«Θα έπρεπε όλες οι πολιτικές πλευρές να εύχονται την ολοκλήρωση της Συμφωνίας (σ.σ. των Πρεσπών), ώστε να επικεντρωθούμε στα ανατολικά μας σύνορα, όπου υπάρχει πραγματική απειλή για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας», τονίζει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Νίκος Τόσκας, με την πρόσθετη επισήμανση, «περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι πολιτική αναγκαιότητα η αλήθεια για τα εθνικά θέματα».
Για τη μετα-μνημονιακή εποχή, ο βουλευτής Β' Αθηνών και τέως υπουργός επισημαίνει χαρακτηριστικά, στη συνέντευξή του στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ότι «η ανάκτηση της αυτοδυναμίας της χώρας, η πορεία στη νέα εποχή, το εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο, οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, η διαμόρφωση νέων ορών προς όφελος των πολλών είναι η απάντηση σε αυτούς που προέβλεπαν ότι τίποτα δεν θα άλλαζε». Ενώ χαρακτηρίζει «τεράστια» την ευθύνη της σημερινής ηγεσίας της ΝΔ: «όχι απλώς επειδή παραπλανά και αποπροσανατολίζει μερίδες της ελληνικής κοινωνίας, αλλά γιατί εκείνη σπέρνει ανέμους και η χώρα θα μαζεύει θύελλες».
Μιλώντας όμως για την ήπειρό μας, ο συνομιλητής μας δεν κρύβει την ανησυχία του: «Η κατάσταση πλέον θυμίζει σε πολλά αυτήν του μεσοπολέμου». Ωστόσο, «το κοινό δημοκρατικό και κοινωνικό μέτωπο της Αριστεράς, των ανθρώπων της σοσιαλδημοκρατίας, της οικολογίας, μπορεί να αποτελέσει ένα ανάχωμα στην διόγκωση της ισχύος των οικονομικών ελίτ, να δοθεί μια μάχη για τις ταξικές ανισότητες και τις καταστάσεις «εξαίρεσης» από τα δημοκρατικά δικαιώματα. Αν αυτό δεν καταστεί εφικτό, φοβάμαι ότι θα δούμε ακόμη μεγαλύτερη πίεση στην εργατική και μεσαία τάξη από τις ελίτ αλλά αυτή θα συνοδεύεται και με ακροδεξιά επέλαση».
[custom:google-ads]
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του βουλευτή Β' Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Τόσκα στον Νίκο Παπαδημητρίου για το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:
Ερ.: Η Ευρώπη σε αναταραχή -χωρίς πάντως να ...τσουβαλιάζουμε όλα τα θέματα- λίγους μήνες πριν τις ευρωεκλογές, στις οποίες αναμένεται να καταγραφεί άνοδος του ευρωσκεπτικιστικού ρεύματος: τις πταίει, ποιες διορθωτικές κινήσεις απαιτούνται;
Απ.: Τα νεοφιλελεύθερα πειράματα της δεκαετίας του ΄70 είναι αυτά που σήμερα παράγουν τέρατα, μια γενεά αργότερα, όπως εξάλλου είχαν προβλέψει οι θεωρητικοί τους -Χάγιεκ και Φρίντμαν- που μάλιστα τιμήθηκαν και με βραβεία Νόμπελ Οικονομίας. Ποια είναι λοιπόν τα αποτελέσματα αυτών των πειραμάτων; Μια κοινωνία κατακερματισμένη χάριν των ατομικών συμφερόντων, στο όνομα «ελευθεριών» που συνεπάγονται περισσότερα δεσμά. Ατομισμός αντί κοινωνικής αλληλεγγύης, άκρατη εμπορευματοποίηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών και διεύρυνση των ανισοτήτων. Μάλιστα οι ανισότητες διευρύνθηκαν όχι μόνο μεταξύ των κρατών, αλλά κύρια στο εσωτερικό των χωρών. Αυτό ζούμε σήμερα, καθώς η κρίση βοήθησε στην ακόμη μεγαλύτερη συσσώρευση πλούτου στις οικονομικές ελίτ και ώθησε στο περιθώριο μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού. Η κρίση αποδείχθηκε ως ευκαιρία για να αυξήσουν την ισχύ τους, που είναι γνωστό άλλωστε πώς τη διατηρούν: Με εργαλεία διάβρωσης πολιτικών σχηματισμών και με τον έλεγχο της ενημέρωσης.
