Οι νέοι Κώδικες (Ποινικός Κώδικας και Κώδικας Ποινικής Δικονομίας) διακρίνονται για τις καινοτομίες που έφεραν στην ελληνική έννομη τάξη. Εκτός των νέων δικαιικών θεσμών, εμφανίζονται νεωτερισμοί και για την διαδικασία στο ακροατήριο.
Γράφει
ο δικηγόρος
Κωνσταντίνος
Χ. Γώγος
Ένας εξ’ αυτών είναι η φωνοληψία και εικονοληψία κατά την διαδικασία στο ακροατήριο, με την οποία και θα γίνεται η τήρηση των πρακτικών.
Συγκεκριμένα, στο άρθρο 143 ΚΠΔ αναφέρεται:
«1. Ενώπιον των δικαστηρίων, μπορεί να εφαρμοστεί και το σύστημα τήρησης πρακτικών των συζητήσεων με φωνοληψία. Σε δίκες κακουργημάτων η τήρηση πρακτικών με φωνοληψία είναι υποχρεωτική.
α. Η φωνοληπτική τήρηση των πρακτικών γίνεται από τον γραμματέα του δικαστηρίου και υπό τις οδηγίες του δικαστή που διευθύνει τη συζήτηση με μαγνητοφώνηση και απομαγνητοφώνηση ή άλλες τεχνικές φωνοληψίας που διενεργούνται με την χρήση κατάλληλων μηχανικών μέσων και, εφόσον παρίσταται αναγκαίο, με την συνδρομή βοηθητικού προσωπικού».
Όπως είναι εμφανές με το νέο άρθρο καθίσταται πλέον υποχρεωτική η τήρηση πρακτικών με φωνοληψία σε δίκες κακουργημάτων. Και εδώ αρχίζει η συζήτηση κατά πόσο η συγκεκριμένη διάταξη θα εφαρμοστεί.
Και το διακύβευμα εδώ δεν είναι αν η Δημόσια Διοίκηση προλάβει να αποκτήσει την υλικοτεχνική υποδομή έως την 1η Ιουλίου, αλλά αν εν τέλει η διάταξη σε δεύτερο χρόνο θα εφαρμοσθεί ή θα παραμείνει ανεφάρμοστη λόγω τεχνικών δυσχερειών, όπως πολλές φορές έχει συμβεί στο παρελθόν.
Περαιτέρω, κρίσιμη θα χαρακτήριζε κανείς την παράγραφο 4 του ανωτέρω άρθρου, η οποία αναφέρει:
«4. Ανεξάρτητα από τα οριζόμενα στις προηγούμενες παραγράφους, ο εισαγγελέας, ο γραμματέας και οι διάδικοι έχουν δικαίωμα να προβαίνουν, με δικά τους μέσα, σε φωνοληψία της διεξαγόμενης στο ακροατήριο δίκης, εφόσον επιτραπεί από το δικαστήριο κατόπιν υποβολής αιτήματος που καταχωρίζεται στα πρακτικά».
Στην πραγματικότητα πέραν του γραμματέα του Δικαστηρίου δίνεται για πρώτη φορά η δυνατότητα τήρησης πρακτικών. Δυνατότητα, η οποία μπορεί να λύνει το πρακτικό κομμάτι της έλλειψης κάλυψης της φωνοληψίας από το Δημόσιο, δημιουργεί όμως εύλογα ερωτήματα για την πιστή αποτύπωση και ακρίβεια των πρακτικών, όταν μάλιστα πρόκειται για διαδίκους, οι οποίοι και έχουν συμφέρον από την έκβαση της Δίκης ή της εν συνεχεία αναιρετικής κρίσης.
Πηγή: dikastiko.gr