Απόσπασμα από την εφημερίδα της Ένωσης Αθηνών "Σύγχρονη Αστυνομία" που μόλις κυκλοφόρησε
Του Κοντοδήμου Οδυσσέα
Υποψήφιου Αντιπροσώπου με το Ε.Κ.Α. Αθηνών - μέλους της ΕΑΣΥΑ
Έχμε ιένα χρόνου «απάν κάτ», πτα παιδούργια τ’αρχηγείου φλάν καραούλ τσ’ορόφς σαν και να τά'ναι μπάστακες προυί κ μεσμέρ.
Βγάνω του τεφτέρ κ λιέω :έξ νοματαίοι επ δυό καραούλια μας βγάνουν δεκαδυό Νοματαίους.. δεκαδυό νοματαίοι επ ‘τριάντα μέρες π’ώχ ου μήνας βγάνουν τρακόσα ιξήντα καραούλια.. Τρακόσα ιξήντα καραούλια επ’δεκαδυό μήνες π’ώχ ου χρόνους βγάν τέσερς χλιάδες τρακόσα ίκοσ καραούλια .. τέσερς χλιάδες τρακόσα ίκος καραούλια επ’σαράντα ιβρό «πάν κάτ» η δουλεψιά ,βγάν εκατόν εβδουμινταδυό χλιάδες κ κάτ ψλά.
Σπάου τ’ριμαδοκεφάλαμ κι λιέω: ωρέ μπάς κι τάνε πουλά τα λιεφτά?
Ωρέ πόσο θα νά χαν να βάζαμαν εκιές τσ’αναθεματσμένες τσ’ποργιές πανίουν σάν παρασάνταλες μοναχέστς πάτ κιούτ? Εκιές με τσκάρτες λιέω , π’ούτε καν τσ’αμποχνς . Να χαν άραγες πλιότερα ? για λγότερα ? Μπάς και βάναμαν κι κάνα φράγκο στν’άκρ στού ντρουβά.
Άι καλιώρα’ς, παρασόλσαμαν . Τι καλά πθανάταν να’τς βάζαμαν?. Να σώνοταν κ λίγο η δλιά πόχωμε στον οντά μας.. Πίνκαμαν στου χαρτί.
Μτφρ::: Φύλακες ορόφων αρχηγείου
Ένα χρόνο «περίπου» οι χαμηλόβαθμοι υπαξιωματικοί του αρχηγείου φυλάμε τους ορόφους σε δυο (2) βάρδιες ανά ημέρα.
Υπολογίζοντας το κόστος αυτού, καταλήγουμε στο εξής: 6 αστυνομικοί επί 2 βάρδιες ίσον με 12 την ημέρα. 12 αστυνομικοί την ημέρα επί 30 ημέρες ίσον 360 βάρδιες τον μήνα. 360 βάρδιες επί 12 μήνες ίσον 4320 βάρδιες.. 4320 επί 40 ευρώ κόστος βάρδιας ίσον 172800 ευρώ τον χρόνο.
Αναρωτιέμαι: μήπως είναι υπερβολικά πολλά τα χρήματα?
Πόσο θα κόστιζαν αν τοποθετούσαμε ηλεκτρομαγνητικές πόρτες που ελέγχουν την είσοδο έξοδο? Θα κόστιζαν παραπάνω η λιγότερο?
Μήπως να τις τοποθετούσαμε ώστε να μπορούσαμε να διεκπεραιώναμε και κανένα έγγραφο παραπάνω, από αυτά που συσσωρεύονται στα γραφεία μας κάθε μέρα ενώ φυλάμε τους ορόφους ????
ΥΓ.1. Το παρόν γράφτηκε πρωτίστως στην γλώσσα που προσφάτως αντεληφθην μέσω του τηλεοπτικού σποτ ότι κατανοούν οι χαμηλόβαθμοι υπαξιωματικοί του σώματος και δευτερευόντως στην γλώσσα που κατανοούν οι δημιουργοί του..
ΥΓ.2. Η « χωριάτικη» γλώσσα είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της ιστορίας μας ως έλληνες και δεν συνάδει με αμορφωσιά η στέρηση πνευματικού επιπέδου
ΥΓ.3 Το ότι δεν δώσαμε εξετάσεις για αρχιφύλακες ή αξιωματικοί ,αρνούμενοι ιδεολογικώς το κριτήριο του 10 ως βάση στην έκθεση ιδεών (κριτήριο η φαντασία και όχι η γνώση επί της ουσίας) δεν καταργεί την επιτυχία στην σχολή αστυφυλάκων με 17000 μόρια ώστε να θεωρούμαστε αμόρφωτοι..
