Άριστος γνώστης του σωφρονιστικού μας συστήματος, καθηγητής του Ποινικού Δικαίου, με νομικές γνώσεις και κινούμενος στην κατεύθυνση της πρόληψης και όχι της καταστολής, ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης κ. Νίκος Παρασκευόπουλος, δεν είναι η πρώτη φορά που περνάει το κατώφλι του υπουργείου Δικαιοσύνης. Ήταν στα μέσα του 1993 όταν μαζί με τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Γιώργο Κουβελάκη άρχιζαν να υλοποιούν την αναμόρφωση στο σωφρονιστικό σύστημα, αλλά και τις αλλαγές του Ποινικού μας Κώδικα.
Ο κ. Παρασκευόπουλος, 66 χρόνων σήμερα και διδάκτορας Ποινικού Δικαίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, δεν μπόρεσε να δει ολοκληρωμένο το έργο της αναγέννησης των φυλακών. Μάλιστα, ενώ διετέλεσε στη στενή ομάδα του υπουργείου, η οποία αιφνιδιαστικά μπήκε στον Κορυδαλλό και βρήκαν όπλα, δεν είδε τελικά τον καταμερισμό ευθυνών στους ανθρώπους που μέσα από τον Κορυδαλλό μοίραζαν τα ναρκωτικά και γινόταν τζίρος εκατομμυρίων ευρώ.
Τώρα ως υπουργός ενός χώρου όπου η «καυτή πατάτα» είναι οι φυλακές ήρθε ίσως η ώρα να υλοποιήσει το όνειρο που έμεινε ημιτελές πριν από 22 ολόκληρα χρόνια. Γιατί τότε είδε 18 δικογραφίες για τον Κορυδαλλό να μπαίνουν στο αρχείο και από την άλλη πλευρά να αποκτούν μεγάλη δύναμη ακόμα και πάνω από τον υπουργό εξωθεσμικοί παράγοντες.
Η επιλογή του για επικεφαλής στον χώρο της Δικαιοσύνης από τον πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα σηματοδοτεί και το μήνυμα της νέας κυβέρνησης, ότι δηλαδή υιοθετούνται οι απόψεις του καθηγητή, οι οποίες διατυπώθηκαν πολλές φορές μέσα από την αρθρογραφία του στον Τύπο, αλλά και στα πανεπιστημιακά έντυπα. Ότι, φέρ' ειπείν, η νομοθεσία για τα ναρκωτικά είναι ανεπαρκής και πρέπει να γίνουν γενναία βήματα στην κατεύθυνση του διαχωρισμού, ότι η βία μέσα στις φυλακές γεννάει την παρανομία και επομένως η αποσυμφόρηση των φυλακών αποτρέπει τη λειτουργία κυκλωμάτων, αλλά και την κυριαρχία των «νονών».
Έχει διατελέσει πρόεδρος του Τμήματος Νομικής του Αριστοτέλειου, κοσμήτορας της Σχολής Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών και επί μια δεκαετία ήταν τακτικός αρθρογράφος της «Ελευθεροτυπίας». Επίσης ήταν μέλος πολλών νομοπαρασκευαστικών επιτροπών για τα ναρκωτικά, αλλά και μέλος της ομάδας εργασίας που συνέταξε την ευρωπαϊκή οδηγία 65/46 για την Προστασία Προσωπικών Δεδομένων.
Ποτέ δεν έκανε πίσω σε σχέση με αυτά που πίστευε, είτε για το φαινόμενο της τρομοκρατίας, είτε για την αντιμετώπιση της διάδοσης των ναρκωτικών. Διετέλεσε μεσολαβητής σε εξεγέρσεις στον Κορυδαλλό το 1990, το 1996 στο Άγιο Στέφανο Πάτρας με πρόταση των ιδίων των κρατουμένων.
Ιδιαίτερη αίσθηση έχει κάνει το βιβλίο του για την τρομοκρατία. Για τη Χρυσή Αυγή είχε πρόσφατα πει μιλώντας στην εφημερίδα «Αυγή» ότι «οι αρμόδιες αρχές αστυνομικές και Δικαιοσύνης έχουν σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την ανοχή στις εγκληματικές πράξεις στην οργάνωση». Παράλληλα είχε πει ότι η θεωρία των δυο άκρων «καλλιέργησε την ανοχή στον φασισμό». Πάντως είχε αποδώσει την ανάπτυξη του φασιστικού φαινομένου στην οικονομική κρίση, αλλά είχε κάνει ανάλυση και για τις κοινωνικές αιτίες του φαινομένου.
Θεωρείται ανθρωπιστής και άνθρωπος ιδιαίτερης αξίας και ευγένειας με χαρακτηριστικό τη φράση που είχε καταγράψει σε κάποιο βιβλίο του: «Ο ανθρωπισμός είναι σαν τα κεριά των γενεθλίων που σβήνουν, αλλά μετά ξανανάβουν».
ΠΗΓΗ: tovima.gr