Σχόλιο συντάκτη του policenet.gr: Στη Ελλαδα του 2015 κάποιοι εξακολουθούν να βλέπουν μόνο τα αρνητικά στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ., ενώ κάποιοι άλλοι πάνε και ένα βήμα πιο πέρα εφευρίσκοντα αρνητικά στοιχεία.
Γιατί συνεχίζουν να πορεύονται έτσι ???
Τα συμπεράσματα όπως πάντα ΔΙΚΑ ΣΑΣ !!
Αναδημοσίευση από το site candianews.gr
Συζήτηση στο 10ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Χανίων, στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών το Σάββατο 27 Ιούνη, με ομιλητές τον Μάριο Λώλο, πρόεδρο της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, τον Δημήτρη Μακρέα, γενικό γιατρό - μέλος του αντιρατσιστικού κινήματος, και την Δανάη Μπιτσάκη, μέλος της Επιτροπής Ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων και μέλος του Κοινωνικού Στεκιού - Στεκιού Μεταναστών Χανίων:
"Καμιά ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη. Τέρμα στον εκφοβισμό και την τρομοκρατία, στην αστυνομική και δικαστική συγκάλυψη και αυθαιρεσία"
Σ' όλο τον πλανήτη οι κοινωνίες βιώνουν έναν πόλεμο με όπλα ή χωρίς. Τον πόλεμο του πλούτου που αποτελεί το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού ενάντια στο 99%, το οποίο εμπεριέχει εξαθλιωμένες μάζες που δεν μπορούν να επιβιώσουν αξιοπρεπώς.
Στην Ελλάδα, μετά το 2010, ο πόλεμος που ξεκίνησαν οι κυρίαρχοι ενάντια στην κοινωνία εκφράστηκε με γενικευμένη καταστολή και σφοδρή επίθεση στα δικαιώματα. Βιομηχανία διώξεων ενάντια σε κάθε μορφή αντίστασης, ακραία βία σε διαδηλωτές, επιστρατεύσεις κλάδων που απεργούσαν, ψήφιση αντιδημοκρατικών νόμων, όπως αυταρχικοποίηση του πειθαρχικού για τους δημοσίους υπαλλήλους, τρομοκράτηση του πληθυσμού με την παρουσία πάνοπλων αστυνομικών και καθημερινούς αναίτιους ελέγχους και συλλήψεις. Συμπλήρωμα στην κρατική καταστολή αποτέλεσε η δράση της Χ.Α πολλές φορές σε συνεργασία με τις δυνάμεις καταστολής. Την ίδια στιγμή υποθέσεις βίας με πρωταγωνιστές αστυνομικούς δεν έφταναν ποτέ στη δικαιοσύνη, ή όταν έφταναν, οι δράστες αθωώνονταν, το ίδιο συνέβαινε και με περιστατικά ρατσιστικής και εργοδοτικής βίας με πιο γνωστή την περίπτωση της Μανωλάδας, ενώ η εγκληματική οργάνωση Χ.Α. οδηγήθηκε στη δικαιοσύνη με καθυστέρηση πολλών χρόνων.
Και στα Χανιά το πολύμορφο κίνημα αντίστασης υπέστη πολυάριθμες διώξεις που αφορούσαν κάθε μαζική κινητοποίηση που συνέβη στην πόλη. Ετεροχρονισμένα και στημένα κατηγορητήρια με τους ίδιους πάντα αστυνομικούς ως ψευδομάρτυρες. Τα φαινόμενα τρομοκράτησης της κοινωνίας και τα περιστατικά βίας και συγκάλυψης δεν έλειψαν και από την ασφάλεια Χανίων.
Μετά την αλλαγή κυβέρνησης, τον Ιανουάριο του 2015, αισθανόμαστε ένα κενό στη γενικευμένη καταστολή. Αυτή την αίσθηση τη συμβολίζει η απουσία του κιγκλιδώματος μπροστά στη βουλή ή η απουσία της αστυνομίας στις πρώτες κινητοποιήσεις με νέα κυβέρνηση, όμως όλο το θεσμικό πλαίσιο της καταστολής συνεχίζει να υπάρχει, οι δίκες συνεχίζονται, ενώ παρατηρούνται και επιλεκτικές παρεμβάσεις, όπως η αναίτια σύλληψη διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν για τις 4 δολοφονίες εργατών στα ΕΛΠΕ Ασπροπύργου (8 Μάη 2015), η παρουσία ΜΑΤ στους πλειστηριασμούς σπιτιών στα Χανιά ή φαινόμενα συνέχισης τρομοκράτησης των μεταναστών.
Μάλιστα, πολλαπλασιάζονται τα περιστατικά ολιγωρίας της ΕΛ.ΑΣ. ως προς την αντιμετώπιση ή την διερεύνηση εγκλημάτων με δράστες μέλη φασιστικών ομάδων, ενώ ανησυχητικά είναι επίσης κρούσματα αστυνομικής αυθαιρεσίας (κάλυψη από τα ΜΑΤ επίθεσης εναντίον πολιτών στις Σκουριές, στις 5.4.2015), εγκληματικής δραστηριότητας (εμπλοκή αξιωματούχων σε διακίνηση ηρωίνης, τραφικιγκ, κυκλώματα δουλεμπορίου) αλλά και συγκάλυψης(αρχειοθέτηση ΕΔΕ για τις υποθέσεις του Λώλου, υπόθεση ξυλοδαρμού του γιατρού Μακρέα στην πόλη μας).
