«Αυτό γίνεται συνέχεια, η περιοχή γύρω από το Πνευματικό κέντρο του Δήμου Αθηναίων έχει εξελιχθεί σε ένα άσυλο ναρκομανών, κοιμούνται, ζουν, κάνουν ενέσεις έξω από το Πνευματικό Κέντρο, στο κέντρο της Αθήνας, ανάμεσα στην Ακαδημίας και τη Σόλωνος κι η Αστυνομία δεν επεμβαίνει, γιατί, λέει, δεν είναι έμποροι, αλλά χρήστες. Όπως προχθές κι άλλες φορές, σπάνε τα τζάμια, μπαίνουν μέσα, κλέβουν πράγματα, κομπιούτερ και λοιπά- ευτυχώς όπως αποδεικνύεται δεν είναι λάτρεις του θεάτρου, που σημαίνει ότι δεν έχουν κλέψει συλλεκτικά πράγματα του Μουσείου- και μπορεί στον πάνω όροφο να γίνονται πολιτικοί γάμοι και κάτω κάποιοι να έχουν διαρρήξει το χώρο και να δρουν ανενόχλητοι. Προχθές, πήραν δύο κομπιούτερ. Μια νύχτα με σιδεροπρίονο κατάφεραν να κόψουν όλες τις ορειχάλκινες προτομές, προφανώς για να τις πουλήσουν σε χυτήρια. Έχουν μείνει μόνο οι μαρμάρινες στήλες και κανείς δεν πήρε χαμπάρι στο κέντρο της Αθήνας»…
Λόγια του Κώστα Γεωργουσόπουλου, γνωστού και έγκυρου Κριτικού Θεάτρου και φιλόλογο και Πρόεδρο του Θεατρικού Μουσείου, αυτού του μοναδικού Μουσείου που διαθέτει η Αθήνα και που από το 2012 σχεδόν δε λειτουργεί, μιας κι έχει κοπεί οποιαδήποτε επιχορήγηση από το υπουργείο Πολιτισμού. Σπάνιες συλλογές, μοναδικής αξίας βρίσκονται στο έλεος του καθενός.
Και ο Κώστας Γεωργουσόπουλος συνεχίζει: «Έχουν μείνει οι μισοί υπάλληλοι κι αυτοί έχουν να πληρωθούν από το 2012 και το Μουσείο είναι κλειστό. Και προσέξτε, εμείς δεν απολύσαμε κανέναν. Έχουμε ένα τεράστιο χρέος στο ΙΚΑ και τρέχουμε στα δικαστήρια κατηγορούμενοι συνέχεια κι εγώ κι ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος κι οι δικαστές γελάνε όταν τους λέω, ρωτήστε το υπουργείο, γιατί δεν μας δίνει αυτά που πρέπει να μας δώσει. Είμαι Πρόεδρος αμισθί, όπως κι όλο το Διοικητικό Συμβούλιο κι έχω βάλει την υπογραφή μου σε μισθοδοσίες, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να πάρω ούτε φορολογική ενημερότητα για δικές μου δουλειές. Δεν μπορεί να γίνει καν κάποια έρευνα από τις Θεατρικές Σχολές του Πανεπιστημίου εξαιτίας του ότι το Μουσείο είναι κλειστό. Ακόμα και ο κ. Θεοχαράκης του Μεγάρου Μουσικής είπε πως το υλικό του Μουσείου δε χωράει στο Μέγαρο. Εμείς το παραχωρούμε στο κράτος, αρκεί να πληρώσει τα χρέη στο ΙΚΑ. Τελευταία, ο κ. Ταγματάρχης ενδιαφέρθηκε να έρθει να το δει, μήπως το αναλάβει η ΕΡΤ. Πήρα τηλέφωνο τον κ. Τεντόμα από τον Δήμο Αθηναίων και μου είπε ότι θα φροντίσει να φυλάσσεται από σεκιουριτάδες. Είναι δυνατόν να κόβονται 10 προτομές με αλυσοπρίονο και να μην το παίρνει κανείς είδηση στο κέντρο της Αθήνας;».
Πέρα από την ντροπή γι’ αυτό το μοναδικό Μουσείο, που διαθέτει η Αθήνα και θα έπρεπε ο κ. υπουργός να το βάλει στις άμεσες προτεραιότητές του, εμείς από την άλλη, θεωρούμε ότι είναι απαράδεκτο να μη φυλάσσεται, ειδικά μετά από τόσες κλοπές, που έχουν γίνει, ο συγκεκριμένος χώρος, το Πνευματικό Κέντρο δηλαδή, γενικά και ειδικά το Θεατρικό Μουσείο, από την Αστυνομία.
Πολύ περισσότερο, που πέραν των διαρρήξεων και λοιπά, τα αγάλματα στον υπαίθριο χώρο έχουν βανδαλιστεί κι όχι μόνο μία φορά- ας θυμηθούμε το μουτζούρωμα του αγάλματος του Παλαμά και τον αποκεφαλισμό του αγάλματος της Κυβέλης.
Ιάσονας Τριανταφυλλίδης
www.athina984.gr