Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στα γραφεία της Π.Ο.ΑΣ.Υ., όπου συγκεκριμένος “συνδικαλιστής” βιαιοπράγησε απρόκλητα κατά συναδέλφου του που φημίζεται για την πραότητα του, αποδεικνύουν ότι το συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται σε κρίση εξαιτίας της ανυπαρξίας και της αναποτελεσματικότητας των ηγητόρων του αλλά και από την πρόθεση κάποιων να διατηρηθούν σε καρέκλες με οποιοδήποτε τίμημα.
Η συμπεριφορά αυτή του «τραμπούκου συνδικαλιστή», είναι αντιπροσωπευτικό παράδειγμα των μεθόδων που χρησιμοποιούν μέσω της βίας, των κομματικών πιέσεων, και της προσπάθειας ποδηγέτησης της φυσικής και πολιτικής ηγεσίας προς την επίτευξη των σκοτεινών σκοπών τους.
Είναι προφανές ότι και η διαθεσιμότητα Σταύρου Μπαλάσκα, η οποία επήλθε μετά από το πέρας μεγάλου χρονικού διαστήματος από την δήλωση του στα μέσα, είναι αποτέλεσμα αυτών των σκοτεινών τακτικών και πιέσεων που χρησιμοποιούν οι ίδιοι συνδικαλιστές με τη βοήθεια συγκεκριμένων ανθρώπων που έχουν ως πρόθεση τον έλεγχο του ένστολου συνδικαλισμού, αλλά και τη δική τους κομματική ανέλιξη εις βάρος των αστυνομικών.
Από την άλλη μεριά, διαπρέπουν στο να κάνουν παράνομες εκλογές, να ρίχνουν τις ευθύνες τους σε άλλους, να στήνουν λαϊκά δικαστήρια σε βάρος συναδέλφων τους, να μεθοδεύουν αντισυνταγματικές αλλαγές εκλογικών νόμων με την βοήθεια των ίδιων πολιτικάντηδων και να ιδρύουν Μ.Κ.Ο. με το πρόσχημα της διεκδίκησης του επικινδύνου του επαγγέλματος.
Καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου προέρχεται και με οποιαδήποτε μορφή, είτε σωματική, είτε ψυχολογική, καθώς και όταν αυτή έχει ως σκοπό τη διαπόμπευση και τιμωρία, προκειμένου να εξολοθρεύσει την οποιαδήποτε διαφορετική φωνή και άποψη.
Θεωρούμε ότι η συνδικαλιστική έκφραση και η ελευθερία του λόγου δεν θα πρέπει να φιμώνεται με διοικητικά μέτρα, που ο σκοπός τους φυσικά δεν είναι η τιμωρία αλλά η εξολόθρευση, η διαπόμπευση και η απομάκρυνση από τον ένστολο συνδικαλισμό όλων όσων διαφωνούν.
Η ευθύνη ανήκει σε όλους τους ένστολους συνδικαλιστές που θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθούν τις μεθοδεύσεις, να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην ανατροπή αυτής της κατάστασης που έχει οδηγήσει τον Έλληνα Αστυνομικό στην απαξίωση και στην υπονόμευση των θεσμικών και οικονομικών του αιτημάτων, αλλά και αυτών που στηρίζουν με πράξεις και παραλήψεις αυτό το σύστημα που και οι ίδιοι θα βρουν μπροστά τους, όταν το φτιάξουν παντοδύναμο.
Θα πρέπει να αντιληφθούμε όλοι μας ότι, ο Έλληνας Αστυνομικός χάνει συνεχώς κεκτημένα, ενώ παράλληλα μπαίνει στο στόχαστρο παραβατών και αντιεξουσιαστών, όπως παραδείγματος χάριν συνέβη με την δημοσιοποίηση 21 ονομάτων Ελλήνων Αστυνομικών σε γνωστό site του αντιεξουσιαστικού χώρου και πάρα την ευθεία σοβαρή απειλή εναντίων τους, δεν έχει υπάρξει καμία αντίδραση έως σήμερα από το δευτεροβάθμιο όργανο των αστυνομικών. Αλλά ποιοι να το καταδικάσουν;
Αυτοί που και οι ίδιοι ασκούν σωματική βία απέναντι στους συναδέλφους τους ή δημιουργούν εντέχνως προϋποθέσεις για να καταδικαστούν συνάδελφοί τους ;
Δυστυχώς η κατηφόρα δεν έχει τελειωμό.