδίας ότι οι κρίσεις των Αξιωματικών πρέπει να διενεργούνται με πνεύμα αξιοκρατίας και διαφάνειας, ώστε να περιορίζονται τα επαναλαμβανόμενα φαινόμενα της εκ των υστέρων «διαμαρτυρίας» και της δημιουργίας εντυπώσεων εις βάρος και του ίδιου του αστυνομικού θεσμού, κάτι που το υφιστάμενο καθεστώς κρίσεων δεν αποτρέπει, αφήνοντας περιθώρια για τη συντήρησή τους, ανεξάρτητα από τη βούληση του Συμβουλίου Κρίσεων.
Ως συνδικαλιστικός φορέας, επαναλαμβάνουμε για άλλη μια φορά ότι ούτε η σημερινή Κυβέρνηση κατάφερε εγκαίρως να προβεί στις αναγκαίες αλλαγές του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου κρίσεων και προαγωγών με αποτέλεσμα να σημειώνονται και πάλι οι παθογένειες του παρελθόντος. Ειδικά φέτος που με την αλλαγή του «ασφαλιστικού», είχαμε επισημάνει έγκαιρα, από τον περασμένο μάλιστα Ιούνιο, τον κίνδυνο της αποστρατείας ικανότατων Αξιωματικών σε νεαρή ηλικία και χωρίς να έχουν τα απαιτούμενα χρόνια για μια «αξιοπρεπή» σύνταξη. Είχαμε δε υποβάλλει και ολοκληρωμένη πρόταση την οποία είχε επεξεργαστεί Ομάδα εργασίας της Ομοσπονδίας μας, με γνώση των ασφαλιστικών θεμάτων, κάτι που τόσο η Πολιτική όσο και η Φυσική Ηγεσία είχε αποδεχθεί ως αναγκαία ρύθμιση.
Το γεγονός ότι οι προτάσεις μας παραμένουν υπό διαβούλευση με την Ηγεσία επικαλούμενη το περιορισμένο χρονικό διάστημα που μεσολαβούσε έως τις κρίσεις, δεν αποτελεί δικαιολογία, και ως εκ τούτου, πρέπει άμεσα να συγκροτηθεί η αρμόδια Επιτροπή του Αρχηγείου για να καταλήξει στην τελική διαμόρφωση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος.
Οι συνάδελφοί μας απαιτούν να έχουν αξιοκρατική μεταχείριση και να μην υποχρεώνονται -σε αντίθεση με το χαμηλόβαθμο προσωπικό- σε πρόωρη αποστρατεία, ενώ βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία και όντας σε θέση να προσφέρουν ακόμα πολλά, αλλά να οδηγούνται βίαια σε συνταξιοδοτική απραξία, ακόμα και με τη διαδικασία των «τσιμπητών» με ό,τι αυτό συνεπάγεται στο κοινωνικό τους στάτους, πέραν του γεγονότος ότι αυτήν την περίοδο το αστυνομικό σώμα, λόγω «λειψανδρίας», έχει ανάγκη και τον τελευταίο ενεργό συνάδελφο.
Ας ελπίσουμε ότι μετά από τόσα χρόνια επανάληψης μιας «άρρωστης» κατάστασης, θα υπάρξουν καινοτόμες αλλαγές που θα προαγάγουν το θεσμό, απαλλάσσοντας αφενός τον Αξιωματικό από την αβεβαιότητα και το άγχος που αυτή του προκαλεί, αφετέρου δε τα Συμβούλια Κρίσεων από κάθε κακόπιστη κριτική, εκτός κι αν αυτό το καταδικαστέο σύστημα βόλευε και συνεχίζει να βολεύει την εκάστοτε εξουσία εις βάρος των Αξιωματικών, της Ελληνικής Αστυνομίας αλλά και του κοινωνικού συνόλου που απαιτεί και προσδοκά από την Πολιτεία να διασφαλίζει τη δημοκρατική λειτουργία των θεσμικών της οργάνων.