ΥΓ.4 Μην βιαστούν να με κατηγορήσουν διότι είναι αυτονόητο ότι θα επικαλεστώ όσα επικαλέστηκαν και οι δημιουργοί του εν λόγο σποτ..
ΥΓ.5 Ενημερώνω τους συναδέλφους ότι για το προηγούμενο άρθρο μου με τίτλο «αστυνομικός σταυρός η αστυνομικός σταυρός « δεν έχω ενοχληθεί ακόμα από κανέναν οπότε κατέληξα στα εξής δύο συμπεράσματα. Α. Οι ιθύνοντες έχουν πάντα δίκιο και περιθώριο ανταπόδειξης δεν υφίσταται Β. Οι παραπονούμενοι θα μείνουν παραπονούμενοι και θα εξακολουθούν να αυξάνονται .
Θα παραθέσω όμως στο επόμενο άρθρο μου μερικά αποσπάσματα και τα συμπεράσματα δικά σας.
Υπαρχιφύλακας ΚΟΝΤΟΔΗΜΟΣ Γ. Οδυσσέας / Υποψήφιος Αντιπρόσωπος με το ΕΚΑ Αθηνών και ενεργό μέλος της Ένωσης Αθηνών
Απόγονος του προεστού Ζαγορίου βραδετινου Κοντοδήμου / εθνικού ευεργέτη της ελληνικής επανάστασης 1821. Απόγονος του προεστού εκ βραδετου Ζαγορίου Νουτσου Αλεξίου του γένους Καραμεσινη- Κοντοδήμου . Επίσης συγγενής πλήθος άλλων προεστών και ιερέων που έδωσαν (εκτός από την ζωή τους) μέχρι και την τελευταία δεκάρα της αμύθητης περιουσίας τους ως ευεργέτημα- κληροδότημα στην Ελλάδα .Όλοι τους ήταν μέλη της φιλικής εταιρίας και είχαν σπουδάσει στα καλύτερα πανεπιστήμια της εποχής.. Όλοι τους μιλούσαν την <χωριάτικη> , πλην όμως έχτισαν γεφύρια-εκκλησίες-ορφανοτροφεία-παρθεναγωγεία- γηροκομεία -διεθνούς φήμης ακαδημαϊκές σχόλες και αξιοθέατα που όλοι μας ακόμα και σήμερα θαυμάζουμε και τρέχουμε να φωτογραφήσουμε.…. μήπως ήταν τελικά και αυτοί κατώτεροι ή αμόρφωτοι?
Εν τέλει, αφιερώνω το εξής παραδοσιακό ηπειρώτικο μοιρολόι.
– Σήκω, Μαργιόλα (ρούσα) από τη γη
κι από το μαύρο χώμα, Μαργιό-
Μαργιόλα μου.
-Με τι ποδάρια (η μαύρη) να σ’κωθώ
και χέρια ν’ ακουμπήσω, ψυχή,
καρδούλα μου.
– Κάνε τα νύχια σου τσαπιά, τις απαλάμες
φ’κυάρι, Μαργιό – Μαργιόλα
μου. Ρίξε το χώμα από μεριά την
πλάκα’ πο την άλλη, ψυχή, καρδούλα
μου. Σήκω να δεις τον Τσίτο*** σου
από’ ρχεται απ’ τα ξένα, Μαργιό-
Μαργιόλα μου, σήκω να δεις τον
άντρα σου, τρεις μούλες φορτωμένες.
– Δεν έχω μάτια (η μαύρη) να τον δω
και να τον συναντήσω, ψυχή,
καρδούλα μου, δεν έχω μάτια να τον
δω, στόμα να τον φιλήσω.
– Σήκω, Μαργιόλα (ρούσα) από τη γη
κι από το μαύρο χώμα, Μαργιό -Μαργιόλα
μου, σήκω να δεις τον άντρα σου
και το παλληκαράκια.
– Δεν έχω πόδια (η μαύρη) να σ’ κωθώ,
χεράκια ν’ ακουμπήσω ψυχή,
καρδούλα μου. Πάρε Βασίλη, το
παιδί και γύρνα κει στα ξένα, στα έρημα,
τα ξάλειμμα, δεν τα’ χω μαθημένα,
ψυχή, καρδούλα μου.
Όπου μαργιόλα = ΕΛ.ΑΣ