Οι συντηρητικές κυβερνήσεις στην Ευρώπη προσπαθούν να διατηρήσουν την εθνική τους «ενότητα» προβάλλοντας το φόβο για το μεταναστευτικό, παίζοντας το χαρτί της ασφάλειας και επιδιώκοντας τη διατήρηση της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος, αλλά κύρια του κατεστημένου που το στηρίζει. Δείτε πώς οι χώρες του Βίζεγκραντ ουσιαστικά έχουν απομονωθεί από την υπόλοιπη Ευρώπη. Σε αυτό το σκηνικό, η Γαλλία προσπαθεί να διατηρήσει την ισχύ της συντηρώντας τον άξονα με την Γερμανία, η οποία επιμένει στην πολιτική παγώματος των μισθών. Και μέσα σε όλα αυτά, έρχεται η βρετανική έξοδος ως αποτέλεσμα του ευρωσκεπτισμού, αλλά και ενισχύοντάς τον. Τα μάτια όλων είναι τώρα επικεντρωμένα στις διαμαρτυρίες στη Γαλλία, όπου ιστορικά «όλα ξεκινούν αλλά ποτέ δεν ολοκληρώνονται». Οι αντιδράσεις δεν είναι μόνο για τον φόρο στα καύσιμα αλλά και για τις φοροαπαλλαγές των πλούσιων. Η ιστορία έχει δείξει ότι η έλλειψη πολίτικης κατεύθυνσης και οργάνωσης οδηγεί στην αποδυνάμωση - θυμηθείτε το Μάη του ΄68.
Η κατάσταση πλέον θυμίζει σε πολλά αυτήν του μεσοπολέμου. Η ακροδεξιά ψαρεύει στις εργατικές μάζες και στους πολιτικά απαθείς. Η σοσιαλδημοκρατία είναι συνένοχη στις συμμαχίες με την δεξιά - δεν έχει πρόταση. Η Αριστερά προσπαθεί να ανασυνταχθεί, για πρώτη φορά μετά το σοκ της δεκαετίας του ΄90. Το κοινό δημοκρατικό και κοινωνικό μέτωπο της Αριστεράς, των ανθρώπων της σοσιαλδημοκρατίας, της οικολογίας, μπορεί να αποτελέσει ένα ανάχωμα στην διόγκωση της ισχύος των οικονομικών ελίτ, να δοθεί μια μάχη για τις ταξικές ανισότητες και τις καταστάσεις «εξαίρεσης» από τα δημοκρατικά δικαιώματα. Αν αυτό δεν καταστεί εφικτό, φοβάμαι ότι θα δούμε ακόμη μεγαλύτερη πίεση στην εργατική και μεσαία τάξη από τις ελίτ αλλά αυτή θα συνοδεύεται και με ακροδεξιά επέλαση. Δεν μπορούμε να μείνουμε απαθείς, όταν μάλιστα στην Ευρώπη υπάρχει το ιστορικό προηγούμενο για να διδαχτούμε και να μην κάνουμε τα ίδια λάθη.