Και στα Χανιά το πολύμορφο κίνημα αντίστασης υπέστη πολυάριθμες διώξεις που αφορούσαν κάθε μαζική κινητοποίηση που συνέβη στην πόλη. Ετεροχρονισμένα και στημένα κατηγορητήρια με τους ίδιους πάντα αστυνομικούς ως ψευδομάρτυρες. Τα φαινόμενα τρομοκράτησης της κοινωνίας και τα περιστατικά βίας και συγκάλυψης δεν έλειψαν και από την ασφάλεια Χανίων.
Μετά την αλλαγή κυβέρνησης, τον Ιανουάριο του 2015, αισθανόμαστε ένα κενό στη γενικευμένη καταστολή. Αυτή την αίσθηση τη συμβολίζει η απουσία του κιγκλιδώματος μπροστά στη βουλή ή η απουσία της αστυνομίας στις πρώτες κινητοποιήσεις με νέα κυβέρνηση, όμως όλο το θεσμικό πλαίσιο της καταστολής συνεχίζει να υπάρχει, οι δίκες συνεχίζονται, ενώ παρατηρούνται και επιλεκτικές παρεμβάσεις, όπως η αναίτια σύλληψη διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν για τις 4 δολοφονίες εργατών στα ΕΛΠΕ Ασπροπύργου (8 Μάη 2015), η παρουσία ΜΑΤ στους πλειστηριασμούς σπιτιών στα Χανιά ή φαινόμενα συνέχισης τρομοκράτησης των μεταναστών.
Μάλιστα, πολλαπλασιάζονται τα περιστατικά ολιγωρίας της ΕΛ.ΑΣ. ως προς την αντιμετώπιση ή την διερεύνηση εγκλημάτων με δράστες μέλη φασιστικών ομάδων, ενώ ανησυχητικά είναι επίσης κρούσματα αστυνομικής αυθαιρεσίας (κάλυψη από τα ΜΑΤ επίθεσης εναντίον πολιτών στις Σκουριές, στις 5.4.2015), εγκληματικής δραστηριότητας (εμπλοκή αξιωματούχων σε διακίνηση ηρωίνης, τραφικιγκ, κυκλώματα δουλεμπορίου) αλλά και συγκάλυψης(αρχειοθέτηση ΕΔΕ για τις υποθέσεις του Λώλου, υπόθεση ξυλοδαρμού του γιατρού Μακρέα στην πόλη μας).
Φυσικά η συνεργασία ακροδεξιών ομάδων με αστυνομικούς παραμένει (σύλληψη κράτηση και άσκηση βίας στον 21χρονο Ισμαήλ Μοχάμεντ, θύμα ρατσιστικής επίθεσης στην Ομόνοια στις 14.2.2015)
Ξέρουμε ότι καμμιά ειρήνη δεν υπάρχει χωρίς δικαιοσύνη, χωρίς κατάργηση των αυταρχικών νόμων και του θεσμικού πλαισίου της καταστολής, χωρίς κατάργηση των ΜαΤ των ΔΙαΣ και ριζική αλλαγή του λιμενικού, χωρίς δικαιοσύνη στην κοινωνία. Αυτή την περίοδο βρίσκονται σε εξέλιξη σοβαρότατες δίκες, όπως η δίκη για το βασανισμό του Ουαλιντ Ταλεμπ και φυσικά η δίκη της Χ.Α. Η έκβαση αυτών των δικών έχει μεγάλη σημασία όχι μόνο για όσους εμπλέκονται άμεσα σε αυτές, αλλά για όλους μας. Ο δρόμος για την κοινωνική δικαιοσύνη είναι μακρύς, ας αρχίσουμε να βαδίζουμε με νόμο το δίκιο των πολλών..
Ξέρουμε ότι καμμιά ειρήνη δεν υπάρχει χωρίς δικαιοσύνη, χωρίς κατάργηση των αυταρχικών νόμων και του θεσμικού πλαισίου της καταστολής, χωρίς κατάργηση των ΜαΤ των ΔΙαΣ και ριζική αλλαγή του λιμενικού, χωρίς δικαιοσύνη στην κοινωνία. Αυτή την περίοδο βρίσκονται σε εξέλιξη σοβαρότατες δίκες, όπως η δίκη για το βασανισμό του Ουαλιντ Ταλεμπ και φυσικά η δίκη της Χ.Α. Η έκβαση αυτών των δικών έχει μεγάλη σημασία όχι μόνο για όσους εμπλέκονται άμεσα σε αυτές, αλλά για όλους μας. Ο δρόμος για την κοινωνική δικαιοσύνη είναι μακρύς, ας αρχίσουμε να βαδίζουμε με νόμο το δίκιο των πολλών..
Για όλα αυτά θα συζητήσουμε στο 10ο αντιρατσιστικό φεστιβάλ, το Σάββατο 27 Ιούνη στο πάρκο ειρήνης και φιλίας των λαών με ομιλητές:
Μάριος Λώλος, πρόεδρος της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας
- Δημήτρης Μακρέας, γενικός γιατρός - μέλος του αντιρατσιστικού κινήματος
- Δανάη Μπιτσάκη, μέλος της Επιτροπής Ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων
- Μέλος του Κοινωνικού Στεκιού - Στεκιού Μεταναστών Χανίων