Η παρακάτω περιγραφή στιγμιοτύπου από πρόσφατο περιστατικό, εστάλη στο Policenet.gr από αναγνώστρια της σελίδας, η οποία συνόδευσε την επιστολή της και με μία μουσική αφιέρωση:
[custom:google-ads]
"Αφιερωμένο σε έναν καθημερινό Ήρωα.
Χθες το απόγευμα στις πέντε παρά δέκα, μόλις είχα σχολάσει από τη δουλειά, έξω από το κτίριο του Υπουργείου, ακούστηκαν σειρήνες και φωνές.
Στρέφω τα μάτια και βλέπω δύο μηχανές της ομάδας ΔΙΑΣ, ένα περιπολικό και ένα ασθενοφόρο με σειρήνα να προσπαθούν να προσπεράσουν τα αυτοκίνητα.
Συνηθισμένη εικόνα για όσους ζουν και εργάζονται στους Αμπελόκηπους αυτή, όμως με συντάραξε ο πίσω αναβάτης της δεύτερης μηχανής.
Οι σειρήνες να "ουρλιάζουν" κι αυτός με απλωμένα, τεντωμένα χέρια, μισο-όρθιος πάνω στη μηχανή να φωνάζει ταυτόχρονα σε οδηγούς και περαστικούς.
Είχε τέτοιο παλμό η κίνησή του, τέτοια ένταση και αγωνία που νόμιζες ότι προσπαθούσε νοητά να σπρώξει τα αυτοκίνητα, να ακινητοποιήσει τους πεζούς, να "παγώσει" την εικόνα για να κινείται μόνο το ασθενοφόρο, να "παγώσει" τον χρόνο, να προλάβει... να παραδώσει το παιδί... γιατί αυτός γνωρίζει ότι
"αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα".
Αφιερωμένο λοιπόν στους καθημερινούς ήρωες που είναι η μοναδική μας ελπίδα."
Ανδρόνικη Καραμήτρου