[custom:google-ads]
Ερ.: Μέσα σε αυτό το ευρωπαϊκό πλαίσιο, η ΝΔ παίρνει στροφή προς τα δεξιά, όπως την κατηγορεί τουλάχιστον η κυβέρνηση. Το γεγονός αυτό κανονικώς θα έπρεπε να χαροποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Μήπως και η ελληνική κοινωνία συντηρητικοποιείται;
Απ.: Η ΝΔ έχει επιλέξει συνειδητά να απεμπολήσει το παραδοσιακό φιλελεύθερο προφίλ της για ψηφοθηρικούς λόγους. Πιστεύει ότι αν συρθεί στη γραμμή των πιο συντηρητικών δεξιών κομμάτων της Ευρώπης θα συσπειρώσει κάθε μορφή ακροδεξιάς ώστε να έρθει στην εξουσία. Γι' αυτό στην ηγετική της γραμμή κυριαρχούν στοιχεία προερχόμενα από το ΛΑΟΣ, που με τη σειρά τους επέβαλαν ως κυρίαρχη άποψη ιδέες που κουβαλούσαν μαζί με τον νεοφιλελευθερισμό. «Να τελειώσουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ γι' αυτά που πιστεύει», είπε ο κ. Μητσοτάκης. Αντιγράφοντας προφανώς την Θάτσερ που είχε πει «τα οικονομικά είναι η μέθοδος», «στόχος είναι τα συναισθήματα των ανθρώπων». Στην πραγματικότητα θέλουν να τελειώσουν με το κοινωνικό κράτος και τις προοδευτικές ιδέες. Η ακραία αυτή επιλογή έχει απομονώσει τη ΝΔ στην Ευρώπη και να είστε σίγουρος ότι είναι απλώς θέμα χρόνου για να οδηγηθούν ψηφοφόροι της σε άλλες επιλογές. Είναι τεράστια η ευθύνη της σημερινής ηγεσίας της ΝΔ. Όχι απλώς επειδή παραπλανά και αποπροσανατολίζει μερίδες της ελληνικής κοινωνίας, αλλά γιατί εκείνη σπέρνει ανέμους και η χώρα θα μαζεύει θύελλες. Γι' αυτό ο πρωθυπουργός από την Θεσσαλονίκη προειδοποίησε: «Δεν θα επιτρέψουμε στους απατεώνες της πολιτικής, που λεηλάτησαν την πατρίδα μας και την έριξαν στα βράχια της χρεοκοπίας, να ντύνονται με χλαμύδες και περικεφαλαίες και να παριστάνουν τους υπερπατριώτες...».
Ερ.: Με βάση τα θετικά μέτρα που φέρνει στη Βουλή η κυβέρνηση, μπορείτε να πείτε πως κάτι αλλάζει για τον πολίτη;
Απ.: Οι πολίτες ήδη καταλαβαίνουν πώς τα πράγματα πάνε καλύτερα και θα το καταλάβουν και στην καθημερινότητά τους. Είναι η πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια που είναι ορατά τα σημάδια της ανάκαμψης. Θέλουμε η ανάπτυξη να είναι και βιώσιμη και ο πλούτος που θα παραχθεί να κατανεμηθεί δίκαια. Επιστρέφουμε σε ρυθμούς ανάπτυξης πάνω από 2% παρότι είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε υψηλά πλεονάσματα της τάξης του 3,5%. Μειώνεται σημαντικά η ανεργία από 27% στο 18%, ενώ ακόμα και εντός μνημονίων καταφέραμε να προστατέψουμε τους πιο αδύναμους και τους πιο ευάλωτους. Το ασφαλιστικό σύστημα, αυτό που η ΝΔ θέλει να θυσιάσει στο βωμό ιδιωτικών συμφερόντων, έγινε βιώσιμο, έγινε ένα ταμείο πλεονασματικό. Το νέο παραγωγικό μοντέλο της χώρας βασίζεται στις εξαγωγές, την καινοτομία και τους συγχρόνους τρόπους παραγωγής. Η ανάκτηση της αυτοδυναμίας της χώρας, η πορεία στη νέα εποχή, το εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο, οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, η διαμόρφωση νέων ορών προς όφελος των πολλών είναι η απάντηση σε αυτούς που προέβλεπαν ότι τίποτα δεν θα άλλαζε.
Ερ.: Ναι, αλλά οι δανειστές ...καραδοκούν, ενώ και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος χτυπά «καμπανάκια» για το χρέος, για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια κ.α. Μήπως δεν έχουμε περάσει τον κάβο ακόμη;
Απ.: Είναι γνωστό πως οι δανειστές πάντοτε θα καραδοκούν και μαζί με αυτούς τα διάφορα χρηματοπιστωτικά funds, τα οποία προσπαθούν να κερδοσκοπήσουν με την πρώτη ευκαιρία. Είναι αποτέλεσμα της στροφής του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος στον χρηματιστικό τομέα παρά στις παραγωγικές δραστηριότητες. Είμαστε υπέρ της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος, είμαστε υπέρ της μείωσης των μη εξυπηρετούμενων δάνειων, αλλά χωρίς να θίγονται τα ασθενέστερα στρώματα. Δεν διστάζουμε να ασκούμε κριτική στο διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος όταν υπερβαίνει το θεσμικό του ρόλο. Ο κάβος των μεγάλων δυσκολιών έχει ξεπεραστεί αλλά ας μη γελιόμαστε: το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα πάντοτε θα υπόκειται στις διακυμάνσεις των κυκλικών η περιοδικών κρίσεων, ειδικά όσο αυτό παραμένει χρηματοπιστωτικό και όχι παραγωγικό.
Ερ.: Υπάρχει η ανάγκη πρόσθετων διαβεβαιώσεων από τα Σκόπια; Θα προχωρήσει η Συμφωνία των Πρεσπών σε πΓΔΜ και Ελλάδα; Και, προβλέπετε πολιτικές εξελίξεις;
Απ.: Η Συμφωνία θα πρέπει να εφαρμοσθεί στο γράμμα και στην ουσία της. Η θέση μας όπως εκφράσθηκε από τον Έλληνα πρωθυπουργό είναι ότι η πΓΔΜ θα ενταχθεί στους διεθνείς θεσμούς και θα αναγνωρίζεται παγκοσμίως με τη νέα της ονομασία «όταν και μόνο όταν ολοκληρώσει το σύνολο των υποχρεώσεών της που ορίζει η συμφωνία». Εμείς θέλουμε στα βόρεια σύνορά μας μια φιλική χώρα και αυτό θα αποτρέψει μια μεγάλη Αλβανία και Βουλγαρία, καθώς και την επιρροή της Τουρκίας. Έχουμε μια εξωτερική πολιτική ενεργητική που εκμεταλλεύεται τις συγκυρίες και δεν αφήνει σε άλλους τις πρωτοβουλίες όπως γινόταν με τις κυβερνήσεις αυτών που σήμερα βγάζουν κραυγές «εθνικοφροσύνης». Γι' αυτό, όπως τόνισε ο πρωθυπουργός, είναι η ώρα της ήττας για τους «πατριδοκάπηλους, τους κήρυκες του μίσους, οι οποίοι φανατίζουν τις κοινωνίες, αδιαφορώντας για τους κινδύνους που εγκυμονεί η διαιώνιση του προβλήματος για τη σταθερότητα της περιοχής». Θα έπρεπε όλες οι πολιτικές πλευρές να εύχονται την ολοκλήρωση της συμφωνίας ώστε να επικεντρωθούμε στα ανατολικά μας σύνορα, όπου υπάρχει πραγματική απειλή για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Οι ψηφοθηρικές σκοπιμότητες είναι επικίνδυνες για τα συμφέροντα της χώρας. Η Συμφωνία των Πρεσπών δημιουργεί ευκαιρίες ώστε ο ελληνικός λαός να ξεκαθαρίσει τι είναι ωφέλιμο για τον τόπο και ποιοι μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια και την προκοπή του, χωρίς να καταφεύγουν σε τέρατα και παραπλάνηση. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι πολιτική αναγκαιότητα η αλήθεια για τα εθνικά θέματα.
[custom:google-ads]
Ερ.: Να κλείσουμε με ένα προσωπικό ερώτημα: θα σας ξαναδούμε υποψήφιο στην Β' Αθηνών;
Απ.: Αυτό που θεμελιώνει μια προσπάθεια είναι η εμπειρία των δυσκολιών και του θάρρους και όχι η σιγουριά και η επανάπαυση της αδράνειας η της μικρής προσπάθειας σε ανώδυνες θέσεις και καθήκοντα. Σε όλη την πορεία μου, έχω μάθει να παλεύω σε πολύ δύσκολες θέσεις και εκεί που υπάρχει κίνδυνος. Έχω προετοιμασθεί για πόλεμο δεκάδες φορές στον Έβρο και σε άλλες θέσεις που χρειάσθηκε να προασπίσουμε τα εθνικά συμφέροντα. Αυτή η προθυμία να πάρουμε το ρίσκο και να εμπλακούμε στη μάχη είναι η πολυτιμότερη συνεισφορά στους κρίσιμους καιρούς μας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